فی شرح حال العقود و الایقاعات (رساله): تفاوت میان نسخه‌ها

'''فی شرح حال العقود و الإیقاعات''' رساله‌ای درباره تفاوت [[عقود]] و [[ایقاعات]] و حکم لزوم و جواز در عقود، عربی.

عقد و ایقاع دو عنوان کلی در کتاب‌های فقهی‌اند که موضوعات متعدد [[فقه|فقهی]] ذیل این دو عنوان بحث و بررسی می‌شود.<ref>← حلی، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ۲/۲ ـ ۳ و ۳/۲.</ref> برخی از [[فقها]] در آغاز مباحث مربوط به عقود و ایقاعات، نخست تفاوت میان آنها را بیان کرده‌اند. عقد در اصطلاح به معنای قرارداد است که تحقق آن مشروط به دو طرف (ایجاب و قبول) است، برخلاف ایقاع که تنها یک طرف (ایجاب) دارد.<ref>نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، ۲۲/۳.</ref>

{{ببینید|عقد}}

در مقام دوم بحث لزوم و جواز در عقود مطرح و بیان شده است که عقود از نظر لزوم و جواز ضابطه یگانه‌ای ندارند؛ زیرا [[معاملات]] رایج در میان مردم، معاملاتی عقلایی‌اند که پیش از [[اسلام]] رایج بوده و [[احکام شرعی]] مربوط به آنها غالباً امضایی و مطابق طریق و بنای عقلاست؛ از این‌رو تشخیص لزوم و جواز در معاملات و عقود نیز باید از [[سیره عقلا]] به‌ دست ‌آید.<ref>امام‌خمینی، سیدروح‌الله، الرسائل العشره، ۲۱۲.</ref> بر اساس سیره عقلا، عقود معاوضی لازم و عقود غیر معاوضی جایزند.

این رساله که نسخه [[دست‌خط امام‌خمینی]] از آن موجود است،<ref>مؤسسه تنظیم، مقدمه کتاب الرسائل العشره، ۴.</ref> برای نخستین ‌بار در سال ۱۳۷۸ در [[کتاب الرسائل العشره]] از صفحه ۲۰۹ ـ ۲۱۵ به عنوان نخستین فائده از «ثلاث فوائد» از سوی [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی]] منتشر شده است. همچنین در سال ۱۳۹۲ از سوی همین ناشر در جلد ۲۰ [[موسوعة الامام‌الخمینی]] در بخش «الرسالات الفقهیة و الاصولیه» منتشر شده است.

==پیوند به بیرون==