۲۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''برائت'''، از [[اصول عملیه]] به معنای نفی تکلیف در صورت [[شک]] در آن. | '''برائت'''، از [[اصول عملیه]] به معنای نفی تکلیف در صورت [[شک]] در آن. | ||
به باور اصولیان در صورت شک ابتدایی در [[حکم|حکم شرعی]] و معلوم نبودن حالت سابقه اصل برائت جاری میشود. [[امامخمینی]] همسو با مشهور اصولیان، معتقد است در شبهات موضوعیه و شبهات حکمیه وجوبیه و تحریمیه اصل برائت جاری میشود. | |||
به باور | |||
جاریشدن اصل برائت در شبهات، مشروط به آن است که مشکوک، از اطراف علم اجمالی نباشد؛ از اینرو اگر حرمت یا وجوب چیزی تنها بهاجمال معلوم باشد، [[اصول عملیه|اصل احتیاط]] و در صورت ممکننبودن آن، اصل تخییر جاری میشود. | جاریشدن اصل برائت در شبهات، مشروط به آن است که مشکوک، از اطراف علم اجمالی نباشد؛ از اینرو اگر حرمت یا وجوب چیزی تنها بهاجمال معلوم باشد، [[اصول عملیه|اصل احتیاط]] و در صورت ممکننبودن آن، اصل تخییر جاری میشود. |