علم: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ دی ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «علم، ادراک و انکشاف واقعیت در دانش فلسفه. ==معنی== علم به معنای ادراک حقیقت شیء <ref>راغب، مفردات، ۵۸۰.</ref> و یقین و معرفت به چیزی <ref>فیومی، المصباح المنیر، ۴۲۷.</ref> است و نقیض آن جهل است <ref>فراهیدی، کتاب العین، ۲/۱۵۲.</ref>. واژه علم نظیر وجود، مفهومی ب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
علم، ادراک و انکشاف واقعیت در دانش فلسفه.
'''علم'''، ادراک و انکشاف واقعیت در دانش فلسفه.
==معنی==
==معنی==
علم به معنای ادراک حقیقت شیء <ref>راغب، مفردات، ۵۸۰.</ref> و یقین و معرفت به چیزی <ref>فیومی، المصباح المنیر، ۴۲۷.</ref> است و نقیض آن جهل است <ref>فراهیدی، کتاب العین، ۲/۱۵۲.</ref>. واژه علم نظیر وجود، مفهومی بدیهی دارد؛ به همین جهت، تعریف حدّی یا رسم تامّ برای آن ضروری نیست و بلکه دشوار و غیر ممکن است <ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۳/۲۷۸.</ref>؛ اما برخی با توجه به تقسیم آن به علم حصولی و حضوری آن را در علم حصولی، آگاهی به واسطه صورت‌های علمی، به معلوم خارجی <ref>ملاصدرا، التصور و التصدیق، ۳۰۷ ـ ۳۰۸.</ref> و در علم حضوری، حضور مجرد نزد مجرد تعریف کرده‌اند <ref>طباطبایی، نهایة الحکمه، ۲۸۸ ـ ۲۸۹.</ref>. امام‌خمینی نیز علم را مفهومی عام و بدیهی می‌داند که بی‌نیاز از تعریف است و تعریف‌های موجود را شرح‌الاسمی می‌داند؛ با این حال، خاطرنشان کرده است علم، نور است که برای خود در ذاتش ظهور دارد و غیر خود را نیز ظاهر می‌کند <ref>امام‌خمینی، تقریرات، ۱/۳۷۵؛ امام‌خمینی، دعاء السحر، ۳۸؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۵۰۸.</ref>.
علم به معنای ادراک حقیقت شیء <ref>راغب، مفردات، ۵۸۰.</ref> و یقین و معرفت به چیزی <ref>فیومی، المصباح المنیر، ۴۲۷.</ref> است و نقیض آن جهل است <ref>فراهیدی، کتاب العین، ۲/۱۵۲.</ref>. واژه علم نظیر وجود، مفهومی بدیهی دارد؛ به همین جهت، تعریف حدّی یا رسم تامّ برای آن ضروری نیست و بلکه دشوار و غیر ممکن است <ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۳/۲۷۸.</ref>؛ اما برخی با توجه به تقسیم آن به علم حصولی و حضوری آن را در علم حصولی، آگاهی به واسطه صورت‌های علمی، به معلوم خارجی <ref>ملاصدرا، التصور و التصدیق، ۳۰۷ ـ ۳۰۸.</ref> و در علم حضوری، حضور مجرد نزد مجرد تعریف کرده‌اند <ref>طباطبایی، نهایة الحکمه، ۲۸۸ ـ ۲۸۹.</ref>. امام‌خمینی نیز علم را مفهومی عام و بدیهی می‌داند که بی‌نیاز از تعریف است و تعریف‌های موجود را شرح‌الاسمی می‌داند؛ با این حال، خاطرنشان کرده است علم، نور است که برای خود در ذاتش ظهور دارد و غیر خود را نیز ظاهر می‌کند <ref>امام‌خمینی، تقریرات، ۱/۳۷۵؛ امام‌خمینی، دعاء السحر، ۳۸؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۵۰۸.</ref>.
emailconfirmed
۲٬۵۷۶

ویرایش