سیدعلیاصغر دستغیب
 | |
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدعلیاصغر دستغیب |
| نسب | از سادات حسینی |
| تاریخ تولد | ۴ آذر ۱۳۲۴ش/۱۹ ذیحجه ۱۳۶۴ق |
| زادگاه | شیراز، ایران |
| خویشاوندان سرشناس | سیدعبدالحسین دستغیب (دایی)، سیدعلیاکبر دستغیب (پدر) |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | میرزا هاشم آملی، سیدمحمدرضا گلپایگانی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه شیراز و قم |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | مبارز انقلابی، عضو سابق مجلس خبرگان |
| اجتماعی | تولیت سابق آستان شاهچراغ |
سیدعلیاصغر دستغیب (زاده ۴ آذر ۱۳۲۴ش)، مجتهد و فقیه شیعه، تولیت پیشین آستان احمد بن موسی (شاهچراغ) و از اعضای پیشین مجلس خبرگان رهبری است. وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن از همگامان و همراهان انقلاب و امامخمینی بوده است.
زندگینامه
سیدعلیاصغر دستغیب، فرزند سیدعلیاکبر در ۴ آذر ۱۳۲۴ش (۱۹ ذیحجه ۱۳۶۴ق) در شیراز زاده شد. تحصیلات جدید را در زادگاهش به پایان رساند.[۱] با توجه به اینکه بیش از همه تحتتأثیر شخصیت دایی خود، سیدعبدالحسین دستغیب بود، پس از گرفتن دیپلم وارد حوزه علمیه شیراز شد.[۲]
مقدمات و سطح را در حوزه شیراز خواند و برای تکمیل و دروس خارج، راهی قم گردید و از استادانی همچون میرزا هاشم آملی و سیدمحمدرضا گلپایگانی بهره برد.[۳]
سیدعلیاصغر دستغیب علاوه بر تدریس دروس خارج فقه و اصول، فعالیتهای تبلیغی، فرهنگی و اجتماعی نیز انجام داده و در چندین دورۀ مجلس خبرگان رهبری بهعنوان نماینده مردم استان فارس حضور داشته است.[۴] همچنین از ۱۴ اسفند ۱۳۹۲ طی حکمی از سوی آیتالله خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران، تولیت آستان احمد بن موسی و محمد بن موسی(شاه چراغ) را بر عهده گرفت؛ ولی در ۶ تیر ۱۳۹۹ به دلیل عارضه قلبی و توصیه پزشکان از این سمت استعفا داد.[۵]
سیدعلیاصغر دستغیب در کنار فعالیتهای دینی و اجتماعی و سیاسی، آثار گوناگونی در زمینه فقه و معارف اسلامی نوشته است[۶] و به تدریس خارج فقه و تربیت شاگردان پرداخته است.[۷]
فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی
سیدعلیاصغر دستغیب از سال ۱۳۴۱ که با اندیشهها و باورهای امامخمینی آشنا شد،[۸] وارد مسائل سیاسی و مبارزاتی شد و در این راه بارها دستگیر، زندانی و تبعید شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در عرصههای مختلف سیاسی و اجتماعی به فعالیتهای خود ادامه داد.[۹]
نخستین خاطرات سیاسی و سوابق مبارزاتی سیدعلیاصغر دستغیب به سال ۱۳۴۲ برمیگردد. برای نخستین بار در ۱۷ فروردین ۱۳۴۲ به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر شد.[۱۰] از همان زمان همراه و همگام با سیدعبدالحسین دستغیب از پیروان و حامیان انقلاب به رهبری امامخمینی گردید. هنگامی که پیامهای نخستین امامخمینی منتشر گردید، ایشان ازجمله کسانی بود که در شیراز به پخش عکس و پیامها اقدام میکرد.[۱۱] برای همین نخستین بار به ساواک احضار شده و بازجویی شد.[۱۲] در پی قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و پدید آمدن جو اختناق و سکوت، ایشان به همرا برخی انقلابیون با تشکیل جلسات مخفی در خانهها به مبارزه و پشتیبانی از امامخمینی ادامه دادند.[۱۳]
سیدعلیاصغر دستغیب با درگذشت آیتالله سیدمحسن حکیم در سال ۱۳۴۹ش، آشکارا از مرجعیت امامخمینی دفاع و تبلیغ کرد. برای همین در اوایل دهۀ پنجاه چندینبار به ساواک فراخوانده و یا دستگیر شد.[۱۴] بیشتر فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی دستغیب در قالب تشکیل جلسات مذهبی برای جوانان بود. همین حساسیت ساواک را برانگیخته بود و از بیرون و درون جلسات پیاپی گزارش تهیه کرده و گاهوبیگاه تذکر داده و تهدید و تحدید میکردند.[۱۵] مسجدالرضا و مهدیه شیراز که محل اصلی فعالیتهای دستغیب و همفکرهایش بود، همیشه تحتنظر بود و بهوسیلۀ مأموران رصد میشد. بهگونهای اسامی شرکتکنندگان در این محفلها در پروندههای ساواک آمده است.[۱۶]
