سیدمحمد بهشتی

سیدمحمد بهشتی، روحانی مبارز، شاگرد امام‌خمینی، عضو شورای انقلاب، دبیرکل حزب جمهوری اسلامی، نایب‌رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی و رئیس دیوان عالی کشور.

سیدمحمد بهشتی

شناسنامه
نام کامل	سیدمحمد حسینی بهشتی
نسب	خاندان صدر
زادروز	۲ آبان ۱۳۰۷ش
شهر تولد	اصفهان
کشور تولد	ایران
تاریخ درگذشت	۷ تیر سال ۱۳۶۰ش
شهر درگذشت	تهران، دفتر حزب جمهوری اسلامی
کشور درگذشت	ایران
آرامگاه	بهشت زهرا(س)، تهران
خویشاوند سرشناس	سید فضل‌الله بهشتی (پدر)
دین	اسلام
مذهب	شیعه
اطلاعات سیاسی
پست‌ها	عضو شورای انقلاب، دبیرکل حزب جمهوری اسلامی، نایب‌رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی، رئیس دیوان عالی کشور.
اطلاعات علمی و مذهبی
اساتید	امام‌خمینی، سیدمحمد محقق داماد، سیدحسین بروجردی، سیدمحمدتقی خوانساری و سیدمحمد حجت.
تالیفات	از حزب چه می‌دانیم، اقتصاد اسلامی، اهمیت شیوه تعاون، بانکداری و قوانین مالی اسلام، بایدها و نبایدها، امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و ...

ولادت

سیدمحمد حسینی بهشتی دوم آبان ۱۳۰۷ در محله لُنبان اصفهان در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدر او سیدفضل‌الله (م۱۳۴۱) امام‌جماعت مسجد محله لُنبان و مسجد مستهلک در اصفهان بود . جدّ مادری وی، میرمحمدصادق مدرس خاتون‌آبادی از علمای بنام عصر خویش به شمار می‌رفت .

تحصیلات

بهشتی تحصیلات خود را نخست در مدرسه ثروت و سپس در دبیرستان سعدی به انجام رسانید. پس از اتمام سال دوم مقطع متوسطه در شهریور سال ۱۳۲۱ به حوزه صدر اصفهان رفت و تا سال ۱۳۲۵ به تحصیل دروس پایه و سطح پرداخت . او در فروردین سال ۱۳۲۶ به قم مهاجرت کرد و درس خارج را نزد سیدمحمد محقق داماد آغاز کرد و از درس سیدحسین بروجردی، سیدمحمدتقی خوانساری و سیدمحمد حجت نیز بهره برد . وی حدود دوازده سال با حسینعلی منتظری و علی‌اکبر مشکینی هم‌حجره و هم‌بحث بود .
بهشتی هم‌زمان پس از گرفتن دیپلم ادبی، وارد دانشکده معقول و منقول (الهیات) تهران شد و سپس در سال ۱۳۲۹ در تهران سکونت گزید و در سال ۱۳۳۰ پس از اخذ مدرک لیسانس به قم بازگشت و در دبیرستان حکیم‌نظامی (امام‌صادق(ع) کنونی) به تدریس زبان انگلیسی پرداخت . او در سال‌های ۱۳۳۰-۱۳۳۵ فلسفه و حکمت اسلامی (شفای بوعلی و اسفار اربعه ملاصدرا) را نزد سیدمحمدحسین طباطبایی آموخت و به همراه مرتضی مطهری و چند تن از فضلای پرتلاش در درس فقه امام‌خمینی نیز شرکت کرد .

فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی

شهید بهشتی در کنار فعالیت‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی، فعالیت‌های سیاسی بسیاری داشت و از افراد موثر در انقلاب اسلامی ایران بود. فعالیت سیاسی او در سال ۱۳۲۹-۱۳۳۰ که مقارن با اوج مبارزات سیاسی ـ اجتماعی نهضت ملی صنعت نفت به رهبری سیدابوالقاسم کاشانی و محمد مصدق بود، آغاز شد و در جریان اعتصاب ۲۶-۳۰ تیر در اصفهان در ساختمان تلگراف‌خانه سخنرانی کرد .
بهشتی در سال ۱۳۳۳ با کمک گروهی از همفکران، دبیرستان «دین و دانش» را در قم بنیان نهاد و تا سال ۱۳۴۲ آن را اداره کرد . وی در سال ۱۳۳۶، مدرک دکترا را از دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران گرفت . تهیه برنامه برای تبلیغ در سطح روستاها، فعالیت در جهت سامان‌دادن به حوزه‌های علمیه و برنامه‌ریزی برای نظم آن، تاسیس مدارس برنامه‌ریزی‌شده برای طلاب، ایجاد کانون اسلامی دانش‌آموزان و فرهنگیان، حضور در وزارت آموزش و پرورش و نگارش کتاب‌های دینی ازجمله فعالیت‌های فرهنگی اوست .
بهشتی در سال ۱۳۳۹ برای سامان‌دادن به حوزه علمیه، تصمیم به تدوین برنامه‌ای برای تحصیلات علوم اسلامی گرفت و مدرسه حقّانی (منتظریه) را پایه‌گذاری کرد . وی در این مدرسه، درس زبان انگلیسی را ترویج کرد که در آن زمان خلاف شان روحانیت به‌حساب می‌آمد . این مدرسه، به دلیل مدیریت و ساختار قوی، بهترین مدرسه در حوزه علمیه قم شد . غالب استادان آن افرادی فاضل، انقلابی و از شاگردان امام‌خمینی بودند. بسیاری از طلاب جوان این مدرسه، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، جذب دستگاه قضایی کشور شدند . وی برای تفریح خانواده‌های مذهبی، شرکت سبزه را تاسیس کرد. بدین منظور در کمال‌آباد کرج، باغی را برای این کار با مشارکت دوستان خود ازجمله اکبرهاشمی رفسنجانی، محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر خریداری کردند. بعدها از این مکان برای جلسات شورای انقلاب نیز استفاده می‌شد .

بهشتی در اسناد ساواک

بهشتی به دلیل فعالیت‌های سیاسی و همراهی با مبارزات امام‌خمینی، همواره زیر نظر سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) قرار داشت . از او به عنوان یکی از منابع اطلاعاتی امام‌خمینی درباره لایحه کاپیتولاسیون یاد شده است (ببینید: کاپیتولاسیون). بر اساس اسناد ساواک، او در جریان ارسال تلگرام اصناف و بازاریان اصفهان و اعتراض به حمله به مدرسه فیضیه در فروردین ۱۳۴۲ نقش داشت ؛ ازهمین‌رو ساواک در زمستان ۱۳۴۲ او را ناچار به ترک قم کرد .
وی در تهران، ارتباط نزدیکی با گروه‌های مبارز ازجمله هیئت‌های مؤتلفه اسلامی برقرار کرد و در سال ۱۳۴۳ به پیشنهاد شورای مرکزیِ آنها امام‌خمینی یک گروه چهار نفری شامل بهشتی، مرتضی مطهری، محی‌الدین انواری و احمد مولایی را به عنوان شورای فقهی و سیاسی این هیئت‌ها تعیین کرد . این جمعیت که به دستور امام‌خمینی با ائتلاف هیئت‌های مذهبیِ مبارز به وجود آمد، با هدایت این افراد گام‌های مؤثری در تقویت نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی برداشت . بهشتی که شخصیتی نظریه‌پرداز داشت، با نبوغ در تبلیغ و سازماندهی، به تشکل نیروهای ارزشی و مبارز می‌پرداخت. او همچنین از ماموریت خود و مطهری، برای تبلیغ‌اندیشه و عقاید اسلامی و تهیه جزوه‌های آموزنده برای نسل جوان خبر داده است .

