۱۴٬۶۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''رساله لقاءالله'''، نوشتاری از [[امام‌خمینی]] در چگونگی لقاء [[خداوند تعالی]]، فارسی. | '''رساله لقاءالله'''، نوشتاری از [[امام‌خمینی]] در چگونگی لقاء [[خداوند تعالی]]، فارسی. | ||
بحث از لقاءالله پیشینه در [[آیات]]<ref>بقره، ۴۶؛ کهف، ۱۱۰.</ref> و [[روایات]]<ref>مجلسی، حار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، ۶/۱۲۷.</ref> دارد. | بحث از لقاءالله پیشینه در [[قرآن|آیات]]<ref>بقره، ۴۶؛ کهف، ۱۱۰.</ref> و [[روایات]]<ref>مجلسی، حار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، ۶/۱۲۷.</ref> دارد. علما و مفسران قرآن در طول عصرها در تبیین [[حقیقت]]، موانع و چگونگی رسیدن به آن کوشیده‌اند.<ref>← غزالی، احیاء علوم الدین، ۱۱/۱۴۸؛ زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التأویل، ۳/۵۰۹؛ ابن‌عربی، تفسیر ابن‌عربی، ۱/۳۱؛ فیض کاشانی، المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء، ۸/۵ ـ ۷؛ نراقی، جامع السعادات، ۳/۱۶۸.</ref> برخی از آنان نیز به بهانه تنزیه خداوند، به [[تأویل|تأویل آیات]] و روایات دست زده‌اند؛<ref>(طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ۴/۳۲۲)</ref> اما اهل معرفت نیز امید به لقاءالله را از درجات و [[مقامات (عرفان)|مقامات عارفان]] دانسته‌اند.<ref>تلمسانی، شرح منازل السائرین، ۱/۱۵۶.</ref> | ||
امام‌خمینی نیز در کتاب [[شرح چهل حدیث]] در ذیل حدیث ۲۸<ref>← کلینی، الکافی، ۳/۱۳۴.</ref> به تبیین حقیقت لقاءالله پرداخته و سخن علما و مفسرانی که لقاءالله، مشاهدات عینی و تجلیات ذاتی حق‌تعالی را انکار کرده‌اند و آیات و روایات در این باب را تأویل کرده‌اند، رد کرده است.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ۴۵۱ ـ ۴۵۷.</ref> رساله لقاءالله، شامل همین بخش از کتاب شرح چهل حدیث است که به کمک [[سیداحمد فهری زنجانی]] به صورت مستقل به ضمیمه رساله لقاءالله، اثر [[میرزاجوادآقا ملکی تبریزی]] چاپ شده و پس از آن به نام رساله لقاءالله امام‌خمینی شهرت یافته است. | امام‌خمینی نیز در کتاب [[شرح چهل حدیث]] در ذیل حدیث ۲۸<ref>← کلینی، الکافی، ۳/۱۳۴.</ref> به تبیین حقیقت لقاءالله پرداخته و سخن علما و مفسرانی که لقاءالله، مشاهدات عینی و تجلیات ذاتی حق‌تعالی را انکار کرده‌اند و آیات و روایات در این باب را تأویل کرده‌اند، رد کرده است.<ref>امام‌خمینی، شرح چهل حدیث، ۴۵۱ ـ ۴۵۷.</ref> رساله لقاءالله، شامل همین بخش از [[شرح چهل حدیث (کتاب)|کتاب شرح چهل حدیث]] است که به کمک [[سیداحمد فهری زنجانی]] به صورت مستقل به ضمیمه رساله لقاءالله، اثر [[میرزاجوادآقا ملکی تبریزی]] چاپ شده و پس از آن به نام رساله لقاءالله امام‌خمینی شهرت یافته است. | ||
رویکرد امام‌خمینی در این بحث، توجه‌دادن مخاطب به معارفی است که جز از راه [[سلوک الی الله]] و [[مبارزه با نفس]] به دست نمی‌آید و بر این نکته تأکید دارد که افرادی که گرفتار [[هوای نفس]] و حجاب‌های ظلمانی‌اند، از آن معارف محروم‌اند. ایشان در این رساله سعی کرده است لقاءالله را بر اساس مبانی اهل معرفت و استشهاد به آیات و روایات [[اهل بیت(ع)]] تشریح کند.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> ایشان پس از اشاره به آیات و روایات فراوان، آن را به رساله لقاءالله ملکی تبریزی ارجاع داده است. | رویکرد امام‌خمینی در این بحث، توجه‌دادن مخاطب به معارفی است که جز از راه [[سلوک الی الله]] و [[مبارزه با نفس]] به دست نمی‌آید و بر این نکته تأکید دارد که افرادی که گرفتار [[هوای نفس]] و حجاب‌های ظلمانی‌اند، از آن معارف محروم‌اند. ایشان در این رساله سعی کرده است لقاءالله را بر اساس مبانی اهل معرفت و استشهاد به آیات و روایات [[اهل بیت(ع)]] تشریح کند.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> ایشان پس از اشاره به آیات و روایات فراوان، آن را به رساله لقاءالله ملکی تبریزی ارجاع داده است. | ||
