استخاره: تفاوت میان نسخه‌ها

در اهمیت استخاره به معنای اول، روایات بسیاری وجود دارد. امام‌خمینی این نوع استخاره را مستحب دانسته‌است.  

در مشروعیت استخاره به معنای دوم، میان فقها اختلاف است. امام‌خمینی آن را مشروع دانسته‌ و به استناد قرآن و [[دلیل عقل]] آن را از راه‌های برون‌رفت از اضطرار، و حکمت استخاره را رفع سرگردانی در دوراهی‌های زندگی می‌داند. و در عین حال، دیگران را به کثرت استخاره توصیه نمی‌کرد.  

امام‌خمینی، مواردی را که خداوند درباره آن تکلیف و فرمانی دارد، و کارهای خیری که در آن حیرت وجود ندارد، جای استخاره نمی‌داند؛ همچنین کار روشنی را که عقل انسان به آن راه دارد، نیازمند استخاره ندانسته، و در امور جنگ، تدبیر و توکل به خدا را اصل می‌شمرد و به استخاره واگذار نمی‌کرد.

امام‌خمینی تنها استخاره با روش‌های [[ماثور]] را جایز می‌داند و بهتر دانسته‌ استخاره در مکان و زمانی مقدس و پس از حمد و ستایش و یا پس از نمازهای واجب انجام گیرد.

[[قرعه]]: امام‌خمینی برای مشروعیت قرعه، به روایات، اجماع و [[بنای عقلا|سیره عقلا]] استناد کرده‌است.