هجرت به آلمان

بهشتی برای خروج از فشار ساواک در سال ۱۳۴۴ با حمایت سیدمحمدهادی میلانی و مساعدت سیداحمد خوانساری به آلمان رفت تا امور مسجد شهرهامبورگ را که سیدحسین بروجردی بنا نهاده بود بر عهده گیرد. تلاش‌های تبلیغی و فرهنگی او در آلمان تا سال ۱۳۴۹ به طول انجامید . وی نام مسجد ایرانیان درهامبورگ را به مرکز اسلامی‌هامبورگ تغییر داد. تلاش در جهت اقتدار و وحدت‌آفرینی شریعت نبوی (وحدت شیعه و سنی)، تشکیل جلسات پرسش و پاسخ برای غیر مسلمانان، جلسات گفتگو میان اسلام و مسیحیت، فعالیت‌های تبلیغی و ارتباط و پاسخ‌گویی به سؤال‌های علمی برخی مجامع دانشگاهی از دیگر فعالیت‌های بهشتی در آنجا بوده است . در گزارش ساواک، وی نماینده امام‌خمینی درهامبورگ معرفی شده که در انتقال وجوه شرعی ایشان به حوزه‌های علمیه نقش داشته است . بهشتی در بهمن ۱۳۴۴ درهامبورگ، هسته مرکزی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان ایرانی در اروپا (گروه فارسی‌زبان) را به‌وجود آورد . نخستین نشست رسمی اتحادیه نیز در شهر گیسن آلمان در سال ۱۳۴۵ با کمک و راهنمایی بهشتی و تلاش گروهی دیگر از مبارزان خارج از کشور تشکیل شد (ببینید: اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان اروپا). او پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۹ توسط رژیم، ممنوع‌الخروج شد . در همین سال (۱۳۴۹) مدرسه رفاه با اهداف اسلامی و مبارزاتی، در تهران تاسیس شد و بهشتی یکی از مؤسسان این مدرسه بود (ببینید: مدرسه رفاه و مدرسه علوی).
بهشتی در سال ۱۳۵۰ جلساتی با نام «مکتب قرآن»، برای گروه جوانان فعال و با موضوع تفسیر قرآن تشکیل داد ؛ همچنین در سال ۱۳۵۲ رهبری تشکیل جلساتی سیاسی را بر عهده داشت. این جلسات با حضور روحانیان ایرانی مهاجر از عراق در راستای تبلیغ و حمایت از نهضت امام‌خمینی صورت می‌گرفت . او در نگارش کتاب‌های درسی برای مراکز تربیت معلم و دانشکده مکاتبه‌ای و در اصلاح و تالیف کتاب‌های تعلیمات دینی وزارت آموزش و پرورش نقش اساسی داشت؛ همچنین وی و محمدجواد باهنر و علی غفوری از اعضای هیئت علمی دفتر نشر فرهنگ اسلامی بودند .

دستگیری و زندان

بهشتی به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی خود در سال ۱۳۵۴ دستگیر و چند روزی در کمیته مرکزی تهران زندانی شد. همچنین به دلیل فعالیت‌ها و راهپیمایی‌های تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ ساواک، بهشتی را دستگیر و به زندان اوین منتقل کرد که پس از مدت کمی آزاد شد . او مدیریت خود و اعتقاد شدید به مبارزات سرّی و اوج‌گیری مبارزات را به ترتیب، علت آزادی خود از زندان دانسته است .

تشکیل جامعه روحانیت مبارز

وی در سال ۱۳۵۶ برای حل اختلاف میان نیروهای فعال اسلامی در خارج کشور به اروپا و امریکا سفر کرد . طی سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ تشکل جامعه روحانیت مبارز را با همکاری دوستان همفکر خود پدید آورد و اعتصاب مدارس را در جهت گسترش بیشتر نهضت امام‌خمینی در دستور کار قرار داد . وی در اعتصاب کارکنان صنعت نفت در سال ۱۳۵۷، رابط خبری میان اعتصاب‌کنندگان و امام‌خمینی بود (ببینید: اعتصاب کارکنان صنعت نفت).

