محمدباقر طاهری شاهرودی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمدباقر طاهری شاهرودی'''، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی.  

طاهری شاهرودی در دهم بهمن ۱۳۵۷ و در جریان تحصن روحانیان مبارز سراسر کشور در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به بسته شدن فرودگاه‌ها بر روی پروازهای خارجی با هدف ممانعت از بازگشت امام‌خمینی به کشور، همراه با جمعی از روحانیان شاهرود، نامه‌ای را خطاب به متحصنان ارسال کردند و حمایت و پشتیبانی خود را از آنان ابراز کردند و اقدام دولت بختیار را محکوم نمودند (اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۵۴۴). وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به امامت جمعه شاهرود منصوب شد (کاظمینی، ج ۱، ۵۵۸). در سال ۱۳۶۱ ش از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد (صحیفه امام، ج ۱۷، ۳۴۴). همچنین از برخی از مراجع تقلید اجازاتی را دریافت کرده بود (رعایتی، ۱۲۶ ـ ۱۲۸).

طاهری شاهرودی از سال ۱۳۶۶ ش و هم‌زمان با اقامه نماز جمعه در شاهرود، در ایام دیگر هفته (به جز پنجشنبه و جمعه) به قم می‌رفت و دروس سطح و همچنین خارج را در مدرسه علمیه آیت‌الله گلپایگانی آن شهر تدریس می‌کرد (شریف رازی، ج ۹، ۲۲۶). از تألیفات او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: تقریرات درس اصول امام‌خمینی، تقریرات درس اصول آیت‌الله‌العظمی خویی (مبحث استصحاب)، تقریرات درس اصول آیت‌الله شاهرودی، تقریرات درس اصول آیت‌الله شیخ حسین حلّی (مباحث الفاظ)، تقریرات درس فقه آیت‌الله میرزا حسن بجنوردی، تقریرات درس فقه آیت‌الله میرزا هاشم آملی (بحث مکاسب)، ردی بر آیین وهابیت، صفات مؤمنین (شرح خطبه همام)، تفسیر سوره حمد، ضامن سعادت (یا امر به معروف و نهی از منکر).

طاهری شاهرودی در سوم دی ۱۳۷۲ ش در شاهرود از دنیا رفت و در همان شهر به خاک سپرده شد («درگذشت آیت‌الله طاهری شاهرودی»، ۱۲۱).

[[رده:پروژه شاگردان]]