۱۴٬۵۸۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اعیان ثابته'''، صور و حقایق اشیا در مرتبه [[واحدیت]] و لازمه [[اسما و صفات]] در اصطلاح [[عرفان]]. | '''اعیان ثابته'''، صور و حقایق اشیا در مرتبه [[احدیت و واحدیت|واحدیت]] و لازمه [[اسما و صفات]] در اصطلاح [[عرفان]]. | ||
از جمله مسائل مهم هستی‌شناسی عرفانی اعیان ثابته است، به گونه‌ای که می‌توان آن را یکی از مهم‌ترین مباحث عرفانی تلقی کرد. بحث از اعیان ثابته در عرفان از یک‌سو به بیان جایگاه اعیان در مراتب هستی و چگونگی ارتباط آنها با اسماء و [[اسما و صفات|صفات الهی]] و ازسوی دیگر به بیان رابطه آنها با اعیان خارجی مرتبط می‌باشد. | |||
[[امامخمینی|امامخمینی]] معتقد است اعیان ثابته صور معقوله در [[علم الهی]] محسوب می‌شوند که عین ذات و به ازلیت ذات، ازلی هستند. از دیدگاه ایشان تحقق اعیان ثابته به واسطه طلب ظهور مفاتیح غیب از هویت غیبی برای ظهور [[فیض اقدس و مقدس|فیض اقدس]] در حضرت علمیه است که منشأ آن حب ذاتی غیبی است. | |||
امامخمینی اعیان ثابته را به جیوه در آیینه تشبیه کرده که خود دیده نمی‌شوند ولی سبب ظهور اسمای دیگر می‌باشند؛ زیرا اعیان ثابته در مقایسه با اسماء و صفات الهی، [[حجب]] ظلمانی‌اند و ظهور و بروز در خارج ندارند. ایشان استعدادهای اشیاء و [[سرالقدر|سر القدر]] را همان حقایق علمی اشیاء می‌داند که به واسطه تجلی به فیض اقدس در مقام [[حضرت علمیه]] تقدیر شده است که با تجلی [[فیض اقدس و مقدس|فیض مقدس]] این کمالات در خارج محقق می‌شوند. | |||
امامخمینی پیامدها و آثاری برای اعیان ثابته برمی‌شمارد ازجمله: ۱- تقریر علم پیشین حق تعالی به مخلوقات ۲- حل مشکل [[جبر و اختیار]]. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||