امام‌خمینی حمل آیات و روایات دال بر لقاءالله را بر لقای [[آخرت]] و [[ثواب و عقاب|ثواب و عذاب]]، بسیار ناپسند می‌شمارد و مقصود از لقاءالله را تجلی [[اسما و صفات الهی]] بر [[قلب]] بنده سالکی می‌داند که اقبال کامل به [[حق]]، و اعراض کلی از همه عوالم دارد.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> ایشان حصول تجلی ذاتی را برای بعضی از اهل سلوک ممکن می‌داند و چنین امری را با ممکن‌نبودن شناخت ذات خداوند منافی ندانسته و آن را موجب محدودکردن ذات مطلق نمی‌داند.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۸۸.</ref> ایشان در این بحث از جاهلانی که از روی [[حب نفس]]، خودبینی و گرفتاربودن به [[حجاب‌های ظلمانی]] طبیعت، به لعن و [[تکفیر]] اهل معرفت و قائلان به لقاءالله مانند فیض کاشانی و [[ملاصدرا]] اقدام می‌کنند، به‌شدت انتقاد کرده است.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۹۰ ـ ۲۹۳.</ref> | امام‌خمینی حمل آیات و روایات دال بر لقاءالله را بر لقای [[آخرت]] و [[ثواب و عقاب|ثواب و عذاب]]، بسیار ناپسند می‌شمارد و مقصود از لقاءالله را تجلی [[اسما و صفات الهی]] بر [[قلب]] بنده سالکی می‌داند که اقبال کامل به [[حق]]، و اعراض کلی از همه [[عوالم هستی|عوالم]] دارد.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> ایشان حصول تجلی ذاتی را برای بعضی از اهل سلوک ممکن می‌داند و چنین امری را با ممکن‌نبودن شناخت ذات خداوند منافی ندانسته و آن را موجب محدودکردن ذات مطلق نمی‌داند.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۸۸.</ref> ایشان در این بحث از جاهلانی که از روی [[حب نفس]]، خودبینی و گرفتاربودن به [[حجاب‌های ظلمانی]] طبیعت، به لعن و [[تکفیر]] اهل معرفت و قائلان به لقاءالله مانند [[فیض کاشانی]] و [[ملاصدرا]] اقدام می‌کنند، به‌شدت [[انتقاد]] کرده است.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۹۰ ـ ۲۹۳.</ref> | ||
بحث از لقاءالله در کتاب‌های دیگر امام‌خمینی مانند [[آداب الصلاة]]،<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹۷ و ۳۵۵.</ref> [[شرح حدیث جنود عقل و جهل]]<ref>امام‌خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ۳۰۳ و ۴۰۶.</ref> و [[تفسیر سوره حمد]]<ref>امام‌خمینی، تفسیر سوره حمد، ۲۳۸.</ref> نیز به صورت پراکنده آمده است. | بحث از لقاءالله در کتاب‌های دیگر امام‌خمینی مانند [[آداب الصلاة]]،<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹۷ و ۳۵۵.</ref> [[شرح حدیث جنود عقل و جهل]]<ref>امام‌خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ۳۰۳ و ۴۰۶.</ref> و [[تفسیر سوره حمد]]<ref>امام‌خمینی، تفسیر سوره حمد، ۲۳۸.</ref> نیز به صورت پراکنده آمده است. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
* رضا بابایی، [https://books.khomeini.ir/books/10005/611/ رساله لقاءالله]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۵، ص۶۱۱–۶۱۳. | |||
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]] | [[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]] | ||
[[رده:مقاله‌های جلد پنجم دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های جلد پنجم دانشنامه]] | ||