تملق: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۹۷۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''تملّق'''، اظهار ستایش و دوستی، بدون باور قلبی یا همراه با باور.
'''تملّق'''، اظهار ستایش و دوستی، بدون باور قلبی یا همراه با باور.
امام‌خمینی تملق مذموم را اظهار لطف و [[مودّت]] همراه با [[خضوع و خشوع|خضوع]]، بدون باور و اعتقاد قلبی می‌داند.
تملق به مذموم و ممدوح تقسیم شده است. تملق مذموم، [[تواضع]] در برابر افرادی است که این مدح افزون بر شأن آنهاست و تملق ممدوح، تملق در برابر خداوند است.
امام‌خمینی تملق را غیر از تواضع ممدوح می‌شمارد و تفاوت میان آن دو را در سه جهت مبدأ، غایت و نتیجه می‌داند و همچنین تملق و چاپلوسی را نمونه‌ای از نفاق و بارزترین صفت [[منافقان]] می‌داند.
امام‌خمینی ریشه تملق را [[حب دنیا]] می‌داند و معتقد است روح تملق، از منفعت‌طلبی و خودخواهی سرچشمه می‌گیرد و تملق را از نشانه‌های جاه‌طلبی و عوام‌فریبی می‌شمارد.
ایشان تملق را در شنونده تملق، سبب دوری او از تهذیب، مایه بدبختی و باعث هلاکت دانسته و اثر آن را در گوینده تملق، کوری و کری باطنی می‌شمارد.
امام‌خمینی راه اصلاح مفاسد نفسانی را توجه به حق و ترک هوای نفسانی دانسته و تفکر در نتایج تملق را ازجمله راه‌های درمان می‌داند.
امام‌خمینی در سلوک عملی خود اهل تملق نبود و از ستایش‌های صادقانه افراد، پرهیز و افراد ستایش‌کننده را عتاب می‌کرد و در حوزه اجتماعی، مسئولان را به دورکردن [[چاپلوسان]] فرا می‌خواند.


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
خط ۸۵: خط ۱۰۰:
[[رده:مقاله‌های جلد سوم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های جلد سوم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های نیازمند ارزیابی]]