۱٬۲۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ذِکر''' یاد خداوند تعالی و نعمت‌های او. | '''ذِکر''' یاد خداوند تعالی و نعمت‌های او. | ||
ذکر یکی از راه‌های ارتباط با خالق و از مهم‌ترین عبادت‌هایی است که در تقرب [[انسان‌شناسی|انسان]] به خدا و شکوفا شدن استعدادهای نهفته بشری نقش مهمی ایفا می‌کند. بعضی از علمای [[اخلاق]]، ذکر و یاد خداوند را هدف همه عبادت‌های اسلامی می‌دانند. | |||
امام‌خمینی در آثار خود با بهره‌گیری از آیات و روایات، رابطه ذکر با [[تفکر]] و [[شکر]]، فرق تفکر و ذکر، جایگاه و حقیقت ذکر، انواع ذکر و تأثیر آن و همچنین نقش آن در [[سیر و سلوک]] را بحث و تحلیل کرده است. ایشان حقیقت و سرّ تکرار ذکر را در این می‌داند که [[قلب]] از آن متأثر می‌شود و حقیقت ذکر به باطن سالک راه می‌یابد و قلبش با روح [[عبادت]] متحد می‌گردد. ایشان همچنین مثل دیگر عالمان اخلاق، برای ذکر اقسام و مراتبی قائل است؛ ازجمله: زبانی و قلبی، ولی در نگاه ایشان اصل و حقیقت ذکر از صفات قلب است. | |||
امام‌خمینی آدابی نیز برای ذکر بیان کرده است که [[طمأنینه]]؛ حضور قلب؛ طهارت قلب، همراه‌بودن ذکر با تعظیم و [[خوف و رجا|خوف]]؛ از جمله آن است. ایشان با استناد به احادیث شریف، ذکر «لا اله الا الله» را کامل‌ترین و برترین اذکار معرفی می‌کند. چنان که برای زنده‌کردن دل، ذکر خدا به‌خصوص ذکر مبارک «یا حَیُّ یا قَیُّوم» را مناسب می‌شمارد. | |||
امام‌خمینی همچنین برای ذکر آثاری ذکر کرده است؛ ازجمله: تهذیب اخلاق و اعمال؛ رفع حجاب‌ها برای اولیای الهی؛ اطمینان نفس و بصیرت درونی. چنان که در موانع ذکر، براین باور است که اگر حب دنیا سبب شود که قلب تمام همت خود را صرف امور دنیایی کند، مانع از ذکر خداوند می‌شود و هرچه علاقه‌مندی به دنیا بیشتر شود حجاب قلب فزونی می‌یابد. به اعتقاد ایشان [[شیطان]] نیز کاری جز غافل کردن انسان از ذکر خداوند ندارد و به واسطه دام‌های گوناگون و وعده‌های پوچ، انسان را از ذکر خداوند و رسیدن به مقصد بازمی‌دارد. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۵۰: | ||
[[رده:مقاله‌های جلد پنجم دانشنامه امام‌خمینی]] | [[رده:مقاله‌های جلد پنجم دانشنامه امام‌خمینی]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||