محمدحسین زرندی
محمدحسین معصومی راد، مشهور به زرندی، در سال ۱۳۱۱ در روستای امیرآباد از توابع زرند ساوه، در خانواده‌ای مذهبی، معتمد و ثروتمند زاده شد.[۱]
وی پس از پایان دوره ابتدایی، به دلیل نبود شرایط لازم برای ادامه تحصیل و اصرار و علاقه پدر به طلبگی او، برای تحصیلات حوزوی رهسپار قم شد.[۲] دوره مقدمات و سطح را نزد استادانی چون علی‌اصغر اشعری قمی، محمد فکوری و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و نیز حسین تقوی اشتهاردی گذراند و پس از گذراندن هر مرحله، به تدریس آن پرداخت. در دوره خارج نیز از درس سیدحسین بروجردی، سیدمحمد محقق داماد، محمدعلی اراکی و امام‌خمینی بهره برد.[۳] وی فلسفه را نزد سیدرضا صدر، محمدتقی بهجت و سیدمحمدحسین طباطبایی فراگرفت.[۴]
زرندی مبارزات سیاسی خود را هم‌زمان با آغاز نهضت امام‌خمینی آغاز کرد[۵] و در فروردین ۱۳۴۲ در حادثه مدرسه فیضیه و در سخنرانی امام‌خمینی دربارهٔ کاپیتولاسیون در آبان ۱۳۴۳حضور داشت. وی با همراهی افرادی چون مهدی کروبی، اکبر هاشمی رفسنجانی و کاظم قریشی، مسئول توزیع اعلامیه‌های امام‌خمینی میان طلاب و فضلا در سراسر کشور بودند و زرندی به همین دلیل دستگیر و پس از تهدید آزاد شد. وی در آبان ۱۳۴۴ همراه فضلا و محصلان حوزه علمیه قم، در بیانیه‌ای، ضمن ابراز نگرانی از ادامه تبعید امام‌خمینی، از انتقال ایشان به نجف اشرف اظهار رضایت کردند.[۶]
زرندی پس از تبعید امام‌خمینی، به دعوت بعضی از بزرگان و علمای کرمانشاه، به آن شهر سفر کرد و با تدریس در حوزه علمیه آن شهر، به تربیت نیروهای مذهبی، سخنرانی‌های افشاگرانه علیه رژیم پهلوی و ساماندهی مبارزات پرداخت و به همین دلیل بازداشت و سیزده ماه زندانی شد.[۷] وی در سال ۱۳۴۶ از امام‌خمینی، در امور حسبیه اجازه گرفت[۸] وی که از جمله در توزیع رساله امام‌خمینی و ترویج مرجعیت ایشان فعّال بود، در سال ۱۳۵۳ دستگیر و به یک سال حبس محکوم شد. پس از دستگیری، مدرسه محل تدریس او نیز تعطیل شد و او پس از آزادی از زندان، جلسات درس را در خانه خود تشکیل داد[۹] فعالیت‌های مبارزاتی زرندی همراه عطاءالله اشرفی اصفهانی تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت.[۱۰]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام‌خمینی در ششم بهمن ۱۳۶۱ زرندی را همراه مجتبی حاج‌آخوند به سرپرستی حوزه علمیه کرمانشاه منصوب کرد و با توصیه به آنان برای مشورت با محمدعلی موحدی کرمانی، امام جمعه وقت کرمانشاه، برای حل مشکلات، مصرف وجوه شرعی برای رفع نیازمندی‌های این حوزه را به صلاحدید آنان واگذار کرد.[۱۱]
امام‌خمینی پس از استعفای موحدی کرمانی، زرندی را در ۲۲ خرداد ۱۳۶۴ به امامت جمعه کرمانشاه و نمایندگی خود در این استان منصوب کرد. ایشان در این حکم، با قدردانی از زحمات موحدی کرمانی، از زرندی خواست ضمن انجام فریضه جمعه در این شهر، مردم را با وظایف خطیرشان در موقعیت حساس انقلاب آشنا کند و به پایداری و یکپارچگی برابر توطئه‌های دشمنان انقلاب، دعوت کند. همچنین علمای کرمانشاه، نهادها و مردم این شهر را به حضور باشکوه‌تر و انجام همکاری لازم با وی فراخواند.[۱۲] زرندی ۲۳ سال در این سمت حضور داشت.[۱۳] او در جنگ تحمیلی، در حمایت از رزمندگان اهتمام داشته؛ همچنین در دوره‌های اول، سوم و چهارم مجلس خبرگان رهبری، به نمایندگی مردم کرمانشاه، به این مجلس راه یافت.[۱۴]
وی نماینده امام‌خمینی در جهاد سازندگی، مؤسس و رئیس ستاد پشتیبانی جنگ، نماینده قائم مقام رهبری در دانشگاه رازی، مؤسس و اولین رئیس سازمان تبلیغات اسلامی استان کرمانشاه تا سال ۱۳۶۶، مؤسس و عضو هیئت امنای دانشگاه آزاد کرمانشاه، مؤسس و عضو هیئت امنای دانشگاه علوم قرآنی کرمانشاه، اداره‌کننده امور روحانیان اهل سنت و مدرس دانشگاه رازی نیز بوده‌است.[۱۵]
زرندی در کنار فعالیت‌های اجرایی و دینی، اقدامات اجتماعی و رفاهی بسیاری نیز در کارنامه خود دارد که از آن جمله می‌توان به تأسیس مدرسه علمیه شهبازخان، مصلای امام‌خمینی، مدرسه امام‌صادق (ع) تکمیل مدرسه و ساخت و بازسازی چند مسجد، ساخت درمانگاه امام‌رضا (ع) با کمک خیرین، تجهیز چندین نمازخانه، خرید چند خانه و وقف آن برای ساخت مدرسه علمیه و بازسازی طاق بستان اشاره کرد.[۱۶]
زرندی در ششم خرداد ۱۳۹۳ درگذشت[۱۷] و در حوزه علمیه کرمانشاه به خاک سپرده شد.[۱۸]
- ↑ زرندی، نیم‌قرن مجاهدت، ۴؛ حسینی، زرندی، ۱/۱۸۸.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳؛ زرندی، خاطرات.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳؛ زرندی، نیم‌قرن مجاهدت، ۴.
- ↑ زرندی، خاطرات.
- ↑ حسینی، زرندی، ۱/۱۸۹.
- ↑ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام، ۵/۳۶۹ و ۳۷۲.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳؛ حسینی، زرندی، ۱/۱۸۹.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۴۷۶.
- ↑ زرندی، خاطرات؛ حسینی، زرندی، ۱/۱۸۹.
- ↑ زرندی، نیم‌قرن مجاهدت، ۸.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۲۵۸.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۲۷۷.
- ↑ زرندی، خاطرات.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳.
- ↑ زرندی، خاطرات، ۱۰–۱۱؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳؛ زرندی، خاطرات؛ حسینی، زرندی، ۱/۱۸۹.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۷۳۳.
- ↑ کیهان، روزنامه، ۱۰/۳/۱۳۹۳، ۳.