۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''غرور'''، فریفتهشدن به چیزی موافق میل انسان. | '''غرور'''، فریفتهشدن به چیزی موافق میل انسان. | ||
امامخمینی، غرور را فریفتهشدن و گولخوردن به واسطه [[شیطان]] و [[نفس]] میداند. | |||
امامخمینی، به غرور اهل علم، اهل عبادت و اهل سلوک اشاره کردهاست. به اعتقاد ایشان غرور اهل علم ممکن است انسان را از راه هدایت بازدارد و همچنین اهل سلوک ممکن است به سبب کمال باطنی به غرور مبتلا شوند، زیرا آفت سلوک اعتماد به عمل و [[ریاضت]] است؛ از اینرو سالک باید سلوک و عمل را از خود نبیند. | |||
امامخمینی، منشأ غرور را شیطان و نفس اماره برشمرده و عجب و [[کبر]] را از آثار غرور و اموری چون؛ اعتماد به رحمت الهی و شفاعت را از اسباب غرور دانسته و مبدأ غرور علمی را جهل به [[عوالم غیب]] و مبدأ غرور عملی را کوتاهی در اوامر الهی میداند. | |||
امامخمینی توجه به عاقبت غرور و آگاهییافتن به عیوب نفس را ازجمله راههای علاج غرور میداند. | |||
ایشان به اثر غرور در مسائل اجتماعی توجه داشت و مسئولان را از مغرورشدن به مقام، برحذر میداشت و در [[جنگ عراق علیه ایران|دفاع مقدس]]، پیروزیها را زمینه و موجب غرور میدانست | |||
غرور به معنای سرافرازی و افتخار مطلوب است، چنانکه امامخمینی به پیروی از [[مذهب جعفری]]، ائمه معصومان(ع) و دارا بودن [[نهجالبلاغه]]، [[صحیفه فاطمیه(س)]] و [[صحیفه سجادیه(ع)]] افتخار میکرد. | |||
== معنی == | == معنی == | ||
خط ۸۹: | خط ۱۰۲: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:اخلاق]] | [[رده:اخلاق]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |