۲۱٬۳۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قیام'''، برخاستن، مجاهده و پیکار برای اصلاح در ابعاد فردی و اجتماعی. | '''قیام'''، برخاستن، مجاهده و پیکار برای اصلاح در ابعاد فردی و اجتماعی. | ||
واژه قیام در اصطلاح سیاست، به معنای حرکتی تحولگرایانه و ارادی است که آگاهانه و مبتنی بر انتخاب و [[آزادی]]، برای نفی وضعیت موجود، اصلاح امور و ایجاد شرایط مطلوب صورت میگیرد. | |||
در اندیشه [[امامخمینی]]، مفهوم «قیام»، همان مفهوم قرآنی است که از آن به «قیام لله» تعبیر شده است. در نگاه ایشان، حرکت همه پیامبران بزرگ الهی، ماهیت قیام لله دارد و همین ماهیت الهی، تضمینکننده پیروزی آنان بدون برخورداری از امکانات مادی بوده است. از نظر امامخمینی قیام، مبارزه و انقلاب، مفهومی عام است که از بیداری آغاز میشود و تا رسیدن به کمال انسانیت انسان و قرب حق استمرار مییابد. | |||
مهمترین ویژگیهای قیام در اندیشه امامخمینی، اسلاممحوری، تکلیفگرایی، ضرورت آگاهی و شناخت، مردمیبودن، سازماندهی و نظاممندی است. ایشان در تشخیص آسیبهای قیام، برای آسیبهای درونی اهمیت بیشتری قائل بود و خطر [[دشمن]] خارجی را که وجود آن را میپذیرفت، به شرط اتحاد ملت بیتأثیر میدانست. | |||
مهمترین ویژگیهای قیام در اندیشه امامخمینی، | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |