سیدعبدالستار محمدی
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدعبدالستار محمدی |
| تاریخ تولد | ۱۳۹۲ش |
| زادگاه | میانه، ایران |
| تاریخ وفات | ۱۳۷۹ش |
| محل دفن | امامزاده اسماعیل، میانه |
| شهر وفات | میانه، ایران |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدابوالقاسم خویی، سیداسدالله مدنی، عبدالکریم حائری یزدی، عباسعلی شاهرودی، سیدشهابالدین مرعشی نجفی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه میانه، حوزه علمیه زنجان، حوزه علمیه قم، حوزه علمیه نجف |
| سایر | تأسیس مدرسه علمیه، بازسازی امامزاده اسماعیل، تجدید بنای مسجد جامع میانه |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | همراهی با نهضت امامخمینی، امام جمعه میانه |
| اجتماعی | اقامه نماز جماعت، تدریس دروس حوزوی، خدمات عمرانی و فرهنگی |
سیدعبدالستار محمدی، از شاگردان درس خارج فقه و اصول امامخمینی.
زادگاه و تحصیل
سیدعبدالستار محمدی در سال ۱۳۹۲ش در شهر میانه به دنیا آمد.[۱] او خواندن و نوشتن را در مکتبخانه میرزا جعفر کوهساری در میانه آموخت. آنگاه به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و در حوزه علمیه میانه، بخشی از مقدمات را نزد ملا قنبر عماد الشریعه و میرزا جعفر علم فراگرفت. محمدی در سال ۱۳۰۵ش برای تکمیل تحصیلات حوزوی، رهسپار زنجان شد و مدت ۵ سال در حوزه علمیه آن شهر، مقدمات را پیش آخوند ملا ابراهیم نحوی، سیدعبدالکریم انواری، شیخ حسن کلامی، آخوند ملا اصغر مطولگو و ملا محمدتقی مدرس تکمیل کرد.[۲]
محمدی در سال ۱۳۱۱ش راهی قم شد و در حوزه علمیه قم دروس سطح را نزد آقایان سیداحمد شبیری زنجانی، شیخ ابوالقاسم قمی، شیخ محمدعلی ادیب تهرانی، سیدموسی صدر و آیتالله سیدشهابالدین مرعشی نجفی به پایان رسانید.
او پس از پایان دروس سطح، در درسهای خارج فقه و اصول آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ عباسعلی شاهرودی، امامخمینی و سیدشهابالدین مرعشی نجفی شرکت کرد.[۳] عقیقی بخشایشی در مفاخر آذربایجان اشارهای به حضور محمدی در درس امامخمینی نکرده[۴] و الوانساز خویی هم در گلشن ابرار آذربایجان از امامخمینی بهعنوان استاد او نامی نبرده است،[۵] ولی در زندگینامه وی، درجشده در پایگاه مرکز پژوهشهای اسلامی سازمان صداوسیما با عنوان اندیشمندان حوزوی، از امامخمینی بهعنوان یکی از استادان درسهای خارج فقه و اصول او نام برده شده است و نام امامخمینی، در صدر استادان محمدی آمده است. میتوان این منبع را دقیقتر دانست و حضور او را در درس امامخمینی مسجل دانست. عقیقی بخشایشی همچنین از بازگشت محمدی به میانه در دوره رضاشاه سخن گفته است.[۶] که دقیق به نظر نمیرسد؛ اما درباره سالهای حضور او در درسهای خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امامخمینی، گزارش دقیقی در دست نیست.
