۳۹۲
ویرایش
جز (removed Category:مقالههای آماده ارزیابی; added Category:مقالههای نیازمند بازنگری using HotCat) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
حجاب و نگاه، بررسی [[حکم شرعی]] [[پوشش زن و مرد]]، نگاه و لمس و ابعاد اجتماعی آن. | حجاب و نگاه، بررسی [[حکم شرعی]] [[پوشش زن و مرد]]، نگاه و لمس و ابعاد اجتماعی آن. | ||
==واژهشناسی== | ==واژهشناسی== | ||
در لغت عرب از «حجاب» به «ستر» تعبیر میکنند <ref>جوهری، الصحاح، | در لغت عرب از «حجاب» به «ستر» تعبیر میکنند <ref>جوهری، الصحاح، ۱/۱۰۷؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۳۹۶؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۴/۳۴۳</ref>. برخی مصداقهای [[حجاب]] زنان عبارتاند از: نقاب، برقع، روبند برای صورت و [[چادر]] برای تمام بدن <ref>معین، فرهنگ فارسی، ۱/۱۳۴۰؛ عمید، فرهنگ فارسی، ۱/۷۷۹</ref>. «خمار» و «جلباب» دو مصداق قرآنی حجاب است <ref>نور، ۳۱؛ احزاب، ۵۹</ref>. خمار به معنای پوششی (مقنعه یا روسری) است که با آن سر را میپوشانند <ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۲۹۸</ref> و جلباب جامهای بزرگتر از خمار است <ref>فراهیدی، کتاب العین، ۶/۱۳۲؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۹۹؛ طریحی، مجمع البحرین، ۲/۲۴</ref> که گاهی تمام بدن را میپوشاند <ref>زمخشری، الکشاف، ۳/۵۵۹</ref>. ستر و حجاب در اصطلاح فقهی نیز در همان معنای لغوی به کار رفته است. [[نگاه]] که در زبان عرب مترادف با واژه نظر است به معنی دیدن با چشم است <ref>جوهری، الصحاح، ۲/۸۳۰؛ ابنفارس، معجم مقاییس اللغه، ۵/۴۴۴</ref> و در سخن فقها شامل اقسام نگاه به جنس مخالف و موافق و نیز نگاه به بیگانه و [[محرم]] میشود <ref>← حلی، تحریر الاحکام، ۳/۴۱۹؛ فاضل هندی، کشف اللثام، ۷/۲۰ ـ ۳۰؛ نجفی، جواهر الکلام، ۲۹/۶۳ ـ ۱۰۲</ref>. | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
خداوند تعالی چنانکه در [[قرآن]] آمده است از آغاز خلقت، انسانها را با [[لباس بهشتی]] پوشانید <ref>اعراف، ۲۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۴/۶۳۲</ref> و احساس [[شرم و حیا]] را که منشأ حجاب است، در فطرت آدمی قرار داد؛ زیرا نخستین کاری که [[آدم(ع)]] و همسرش پس از فریب [[شیطان]] و از دستدادن لباسهای بهشتی انجام دادند، پوشاندن بدن خود با برگهای درختان بهشتی بود <ref>← طبرسی، مجمع البیان، ۴/۶۲۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶/۱۴۸</ref>. | خداوند تعالی چنانکه در [[قرآن]] آمده است از آغاز خلقت، انسانها را با [[لباس بهشتی]] پوشانید <ref>اعراف، ۲۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۴/۶۳۲</ref> و احساس [[شرم و حیا]] را که منشأ حجاب است، در فطرت آدمی قرار داد؛ زیرا نخستین کاری که [[آدم(ع)]] و همسرش پس از فریب [[شیطان]] و از دستدادن لباسهای بهشتی انجام دادند، پوشاندن بدن خود با برگهای درختان بهشتی بود <ref>← طبرسی، مجمع البیان، ۴/۶۲۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶/۱۴۸</ref>. |
ویرایش