۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''علم'''، ادراک و انکشاف واقعیت در دانش [[فلسفه]]. | '''علم'''، ادراک و انکشاف واقعیت در دانش [[فلسفه]]. | ||
علم در آموزه‌های اسلامی اهمیت و جایگاه مهمی دارد، بحث از علم در [[فلسفه]] مشاء در طبیعیات و در رابطه با قوای نفس مطرح شده است. اما در [[حکمت متعالیه]] بحث از علم و لواحق آن، از مسائل حکمت الهی و فلسفه اولی است. از ابتکارات [[ملاصدرا]] آن بود که علم را زیر پوشش ماهیت و مقولات قرار نداده و مساوق بودن آن با وجود را از قبیل مسئله اصالت وجود دانسته است. | |||
امام خمینی در تبیین حقیقت علم، دو روش را در پیش گرفته است: ۱-روش و تقریر مشهور، در این روش به تقریر ماهوی بودن علم پرداخته است ۲-روش حکمت متعالیه: امام خمینی در این روش و وجود بودن علم تأکید می‌کند و آن را از سنخ وجود می‌داند. ایشان همسو با [[حکما]] برای آن به اعتبارات مختلفی اقسامی ذکر کرده است از جمله: علم حصولی و حضوری، علم اجمالی و تفصیلی، علم فعلی و انفعالی. | |||
امام خمینی انطباق علم بر معلوم و وجود ذهنی را با دو مسلک و طریق بررسی می‌کند: ۱-حلولی، که مشهور حکما قائل به حلول صورت‌ها در نفس و ذهناند و علم را کیف نفسانی می‌دانند ۲-قیام صدوری؛ که ملاک علم حضور است و قیام صدوری به نفس دارد. همچنین ایشان با توجه به مبنای اصالت و تشکیک در وجود به بحث سریان علم همه موجودات پرداخته است. | |||
== معنی == | == معنی == | ||
| خط ۱۷۱: | خط ۱۷۸: | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:فلسفه]] | [[رده:فلسفه]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||