تشکیل شورای انقلاب

با هجرت امام‌خمینی به فرانسه در ۱۳ مهر ۱۳۵۷ و اوج‌گیری مبارزات مردم در این سال، درک ضرورت تشکیل شورایی برای رهبری مبارزه در زمان دوری رهبر انقلاب از ایران و نیز مدیریت دوره انتقال، موجب شد کسانی مانند بهشتی، مطهری و مهدی بازرگان برای مشورت با امام‌خمینی عازم پاریس شوند . پس از آن امام‌خمینی یک گروه پنج‌نفره از روحانیان؛ بهشتی، مطهری، اکبرهاشمی رفسنجانی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی و محمدجواد باهنر را مسئول معرفی افراد مورد اعتماد برای عضویت در شورای انقلاب کرد . امام‌خمینی پس از ماموریتی که به مطهری برای انتخاب افراد داده بود، در ۱۴ آبان ۱۳۵۷ نیز در نامه‌ای به بهشتی ضرورت تسریع در این امر را یادآور شد .
پس از تشکیل شورای انقلاب، سیدمحمود طالقانی رئیس شورا و بهشتی نایب‌رئیس شورا شد؛ البته بیشتر مسئولیت اداره شورا و امضای لوایح در این دوران بر عهده بهشتی بود . پس از درگذشت طالقانی و استعفای دولت موقت، (ببینید: دولت موقت) بهشتی رئیس شورای انقلاب شد. این مسئولیت تا ریاست‌جمهوری سیدابوالحسن بنی‌صدر و ریاست او بر شورا ادامه یافت (ببینید: شورای انقلاب اسلامی).

تشکیل کمیته استقبال

در آستانه بازگشت امام‌خمینی به ایران در بهمن ۱۳۵۷، برخی از روحانیان شورای انقلاب مانند بهشتی و مطهری، با هدف برنامه‌ریزی و ایجاد هماهنگی در استقبال و محافظت از امام‌خمینی، ستادی به نام کمیته استقبال تشکیل دادند. نخستین جلسه مشترک برای تشکیل این کمیته در خانه بهشتی برگزار شد . نظر و مشورت بهشتی موجب شد افرادی از سایر گروه‌های مبارز نیز در کمیته استقبال عضو شوند؛ با این هدف که همه گروه‌ها خود را در استقبال از رهبر انقلاب سهیم بدانند (ببینید: کمیته استقبال). یکی از وظایف کمیته پیش از بازگشت امام‌خمینی، مدیریت تظاهرات مردم و جلوگیری از کشتار آنان به دست نیروهای رژیم پهلوی بود و بهشتی نیز در این امر فعال بود . در شب نخست ورود امام‌خمینی به ایران، بهشتی به همراه چند نفر از جمله مهدی عراقی، به خانه کشاورز؛ داماد سیدمرتضی پسندیده رفتند و امام‌خمینی را تا مدرسه رفاه همراهی کردند .

تاسیس حزب جمهوری اسلامی

بهشتی طرفدار تشکل و نظام‌مندی نیروهای انقلابی بود و در این مسیر به عنوان مسئول اصلی حزب جمهوری اسلامی شناخته می‌شد. حدود یک هفته پس از پیروزی انقلاب، بهشتی با گروهی از همفکران خود، تاسیس حزب جمهوری اسلامی را اعلام کرد. او و چند نفر از روحانیان هم‌فکر او مانند اکبرهاشمی رفسنجانی، که وجود تشکیلات سیاسی با محوریت اسلام را در مبارزه ضروری می‌دانستند ؛ پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نیز چندبار به امام‌خمینی پیام داده و نظر مثبت ایشان درباره تاسیس حزبی سیاسی ـ اسلامی را درخواست کرده بودند؛ امری که در آن زمان موافقت امام‌خمینی را در پی نداشت ؛ اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام‌خمینی با توجه به ضرورت زمان و تنها در آن مقطع زمانی به واسطه شناخت و تایید مؤسسان حزب، با تشکیل حزب موافقت کرد . بهشتی به همراه محمدجواد باهنر در تهیه و تدوین اساسنامه حزب نقش اساسی داشتند .
بهشتی پس از تاسیس حزب جمهوری اسلامی، سمت دبیرکلی این حزب را تا زمان شهادت بر عهده داشت (ببینید: حزب جمهوری اسلامی). امام‌خمینی در ۲۸ بهمن ۱۳۵۷ با تشکیل کمیته‌ای برای رسیدگی به وضع کارگران، زیر نظر بهشتی و سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی موافقت کرد . بهشتی منتخب مردم تهران در انتخابات مجلس خبرگان برای تدوین قانون اساسی در خرداد سال ۱۳۵۸ بود و در سمت نایب‌رئیس این مجلس در هدایت و اداره آن نقش مؤثری ایفا کرد . او که با سران نظام جمهوری اسلامی ارتباط قوی داشت، نقشی کلیدی در تحکیم پایه‌های نظام ازجمله تدوین قانون اساسی داشت . وی در جریان تسخیر سفارت امریکا در ایران در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ حمایت قاطع خود را از دانشجویان مسلمان پیرو خط امام‌خمینی اعلام کرد .

رئیس دیوان عالی کشور

همچنین امام‌خمینی در ۴ اسفند ۱۳۵۸ بهشتی را به عنوان نخستین رئیس دیوان عالی کشور در جمهوری اسلامی برگزید . وی خدمات ارزنده‌ای در قوه قضاییه انجام داد؛ ازجمله اجتهاد و فقه و فقاهت را وارد مسئله قضایی کشور کرد. تشکیل پلیس قضایی و دفتر تنظیم لوایح برای تطبیق لوایح با موازین اسلامی از مهم‌ترین اقدامات بهشتی در شورای عالی قضایی بود و در این شورا نیز برای جلوگیری از بی‌عدالتی، بر نقش برجسته آن شورا تاکید داشت . وی همچنین در تدوین قانون اراضی شهری در سال‌های ۱۳۵۹-۱۳۶۰ نقش داشت و امام‌خمینی پیش از تصویب این قانون در شورای انقلاب، بهشتی، منتظری و مشکینی را مامور بررسی، مطالعه و تدوین این قانون کرد .

شرکت در مناظرات

از فعالیت‌های مهم بهشتی در عرصه فرهنگی پس از پیروزی انقلاب، مناظره‌ها و گفتگوهای او با گروه‌های تندرو مخالف انقلاب اسلامی داخل کشور بود. وی در این مناظره‌ها سعه‌صدر، منطقی‌بودن و پایبندی خود به موازین اخلاق را به خوبی نشان داد . او در خنثی‌کردن نقشه‌های ضد انقلاب، گروه‌ها و افراد مخالف نقشِ مؤثری ایفا کرده است .

