ویکی امام خمینی:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۳/۲۹
امیرالمؤمنین(ع) علی‌بن‌ابی‌طالب جانشین بلافصل پیامبر اکرم(ص) و نخستین امام شیعیان و الگوی جامع انسان کامل و حاکم اسلامی.
امام علی(ع) با کنیه ابوالحسن، فرزند ابوطالب و فاطمه بنت اسد در ۱۳ رجب سی سال پس از عام الفیل در کعبه به دنیا آمد و در ۲۱ ماه رمضان سال ۴۰ قمری به شهادت رسید. او از کودکی همراه و تحت تعلیم پیامبر اسلام(ص) بود و اولین مرد ایمان آوردنده به پیامبر بود. امام علی(ع) در دوران پیامبری حضرت محمد(ص)، در راه بسط اسلام بسیار کوشید و در تمام جنگ‌های زمان پیامبر شرکت کرد. پیامبر(ص) او را برادر خود نامید و در روز غدیر خم او را به جانشینی خود برگزید.
امام‌خمینی با استناد به آیات و روایات معتقد بود که وحی و بعثت با امامت امیرالمؤمنین(ع) پشتوانه پیدا کرد و دین با ولایت وی تداوم یافت و کامل شد. در نگاه امام‌خمینی، امیرالمؤمنین علی(ع) برترین شخصیت اسلام پس از پیامبر(ص) و مظهر اسم جمع الهی است که همه اسما و صفات الهی با واسطه رسول اکرم(ص) در ایشان ظهور کرده است. به اعتقاد ایشان، امام علی(ع) مفسر قرآن کریم و سنت پیامبر(ص) است و با او اسلام قوت گرفت.
امام‌خمینی علی(ع) را حامل علم فعلی حق و ولایت کبری شمرده و با اشاره به دانش بیکران ایشان، از مهلت‌نیافتن حضرت برای عرضه علوم اسلامی به امت پیامبر(ص)، اظهار تأسف شدید کرده است. به باور او، بزرگ‌ترین شاخصه امیرالمؤمنین(ع)، عبودیت وی برای خدا و انجام همه کارهایش برای خدا بود. امام‌خمینی با اشاره به زندگی امام علی در دوره حکومت مانند طبقات پایین جامعه، آن را نشانه زهد و ساده‌زیستی آن حضرت می‌داند.
به گفته امام‌خمینی، امام علی(ع) در زمان خلفای سه‌گانه برای مصلحت اسلام و وحدت امت اسلامی با آنان همکاری و در نماز جماعت آنان شرکت می‌کرد. مهم‌ترین ویژگی‌های حکومتداری امیرالمؤمنین علی(ع) از نظر امام‌خمینی عبارت‌اند از: ترویج ارزش‌های معنوی و پایبندی به شرع، عدالت‌گستری و توجه به محرومان. امام‌خمینی سیره فردی و اجتماعی امام‌علی(ع) را الگوی امت اسلامی می‌شمرد و از رهبران انقلاب و علمای دین می‌خواهد که با استفاده از امکانات موجود خود، آن حضرت را به دنیا معرفی کنند.