وی به نوشته الوانساز خویی، پس از ۲۲ سال حضور در قم (در سال ۱۳۳۳ش) به میانه بازگشت،[۷] بنابراین میتوان احتمال داد که او در اواخر دهه ۱۳۲۰ یا اوایل دهه ۱۳۳۰ ش در آن درسها در مساجد محمدیه و سلماسی قم شرکت میکرده است. او همچنین از آیتالله گلپایگانی، اجازهای در امور حسبیه دریافت کرد.[۸]
محمدی مدت کوتاهی هم به عراق رفت و در حوزه علمیه آن دیار، در درسهای خارج فقه و اصول آیتالله سیدابوالقاسم خویی و همچنین درسهای سیداسدالله مدنی حضور یافت. درباره سالهای حضور وی در آن حوزه هم گزارشی وجود ندارد. علاوه بر آن مدتی هم به مشهد رفت [۹] میتوان احتمال داد که پس از بازگشت از نجف و مشهد، در درسهای خارج فقه و اصول امامخمینی شرکت میکرده است، ولی چنانکه گفته شد، سال دقیق این حضور مشخص نیست.
سیدعبدالستار محمدی در کنار تحصیل دروس حوزوی، به تحصیل دروس جدید هم روی آورد و از نخستین حوزویانی بود که وارد دانشگاه شد؛ نائبی ادعا میکند که او در دهه ۱۳۴۰ش، وارد دانشگاه تهران شد و در رشته فلسفه به تحصیل پرداخت و موفق به دریافت لیسانس از آن دانشگاه شد.[۱۰] به نظر میرسد این تاریخ دقیق نیست، چراکه وی از سال ۱۳۳۳ش در میانه مستقر شده بود و بهعنوان امام جمعه، از مشاهیر آن شهر به شمار میرفت؛ بنابراین در دهه ۱۳۲۰ش و پیش از عزیمت به میانه، در دانشگاه تهران به تحصیل پرداخته بود.
فعالیت سیاسی و اجتماعی
او پس از پایان تحصیلات، به درخواست مردم میانه به زادگاهش بازگشت و به فعالیتهای علمی در آن شهر ادامه داد. در سالهای پیش از انقلاب اسلامی، امام جمعه میانه بود و نماز جمعه را اقامه میکرد.[۱۱] در همین سمت بود که وقتی محمدرضاشاه در سال ۱۳۳۷ش به میانه رفت، درخواستهای مردم را در هفت ماده به شاه ارائه کرد.[۱۲] همین گزارش نشان از جایگاه او در آن شهر دارد.
درباره فعالیتهای سیدعبدالستار محمدی در طول نهضت اسلامی، گزارش زیادی در دست نیست، ولی با استناد به شهادت چند تن از روحانیان مبارز به فعالیتهای او، میتوان ادعا کرد که محمدی در آن سالها، به حمایت از نهضت اسلامی میپرداخته است. ازجمله احمدی میانجی از تلاش او در رفع اتهام از برخی فعالان سیاسی چون سیدسجاد حججی سخن میگوید.[۱۳] و شیخ مرتضی بنیفضل از او با عنوان یاور روحانیان انقلابی در آن سالها نام میبرد.[۱۴] ولی با وجود این فعالیتها، پس از پیروزی انقلاب اسلامی اقداماتی علیه او صورت گرفت و حتی حکم جلب او توسط دادیار وقت انقلاب اسلامی میانه صادر شد. همین مسئله باعث شد تا جمعی از روحانیان مبارز چون آقایان سیدموسی شبیری زنجانی، سیداسماعیل موسوی زنجانی، سیدسجاد حججی، هادی نیری، سیدعبدالمجید ایروانی و... ضمن تأیید او در خدمت به مبلغان اسلامی بهخصوص روحانیان فداکار در تمامی مراحل نهضت و انقلاب اسلامی، در نامهای به امامخمینی، خواستار انتصاب او به سمتی مهم در شهر میانه شوند.[۱۵] پیرو این درخواست، امامخمینی در حکمی در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۸، سیدعبدالستار محمدی را مأمور کرد به اقامه جماعت و انجام امور مذهبی و ترویج شریعت مقدسه در شهرستان میانه بپردازد.[۱۶] آیتالله شریعتمداری هم او را به سمت امام جمعه میانه منصوب کرد،[۱۷] ولی محمدی تمایل چندانی به اقامه نماز جمعه نشان نداد.[۱۸] او پس از آن به اقامه نماز جماعت و همچنین تدریس دروس حوزوی در شهر میانه ادامه داد و در مواقعی، همراه با روحانیان میانه، اعلامیههایی را در همراهی با نظام اسلامی صادر میکرد.[۱۹]
یکی از اقدامات محمدی در میانه، تأسیس مدرسهای علمیه در آنجا بود. وی ضمن اداره آن حوزه علمیه، به تدریس در آنجا هم میپرداخت.[۲۰] در کنار آن به خدمات اجتماعی و فرهنگی نیز همت میگماشت که از آن جمله میتوان به بازسازی و توسعه امامزاده اسماعیل میانه اشاره کرد. محمدی که از سوی آیتالله مرعشی نجفی، تولیت امامزاده اسماعیل میانه را بر عهده گرفت،[۲۱] نقش مهمی در رونقبخشی به آن امامزاده داشت. علاوه بر آن کتابخانهای را در جوار آن امامزاده بنیان نهاد. از دیگر فعالیتهای عمرانی او میتوان به تجدید بنای مسجد جامع اشاره کرد.[۲۲]
درگذشت
سیدستار محمدی در ۱۳۷۹ش در میانه درگذشت و پیکرش در امامزاده اسماعیل آن شهر به خاک سپرده شد.[۲۳]
پانویس
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۰۹؛ «سیدستار محمدی».
- ↑ «سیدستار محمدی».
- ↑ عقیقی بخشایشی، ج۵، ص۲۸۱۶ ـ ۲۸۱۷.
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۰۹-۱۱۰.
- ↑ عقیقی بخشایشی، ج۵، ص۲۸۱۶ـ۲۸۱۷.
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۰۹.
- ↑ «سیدستار محمدی».
- ↑ نائبی، مشاهیر و مفاخر میانه، ص۹۸.
- ↑ کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشو، ج۱، ص۲۴۷.
- ↑ اباذری، انقلاب اسلامی در میانه، ص۷۱.
- ↑ اباذری، انقلاب اسلامی در میانه، ص۸۹.
- ↑ خاطرات آیتالله...، ص۲۵۳.
- ↑ اباذری، انقلاب اسلامی در میانه، ص۲۴۷ ـ ۲۴۹.
- ↑ صحیفه امام، ج۷، ص۲۰۳.
- ↑ اباذری، انقلاب اسلامی در میانه، ص۲۹۳.
- ↑ اباذری، انقلاب اسلامی در میانه، ص۲۹۳.
- ↑ اباذری، انقلاب اسلامی در میانه، ص۳۰۵-۳۱۱.
- ↑ «سیدستار محمدی».
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۰۹؛ «آستان مقدس امامزاده سیداسماعیل(ع) ـ میانه».
- ↑ «سیدستار محمدی».
- ↑ الوانساز خویی، گلشن ابرار آذربایجان، ج۳، ص۱۱۳؛ نائبی، مشاهیر و مفاخر میانه، ص۹۸.
منابع
- آستان مقدس امامزاده سیداسماعیل (علیهالسلام) میانه».
- اباذری، عبدالرحیم (۱۳۸۱)، انقلاب اسلامی در میانه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
- الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار آذربایجان: شرححال عالمان استانهای آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل، ج۳، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم.
- خاطرات آیتالله بنیفضل (۱۳۸۴)، تدوین عبدالرحیم اباذری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- «سیدستار محمدی» (۱۳۹۷)، اندیشمندان اسلامی: مرکز پژوهشهای اسلامی سازمان صداوسیما.
- صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- کاظمینی، سیدمحمدکاظم (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان.
- نائبی، محمدصادق (۱۳۸۷)، مشاهیر و مفاخر میانه، کرج، پینار.