ویژگی‌های شخصی و اخلاقی

بهشتی از معدود مسئولان توانمند جمهوری اسلامی ایران بود که با تکیه بر استعداد و نبوع ذاتی، روشن‌بینی، تلاش مستمر و پیگیر علمی، توان استدلال و بیان فوق‌العاده، آشنایی و تسلط بر چهار زبان زنده دنیا (عربی، انگلیسی، آلمانی و فارسی) و نظم و مدیریت مثال‌زدنی توانست نقش تعیین‌کننده‌ای در هدایت مبارزه و کادرسازی در داخل کشور، پیش از بازگشت امام‌خمینی و مدیریت و اداره کشور پس از پیروزی انقلاب و تدوین قانون اساسی و تاسیس ارکان نظام جمهوری اسلامی ایفا کند.
او از سوی گروه‌های مخالف و معاند چپ مانند سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق و جریان‌های لیبرالیستی با تهمت‌های گسترده مواجه بود. این گروه‌ها طبقات مختلف مردم را نسبت به او بدبین می‌کردند؛ تهمت‌هایی که محدوده خاصی نداشت . مخالفان او که از طیف‌های مختلفی بودند، هر عیب و نقصی در مدیریت کشور را از ناحیه او می‌پنداشتند ؛ حتی او را به بی‌دینی و رهبری چماقداران متهم کردند . برخی دوستان او نیز وی را تنها گذاشته و در برابر تهمت‌ها نسبت به او سکوت کردند . ولی بهشتی با سعه صدر و بردباری و با اتکا به قدرت الهی، با تهمت‌ها و فشارها برخورد و از محبوبیت مردمی خود ابراز رضایت می‌کرد ؛ حتی وقتی از او خواسته شد تا برای کاهش فشارها، مسئله را با امام‌خمینی در میان بگذارد، بهشتی حاضر نشد و تاکید کرد امام‌خمینی را برای آرمان‌های بلندتر می‌خواهد و دوست ندارد ایشان را به مسائل شخصی درگیر کند .
در زمان ریاست‌جمهوری بنی‌صدر، یکی از کانون‌های مدیریت توطئه علیه بهشتی، دفتر هماهنگی همکاری‌های مردم و ریاست‌جمهوری بود. اوج اختلاف بنی‌صدر و اطرافیان او با بهشتی در واقعه ۱۴ اسفند ۱۳۵۹، در مراسم سالگرد فوت محمد مصدق بود که شعار مرگ بر بهشتی سر داده شد . وی که در حوزه‌های گوناگون فرهنگی، آموزشی، سیاسی و اقتصادی صاحب‌نظر بود، وسعت نظری شگفت و سلوکی خردمندانه در برابر مخالفان و عاملان ترور شخصیت خود داشت .

کیفیت ارتباط با امام

بهشتی از ارادتمندان و یاران خاص امام‌خمینی بود. وی ضمن اشاره به مربی، فقیه و مرجع‌بودن امام‌خمینی آشنایی خود با ایشان را از سال ۱۳۲۵ و بیش از ۳۴ سال دانسته و باور داشت ایشان به‌حق، رهبری با بینش عالی و وسیع، رفتاری پرجاذبه، قاطعیت کم‌نظیر، سعه صدر، بلنداندیشی، ایثارگری، خدااندیشی عارفانه و دارای سلوک اخلاقی ارزنده است که با پیروی از ایشان بنیان انقلاب استوار می‌گردد؛ زیرا رهبری ایشان همه‌جانبه و جامع است . به باور وی امام‌خمینی، به عنوان فقیهی برجسته، مردم را به اسلام راستین دعوت کرد و با نفی تمام ابرقدرت‌ها و مستبدها، تاکید داشت که سرنوشت ملت‌ها باید به دست خودشان تعیین شود . بهشتی خود را شاگرد، همفکر و همکار امام‌خمینی می‌دانست و همواره از ایشان به مربّی بزرگ خویش یاد می‌کرد و خود را قطره‌ای از دریای وجود ایشان می‌دانست و معتقد بود ایشان رهبر تمام محرومان و مبارزان جهان است .
امام‌خمینی نیز ضمن اظهار رفاقت با بهشتی وجاهتِ مردمی او را سبب رای‌دادن مردم به وی برای مجلس خبرگان دانست و با بیان پیشینه آشنایی بیست‌ساله با بهشتی وی را بزرگ‌شده دست خود خواند و او را از شاگردان و معاشران خود و خادم راستین دین و جامعه معرفی و مخالفان او را نکوهش کرد و توهین به امثال وی را توطئه‌ای برای طرد تدریجی روحانیت خدمتگزار برشمرد و به پیامدهای آن هشدار داد .

