۱۴٬۶۳۴
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقالههای دارای شناسه using HotCat) |
||
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''شاگردان امامخمینی'''، نقش امامخمینی در تربیت [[طلاب]] و عالمان دینی در علوم مختلف در طول بیش از پنج دهه و فهرست بخشی از نامهای آنان. | '''شاگردان امامخمینی'''، نقش امامخمینی در تربیت [[طلاب]] و عالمان دینی در علوم مختلف در طول بیش از پنج دهه و فهرست بخشی از نامهای آنان. | ||
[[امامخمینی]] همزمان با تحصیل، [[تدریس امامخمینی|تدریس]] میکرد و در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه قم]] و [[حوزه علمیه نجف|نجف]]، شاگردان بسیاری در عرصههای گوناگون دانش از جمله [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه]]، [[عرفان]] و [[اخلاق]] و در سطوح مختلف داشتهاست. گفته شده از حوزه درسی امامخمینی بیش از پانصد مجتهد و صاحبنظر فارغالتحصیل شدهاند که برخی از آنان در زمره [[مرجعیت|مراجع تقلید]] قرار گرفتند. | |||
نخستین شاگردان درس خارج اصول ایشان، [[مرتضی مطهری]] و [[حسینعلی منتظری]] بودند که بهتدریج [[جعفر سبحانی]]، [[ابراهیم امینی]] و [[ابوالقاسم خزعلی]] به آنان پیوستند. | |||
نخستین شاگردان درس خارج اصول ایشان، | |||
رابطه امامخمینی با شاگردان خود ممتاز بود. ایشان به شخصیت شاگردان احترام میگذاشت، از شاگردان خود تفقد و از بیماران آنان عیادت میکرد، روحیه تحقیق را در شاگردان میپروراند و شاگردان را به نقد و اشکال بر مطالب استاد تشویق میکرد. | رابطه امامخمینی با شاگردان خود ممتاز بود. ایشان به شخصیت شاگردان احترام میگذاشت، از شاگردان خود تفقد و از بیماران آنان عیادت میکرد، روحیه تحقیق را در شاگردان میپروراند و شاگردان را به نقد و اشکال بر مطالب استاد تشویق میکرد. | ||
امامخمینی توانست طلاب مستعد و باهوش را به درس خود جلب و بزرگترین و پرجمعیتترین حوزه فقاهت و اجتهاد را تشکیل دهد؛ بیشتر شاگردان امامخمینی جوان، مستعد و پرتلاش بودند، البته در میان شاگردان افرادی با سن بالا نیز وجود داشتند. | امامخمینی توانست طلاب مستعد و باهوش را به درس خود جلب و بزرگترین و پرجمعیتترین حوزه فقاهت و [[اجتهاد]] را تشکیل دهد؛ بیشتر شاگردان امامخمینی جوان، مستعد و پرتلاش بودند، البته در میان شاگردان افرادی با سن بالا نیز وجود داشتند. | ||
امامخمینی در آغاز با ثبت و ضبط اسامی شاگردان به دلایلی موافق نبود. نخستین فهرست از بخشی از شاگردان امامخمینی که در معقول یا منقول یا هر دو درس ایشان شرکت کردهاند، ۱۸۹ نفر ثبت شده. برخی شمار شاگردان ایشان را در قم در درس خارج فقه بین چهارصد تا پانصد تن تخمین زدهاند، که در اواخر به حدود ۱۲۰۰ تن افزایش یافتهاست. برخی، شمار شاگردان ایشان در نجف را سیصد تا ۳۵۰ تن دانستهاند. | امامخمینی در آغاز با ثبت و ضبط اسامی شاگردان به دلایلی موافق نبود. نخستین فهرست از بخشی از شاگردان امامخمینی که در معقول یا منقول یا هر دو درس ایشان شرکت کردهاند، ۱۸۹ نفر ثبت شده. برخی شمار شاگردان ایشان را در قم در درس خارج فقه بین چهارصد تا پانصد تن تخمین زدهاند، که در اواخر به حدود ۱۲۰۰ تن افزایش یافتهاست. برخی، شمار شاگردان ایشان در نجف را سیصد تا ۳۵۰ تن دانستهاند. | ||
== | == شاگردی == | ||
شاگرد، به معنای آموزنده علم یا هنر یا کمال یا صنعت نزد کسی یا در مدرسه است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ۸/۱۲۳۶۹–۱۲۳۷۱.</ref> در عربی، طلاب و طلبه صیغه جمع و برگرفته از «طالب» و به معنای شاگردان است و طالب، از ریشه «طلب» به معنای خواستن و در پی چیزی بودن، از جمله دانش، است؛ از اینرو جویندگان علم و دانشجویان علوم حوزوی را طلبه و [[طلاب]] گویند.<ref>دهخدا، لغتنامه، ۹/۱۳۶۶۷؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۵/۴۸۹۵.</ref> | شاگرد، به معنای آموزنده علم یا هنر یا کمال یا صنعت نزد کسی یا در مدرسه است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ۸/۱۲۳۶۹–۱۲۳۷۱.</ref> در عربی، طلاب و طلبه صیغه جمع و برگرفته از «طالب» و به معنای شاگردان است و طالب، از ریشه «طلب» به معنای خواستن و در پی چیزی بودن، از جمله دانش، است؛ از اینرو جویندگان علم و دانشجویان علوم حوزوی را طلبه و [[طلاب]] گویند.<ref>دهخدا، لغتنامه، ۹/۱۳۶۶۷؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۵/۴۸۹۵.</ref> | ||
خط ۱٬۱۵۱: | خط ۱٬۱۵۰: | ||
[[رده:شاگردان امامخمینی]] | [[رده:شاگردان امامخمینی]] | ||
{{شاگردان امامخمینی}} | {{شاگردان امامخمینی}} | ||
[[رده: | [[رده:مقالههای دارای شناسه]] |