اسما و صفات: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اسما و صفات'''، تعینات ذات حق‌تعالی به اعتبار تجلی‌ای از [[تجلیات]] آن.
'''اسما و صفات'''، تعینات ذات حق‌تعالی به اعتبار تجلی‌ای از [[تجلیات]] آن.
بحث از اسماء و صفات الهی از مباحث مهم کلامی و عرفانی است که دارای جایگاه و اهمیت خاصی است و تحلیل هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی عالم هستی و ارتباط آن با اسمای الهی و چگونگی صدور موجودات از اسمای حق‌ تعالی از مباحث آن است.
بحث اسماء و صفات الهی در آثار امام‌‌خمینی نیز از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و مبنای بسیاری از معارف الهی مانند مبدأ و [[معاد]] است. به‌ گونه‌ای که می‌توان گفت جهان‌شناسی امام‌ خمینی مبتنی بر نظام اسمای الهی است. ایشان صفات الهی را در وجود، عین ذات و متحد به آن می‌داند و قول [[معتزله]] و [[اشاعره]] را در مورد اسما و صفات الهی مردود دانسته، و این دو قول را جانب افراط‌ و تفریط می‌داند و قول صحیح را همان اتحاد صفات با ذات می‌شمارد، زیرا حق‌ تعالی صرف وجود است و همه کمالات وجود را داراست. از این‌ رو این صفات عین ذات اوست و هر جهت کمالی به حسب خارج، به اصل حقیقت وجود برمی‌گردد.
به باور امام‌ خمینی صفات حق‌ تعالی از قبیل عوارض و حالات زاید بر ذات نیستند، بلکه حق­تعالی وجود صرفی است که همه کثرات و صفات متغایره را به [[احدیت و واحدیت|احدیت]] و هویت وحدانی خود جمع کرده‌ است.


== تعریف لغوی و اصطلاحی ==
== تعریف لغوی و اصطلاحی ==
خط ۱۵۶: خط ۱۶۳:
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:کلام]]
[[رده:کلام]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]