اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

امام‌خمینی، اخلاص را تصفیه عمل از هر گونه آمیختگی با غیر حق و حقیقت اخلاص را تصفیه عمل از هر آمیختگی می‌داند و باور دارد تا زمانی که بنده از قیود انانیت خارج نشود، به اخلاص حقیقی راه نمی‌یابد و اخلاص را بااهمیت‌ترین آداب [[عبادات]] و خالص‌کردن نیت از تمام مراتب [[شرک]] و مراقبت از نیت خالص را از امور دشوار می‌داند.  

امام‌خمینی نشانه اخلاص را آن می‌داند که در صورت اطلاع مردم از آن عمل، نشاطی در [[قلب]] حاصل نشود. و برای آن آثاری چون حصول حکمت در قلب و ایمنی از وسوسه [[شیطان]] برمی‌شمارد و  راه‌های تحصیل اخلاص را منحصر به اصلاح نفس و ملکات آن می‌داند و [[حب دنیا]] و حب جاه را از آفات اخلاص و شرک، [[عجب]] و [[ریا]] را ازجمله موانع اخلاص می‌داند.