جریان جشن هنر شیراز در سال ۱۳۵۶ نقطۀ عطف اعتراضات و حرکتهای جدید مردم شیراز به رهبری روحانیت مبارز، بهویژه خاندان دستغیب بود. سیدعلیاصغر دستغیب در خروش بر این جریان، در چهارم شهریور ۵۶ در مسجدالرضا منبر رفت و دست به افشاگری و اهداف پشت پردۀ جشن هنر پرداخت که مورد حملۀ نیروهای امنیتی قرار گرفت.[۱۷]
با اوجگیری انقلاب در سالهای ۵۶ و ۵۷ فعالیتهای دستغیب نیز شتاب گرفت و چندینبار دستگیر و بازجویی شد و سرانجام در آذر ۵۶ به مدت سه سال به بندر لنگه تبعید گردید.[۱۸] دستغیب در تبعید نیز دست از مبارزه برنداشت و با دادن اعلامیه تکی و جمعی به افشاگری میپرداخت.[۱۹] تااینکه با شتابگیری انقلاب، خودخواسته از آخرین تبعیدگاه به شیراز بازگشت و در کنار دیگر مبارزان، راهپیمایی و حرکتهای انقلابی مردم استان فارس را رهبری کرد. ازجمله، راهپیمایی بزرگ عاشورای ۵۶ شیراز، تسخیر ساواک فیروزآباد و شیراز را میتوان نام برد.[۲۰]
پس از اعلام تصمیم امامخمینی برای بازگشت به ایران، دستغیب به همراه جمعی از دوستان جهت استقبال به تهران عزیمت و بههمراه دیگر روحانیون مبارز از سراسر کشور، در تحصن مسجد دانشگاه تهران شرکت نمود.[۲۱]
پانویس
- ↑ «نگاهی گذرا به زندگینامه علیاصغر دستغیب (ولادت و نسب)»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار علیاصغر دستغیب.
- ↑ «دستغیب، سیدعلیاصغر»، سایت دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- ↑ «نگاهی گذرا به زندگینامه علیاصغر دستغیب (ولادت و نسب)»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار علیاصغر دستغیب.
- ↑ «دستغیب، سید علی اصغر». دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- ↑ «با حکم رهبر انقلاب؛ علی اصغر دستغیب تولیت حرم مطهر حضرت احمد ابن موسی (شاهچراغ) شد»، سایت عصر ایران؛ « سیدعلیاصغر دستغیب شیرازی»، حوزه، پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- ↑ پایگاه اطلاعرسانی دفتر آیتالله سید علیاصغر دستغیب، تالیفات.
- ↑ « سیدعلیاصغر دستغیب شیرازی»، حوزه، پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۴۴.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۰ـ۸۰.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۴۴.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۰ـ۳۰.
- ↑ «دستغیب، سید علی اصغر». دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۸ـ۲۰ و ۸۳.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۸۴.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۸۴ ـ ۹۰.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۳۲ـ۳۳ و ۸۴ ـ ۱۰۰.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۳۱ـ۳۲.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۰۶ و ۱۱۵.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۱۳۵ـ۱۴۲.
- ↑ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۶۵ـ ۶۸.
- ↑ «دستغیب، سید علی اصغر». دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری؛ دستغیب، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، ص۷۷ـ۷۸.
منابع
- «با حکم رهبر انقلاب؛ علی اصغر دستغیب تولیت حرم مطهر حضرت احمد ابن موسی (شاهچراغ) شد». عصر ایران، دریافتشده در ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ش.
- «دستغیب، سیدعلیاصغر»، سایت دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری.
- «سیدعلیاصغر دستغیب شیرازی»، حوزه، پایگاه اطلاع رسانی حوزه.
- «نگاهی گذرا به زندگینامه علیاصغر دستغیب (ولادت و نسب)»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار علیاصغر دستغیب، دریافتشده در ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴. https://dastgheibeshirazi.ir
- پایگاه اطلاعرسانی دفتر آیتالله سید علیاصغر دستغیب، تالیفات.
- دستغیب، سیدعلیآصغر، خاطرات حجتالاسلام سیدعلیاصغر دستغیب، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اول، ۱۳۷۸ش.