جعفر غروی نائینی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | جعفر غروی نائینی |
| تاریخ تولد | ۱۳۲۲ش (۱۳۶۲ق) |
| زادگاه | نجف |
| خویشاوندان سرشناس | آیتالله خویی (پدرهمسر)، محمدحسین نائینی (پدربزرگ) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدابوالقاسم خویی، میرزا باقر زنجانی، شیخ حسین حلی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه نجف |
| تألیفات | بحث فی تفسیر القرآن، تقریرات دروس استادان، کتب فقهی و اصولی |
| سایر | عضو هیئت استفتای آیتالله خویی |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | مدرس حوزه علمیه قم |
جعفر غروی نائینی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه و خاندان
او در سال ۱۳۲۲ش (۱۳۶۲ق) در خانوادهای با پیشینه درخشان علمی و مرجعیتی در نجف اشرف زاده شد. پدربزرگش شیخ محمدحسین غروی نائینی، از مراجع طراز اول و یکی از مراجع طرفدار مشروطه بود و کتاب تنبیه الامه و تنزیه المله از آثار اوست. پدرش میرزا علی نائینی هم از علمای برجسته نجف اشرف به شمار میرفت.[۱]
تحصیل
درباره تحصیلات جعفر غروی نائینی در دوره مقدمات و سطح اطلاعاتی در دست نیست. وی دروس خارج فقه و اصول را نزد آیات سیدابوالقاسم موسوی خویی، میرزا باقر زنجانی.[۲]، شیخ حسین حلی.[۳] و امامخمینی فراگرفت.[۴] و درس خارج فقه آیتالله حلی را تقریر کرد.[۵] درباره حضور او در درس خارج فقه امامخمینی در مسجد شیخ انصاری نجف گزارش دقیقی وجود ندارد، ولی سیدعلیاکبر محتشمیپور از او بهعنوان یکی از شاگردان امامخمینی نام برده است.[۶]
جعفر نائینی که داماد آیتالله خویی بود.[۷]، پس از اخراج ایرانیان از عراق در ۱۳۵۱ش، به عضویت هیئت استفتای ایشان درآمد.[۸] در مهر ۱۳۵۷ و پس از مهاجرت امامخمینی از عراق به فرانسه، جمعی از طلاب و فضلای حوزه علمیه قم در نامهای به امام، هجرت ایشان را مصیبتی دردناک دانستند. ذیل این اعلامیه، نام فردی به نام نائینی قید شده است.[۹] همچنین امضای فردی به نام نائینی در ذیل تلگراف علمای نجف اشرف به والری ژیسکاردستن دیده میشود.[۱۰] ولی معلوم نیست امضا کننده عباس نائینی است یا جعفر نائینی.
جعفر نائینی سالها به تدریس در حوزه علمیه قم میپردازد و از تألیفات او میتوان به بحث فی تفسیر القرآن، تقریرات درس استادانش و کتابهای متفرقه در فقه و اصول اشاره کرد.[۱۱]
پانویس
- ↑ «پروندهای در بزرگداشت...»، ص۲۵.
- ↑ انصاری، «زندگینامه آیتالله میرزا باقر زنجانی»، ص۶۹.
- ↑ حکیم، المفصل فی تاریخ النجف الاشرف، ج۱۰، ص۱۵۴.
- ↑ خاطرات حجتالاسلام...، ص۵۰۵.
- ↑ حلی، اصول الفقه،، ج۱، ص۶۱.
- ↑ خاطرات حجتالاسلام...، ص۵۰۵.
- ↑ «پروندهای در بزرگداشت...»، ص۲۵.
- ↑ امینی گلستانی، ص۲۹۷؛ انصاری قمی، «نجوم امت ـ حضرت آیتاللهالعظمی حاج سیدابوالقاسم خویی»، ص۹۳.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۷.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۰۷، ص۴۰۹.
- ↑ ۱۲۶۳.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- امینی گلستانی، محمد (بیتا)، نوادر و متفرقات، ج۳، قم، مؤلف.
- انصاری، ناصرالدین (۱۳۸۱)، «زندگینامه آیتالله میرزا باقر زنجانی»، ماهنامه مسجد، سال یازدهم، شماره ۶۴، مهر و آبان.
- انصاری قمی، ناصرالدین (۱۳۷۱)، «نجوم امت ـ حضرت آیتاللهالعظمی حاج سیدابوالقاسم خویی»، دوماهنامه نور علم، شماره ۴۷، مهر و آبان.
- «پروندهای در بزرگداشت مرحوم آیتاللهالعظمی خویی: آیتالله فخرالدین زنجانی: برای حفظ نجف نگذاشتند آقای خویی به قم بیاید» (۱۳۹۳)، هفتهنامه حریم امام، شماره ۱۴۵، ۶ آذر.
- حکیم، حسن عیسی (۱۳۸۷)، المفصل فی تاریخ النجف الاشرف، قم، المکتبه الحیدریه.
- حلی، حسین (بیتا)، اصول الفقه، ج۱، مقدمهنویس: محمد بحرالعلوم، قم.