شهادت

بهشتی در هفتم تیر ۱۳۶۰، شب هنگام در وقت سخنرانی در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی واقع در محله سرچشمه تهران، بر اثر انفجار بمب، به دست عوامل سازمان مجاهدین خلق ایران، به همراه جمعی از مسئولان نظام و همکاران حزب جمهوری اسلامی، در ۵۳ سالگی به شهادت رسید. پیکر او به همراه دیگر شهدا پس از تشییع بسیار باشکوه، در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد (ببینید: هفت تیر).
پس از شهادت بهشتی، امام‌خمینی او را از ابرار معرفی کرد و مراتب فضل، تفکر و تعهّد ایشان را ستود و از اینکه دشمنان او با تهمت‌های خود، وی را ستمکار و دیکتاتور معرفی کردند، ابراز تاسف کرد و حرکت‌های همراه با تهمت و توهین به وی را ظلم بزرگی به وی دانست . به باور ایشان راز وسعت افتراها به شهید بهشتی در مفیدی و ارزشمندی او نهفته بود و مخالفان می‌خواستند با حربه ناسزا و افترا او را از مردم جدا کنند . ایشان تاکید کرد، بر خلاف افراد بی‌انصافی که «مرگ بر بهشتی» می‌گفتند، ایشان او را یک فرد متعهد، مجتهد، متدین، علاقه‌مند به ملت و اسلام و مفید برای جامعه می‌دانست و شهادت وی را در برابر مظلومیت او ناچیز شمرد و تصریح کرد آنچه ایشان را در این امر متاثر می‌کند، مظلومیت بهشتی است ؛ چنان‌که او را مسلمان متعهد و مجتهد و به‌مثابه یک ملت برای جامعه می‌دانست که مظلومانه زیست و مظلومانه مرد و خار چشم دشمنان بود . ایشان خاطرنشان کرده است که گرچه مخالفان بهشتی در محافل و خیابان‌ها او را مورد هجمه قرار دادند، اما با شهادت وی مردم متوجه جوسازی‌های ناروا علیه او شدند .

تالیفات

بهشتی تالیفات بسیاری در حوزه‌های متعدد علمی و اسلامی دارد. مهم‌ترین آثار او عبارت‌اند از: از حزب چه می‌دانیم؛ اقتصاد اسلامی؛ اهمیت شیوه تعاون؛ بانکداری و قوانین مالی اسلام؛ بایدها و نبایدها، امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن؛ بررسی و تحلیلی از جهاد، عدالت، لیبرالیسم، امامت؛ بهداشت و تنظیم خانواده؛ توکل از دیدگاه قرآن؛ حج در قرآن؛ حق و باطل از دیدگاه قرآن؛ خدا از دیدگاه قرآن؛ دکتر شریعتی جستجوگری در مسیرشدن؛ ربا در اسلام؛ رسالت دانشگاه و دانشجو؛ روش برداشت از قرآن؛ سرود یکتاپرستی؛ شناخت اسلام؛ شناخت از دیدگاه فطرت؛ شناخت از دیدگاه قرآن؛ مبارزه پیروز؛ مبانی نظری قانون اساسی؛ محیط پیدایش اسلام؛ مکتب و تخصص؛ موسیقی و تفریح در اسلام؛ نقش آزادی در تربیت کودکان؛ نقش تشکیلات در پیشبرد انقلاب اسلامی ایران؛ نماز چیست؛ وظایف انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا در برابر جوانان مسلمان؛ ویژگی‌های انقلاب اسلامی ایران .

پیوند به بیرون

باقر صاحبی، سیدمحمد بهشتی، دانشنامه امام خمینی، ج۳، ص۸-۱۶.