عصمت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۰۳۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عصمت'''، پیراستگی [[پیامبران(ع)|پیامبران]]، [[امامان]] و اولیای الهی(ع) از [[گناه]] و خطا.
'''عصمت'''، پیراستگی [[پیامبران(ع)|پیامبران]]، [[امامان]] و اولیای الهی(ع) از [[گناه]] و خطا.
بحث عصمت دارای پیشینه‌ای طولانی است. [[قرآن|قرآن کریم]] از عصمت [[ملائکه|فرشتگان]] و پیامبران یاد کرده ‌است. مسئله عصمت با توجه به نقش محوری آن در اختلاف دیرینه [[شیعه]] و [[اهل سنت]] درباره مسئله امامت و شرایط جانشینی [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اکرم (ص)]] توجه مسلمانان به‌ویژه اندیشمندان شیعی را برانگیخته، به‌گونه‌ای که لزوم عصمت امام (ع) یکی از اصول اعتقادی و مهم‌ترین ویژگی تفکر شیعه در باب امامت شمرده می‌شود.
امام‌ خمینی در آثار خود به بحث از حقیقت، منشأ و اقسام عصمت پرداخته و حقیقت عصمت را یک حالت نفسانی و نوری باطنی می‌داند که از نور کامل و یقین و اطمینان تام حاصل می‌شود. ایشان عصمت را با اختیار [[انسان‌شناسی|انسان]] سازگار دانسته بر این باور است که عصمت امری بر خلاف اختیار و از قبیل امور طبیعی و جبلّی نیست.
به اعتقاد امام‌ خمینی معنای عصمت انبیا و [[امامان (ع)]] این است که جبرئیل مانع آنان از ارتکاب گناه شود بلکه عصمت زاییده [[ایمان و کفر|ایمان]] و معرفت [[کشف و شهود|شهود]]<nowiki/>ی آنان به حضور حق‌تعالی است، از این ‌رو عصمت برای معصومان ارزش و کمال به شمار می‌رود. ایشان با بیان رابطه عصمت و استغفار برخی آیات الهی را منافی با عصمت نمی‌داند و چند احتمال را در این زمینه مورد بررسی قرار می‌دهد.


== معنی ==
== معنی ==
خط ۱۷۹: خط ۱۸۶:
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:کلام]]
[[رده:کلام]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]