طباطبایی‌نسب، سید حسن؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. او در ۱۳۰۹ ش در روستای نیسیان اردستان زاده شد (مهدوی، ج ۲، ۵۷۹-۵۸۰). خاندان وی از سادات طباطبایی هستند که نَسَب آنها به «حسن مثنّی» فرزند امام حسن مجتبی (ع) می‌رسد («شهید طباطبایی...»). از ۱۵ سالگی به تحصیل دروس حوزوی پرداخت. سپس به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر دروس خارج را نزد آیات سید حسین طباطبایی بروجردی و امام خمینی فراگرفت (مهدوی، ج ۲، ۵۷۹-۵۸۰). در زمان مبارزات آیت‌الله سید ابوالقاسم کاشانی (ملی شدن صنعت نفت)، در اثر اصابت گلوله از ناحیه دست مجروح شد و در آن زمان، اولین تخریب مشروب‌فروشی‌ها در قم توسط او و چند تن از دوستانش که همگی طلبه‌های جوانی بودند، صورت گرفت. این اقدام آنان با تشویق و رضایت آیت‌الله بروجردی همراه شد. پس از مدتی به فرمان آیت‌الله بروجردی، به همراه گروهی به سرپرستی شهید محراب آیت‌الله اشرفی اصفهانی راهیِ باختران شد و در آنجا خدمات شایانی انجام داد که ازجمله می‌توان به تأسیس مدرسه علمیه آیت‌الله بروجردی و ساخت چند مسجد در این شهر اشاره کرد. وی سپس راهی شهر ساری شد و در آنجا اقدام به تبلیغ و بنای چند مسجد کرد. سپس در تهران ساکن شد و با کمک مردم، مسجد سپهسالار حسین (ع) را در شرق تهران بنا نهاد و ضمن برگزاری نماز جماعت، با سخنان شیوا و بصیرت‌آفرینش مردم را به سوی حق دعوت می‌کرد («شهید طباطبایی...»). هم‌زمان با فعالیت‌های تبلیغی و مبارزاتی، در مدت ۱۷ ساله حضور در تهران، نزد آیت‌الله سید احمد خوانساری به تکمیل تحصیل پرداخت و در کنار آن به ارشاد مردم و حل مشکلات آنان و اقامه نماز جماعت مشغول شد. سپس به زادگاه خود مراجعت کرده و به تبلیغ دین و یاری محرومان و حل مشکلات مردم مشغول شد (مهدوی، ج ۲، ۵۷۹-۵۸۰). او پس از پیروزی انقلاب به فعالیت در کمیته‌های انقلاب اسلامی پرداخت. با آغاز جنگ ایران و عراق همواره مردم را به حضور در جبهه تشویق می‌کرد. افرادی را هم که توانایی شرکت در جنگ نداشتند، تشویق می‌کرد تا با کمک‌های مالی مشارکت کنند. مردم نیز همواره به وی اقتدا می‌کردند، چراکه خود ایشان تا آنجا که می‌توانست به جبهه، کمک مالی می‌کرد و نیز بارها به مناطق عملیاتی رفته، دوشادوش رزمندگان اسلام جنگیده بود. ایامی را هم که در تهران بود، ذکر و نام رزمندگان اسلام و شهدای راه حق، سهمی بزرگ در منبرهایش داشت. وی در مجموع، پنج بار در مناطق عملیاتی حضور یافت و در آنجا مایه دلگرمی رزمندگان اسلام بود. مدتی در جبهه‌های جنوب، در جزیره مجنون و در عملیات خیبر و مدتی هم در جبهه‌های غرب کشور، در قصر شیرین حضور داشت و در کسوت روحانی به تبلیغ دین و دفاع از میهن پرداخت. بارها در جبهه حضور یافت («شهید طباطبایی...») تا اینکه در روز پنج‌شنبه اول اسفندماه ۱۳۶۴ ش به همراه شهید فضل‌الله مهدی‌زاده محلاتی، در حالی که عازم جبهه‌های جنگ بود، بر اثر شلیک نیروهای عراقی به هواپیمای حامل آنان به شهادت رسید (مهدوی، ج ۲، ۵۷۹-۵۸۰). منابع: «شهید طباطبایی‌نسب؛ مسافر پرواز آسمانی»(۱۳۹۲)، http://defapress.ir/fa/news/228228، ۲ اسفند؛ مهدوی، مصلح‌الدین (۱۳۸۷)، اعلام اصفهان، ج ۲، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.