۲۱٬۱۶۶
ویرایش
←فعالیت‌های سیاسی - اجتماعی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
امام‌خمینی با توجه به اینکه آشتیانی فیلسوف و فقیهی معروف و تقریباً بیست سال از ایشان بزرگ‌تر بود، نامه‌ای بسیار محترمانه به وی نوشت و به ایشان اجازه گرفتن و پرداخت شهریه داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲، پاورقی.</ref> به گفته [[سیداحمد خمینی]] این موضوع در تهران بازتاب بسیار گسترده‌ای داشت. مخالفان امام‌خمینی این وکالت را دون شان آشتیانی شمردند و تبلیغات منفی کردند؛ اما آشتیانی به این تحریکات و تبلیغات منفی که تا پایان عمر وی ادامه یافت، توجه نمی‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲، ۲/۱۹۲، پاورقی و ۳۳۳.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|شهریه امام‌خمینی}} | امام‌خمینی با توجه به اینکه آشتیانی فیلسوف و فقیهی معروف و تقریباً بیست سال از ایشان بزرگ‌تر بود، نامه‌ای بسیار محترمانه به وی نوشت و به ایشان اجازه گرفتن و پرداخت شهریه داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲، پاورقی.</ref> به گفته [[سیداحمد خمینی]] این موضوع در تهران بازتاب بسیار گسترده‌ای داشت. مخالفان امام‌خمینی این وکالت را دون شان آشتیانی شمردند و تبلیغات منفی کردند؛ اما آشتیانی به این تحریکات و تبلیغات منفی که تا پایان عمر وی ادامه یافت، توجه نمی‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲، ۲/۱۹۲، پاورقی و ۳۳۳.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|شهریه امام‌خمینی}} | ||
امام‌خمینی با توجه به اینکه وضعیت جسمی آشتیانی خوب نبود، با [[مشورت]] با وکیل تام‌الاختیار خود [[سیدمحمدصادق لواسانی]]، میرزامحمدباقر فرزند آشتیانی هم که تقریباً همسن امام‌خمینی بود، وکالت داد تا در صورت حادثه برای آشتیانی، فرزندش کار پدر را در دادن [[شهریه امام‌خمینی]] ادامه دهد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲.</ref>؛ از این‌رو شهریه امام‌خمینی که به نام آشتیانی داده می‌شد و ساواک هم از آن اطلاع داشت، قطع نشد و پس از درگذشت آشتیانی به دست میرزامحمدباقر آشتیانی پرداخت می‌شد.<ref> | امام‌خمینی با توجه به اینکه وضعیت جسمی آشتیانی خوب نبود، با [[مشورت]] با وکیل تام‌الاختیار خود [[سیدمحمدصادق لواسانی]]، میرزامحمدباقر فرزند آشتیانی هم که تقریباً همسن امام‌خمینی بود، وکالت داد تا در صورت حادثه برای آشتیانی، فرزندش کار پدر را در دادن [[شهریه امام‌خمینی]] ادامه دهد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲.</ref>؛ از این‌رو شهریه امام‌خمینی که به نام آشتیانی داده می‌شد و ساواک هم از آن اطلاع داشت، قطع نشد و پس از درگذشت آشتیانی به دست میرزامحمدباقر آشتیانی پرداخت می‌شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۹۲؛ مؤسسه تنظیم، ۱۶/۵۰–۵۱؛ ۱۷/۴۲۷–۴۲۸؛ ۱۸/۵۳ و ۱۹/۱۱۷–۱۱۸، ۱۴۴–۱۴۸.</ref> | ||
امام‌خمینی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، در سال ۱۳۵۸ به میرزامحمدباقر اجازه در [[امور حسبیه]] داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۶۸.</ref> و در ۱۶ شهریور ۱۳۶۳ در پیام تسلیتی درگذشت وی را به [[حوزه‌های علمیه]]، علما و نیز خاندان وی تسلیت گفت و با ستایش از خاندان آشتیانی، خاطرنشان کرد وی را از جوانی می‌شناخته و آنچه در وی یافته تقوا، صفای باطن، اخلاق کریمانه و اشتغال به علم و عمل بوده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۵۳.</ref> | امام‌خمینی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، در سال ۱۳۵۸ به میرزامحمدباقر اجازه در [[امور حسبیه]] داد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۶۸.</ref> و در ۱۶ شهریور ۱۳۶۳ در پیام تسلیتی درگذشت وی را به [[حوزه‌های علمیه]]، علما و نیز خاندان وی تسلیت گفت و با ستایش از خاندان آشتیانی، خاطرنشان کرد وی را از جوانی می‌شناخته و آنچه در وی یافته تقوا، صفای باطن، اخلاق کریمانه و اشتغال به علم و عمل بوده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۵۳.</ref> | ||