سیدمصطفی موسوی صفوی
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | سیدمصطفی موسوی صفوی |
| لقب | آقاصاحب (حاجآقا) |
| نسب | سید |
| تاریخ تولد | ۲ فوریه ۱۹۱۸م (۱۳ بهمن ۱۲۹۶ش) |
| زادگاه | بودگام، کشمیر، هند |
| تاریخ وفات | ۳۰ مرداد ۱۳۸۱ |
| محل دفن | بودگام، کشمیر |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | امامخمینی، سیدمحسن حکیم، آقابزرگ تهرانی، سیدعبدالله شاهرودی، سیدمحمدهادی میلانی |
| محل تحصیل | حوزه علمیه نجف |
| سایر | احیای محکمه شرعیه در کشمیر، تبلیغ و ارشاد مردم، حامی وحدت اسلامی |
| فعالیتهای اجتماعی-سیاسی | |
| سیاسی | حامی ولایت فقیه، مدافع وحدت اسلامی، حمایت از رهبری امامخمینی در کشمیر |
| اجتماعی | ریاست انجمن شرعیه شیعیان کشمیر، ریاست مدارس باب العلم |
سیدمصطفی موسوی صفوی، از شاگردان درس خارج فقه امامخمینی.
زادگاه و خاندان
سیدمصطفی موسوی صفوی در ۲ فوریه ۱۹۱۸م برابر با ۱۳ بهمن ۱۲۹۶ش در منطقه بودگام کشمیر هند به دنیا آمد. پدرش سیداحمد و پدر بزرگش سیدمحمد موسوی صفوی از نوادگان میرشمسالدین عراقی (۸۴۵ـ۹۳۲ق)، از مبلغان تشیع در کشمیر و پاکستان و از روحانیان منطقه بودند و به تبلیغ دین و تدریس دروس حوزوی در آن منطقه میپرداختند.
تحصیل
سیدمصطفی موسوی صفوی تحصیلات ابتدایی خود را در کشمیر و نزد پدر و پدر بزرگش آغاز کرد. در سال ۱۹۴۰م و پس از درگذشت پدرش بهعنوان جانشین او در جایگاه شخصیت مذهبی انتخاب شد، ولی از پذیرش آن مسئولیت سرباز زد و اداره امور مردم را به عمویش سپرد و خود در همان سال برای ادامه تحصیل علوم دینی، به عراق رفت.
وی در حوزه علمیه نجف از اساتیدی همچون سیدابوالحسن مشهدی، سیدمحسن طباطبایی حکیم، آقابزرگ تهرانی، امامخمینی، سیدعبدالله شاهرودی و سیدمحمدهادی حسینی میلانی بهره برد و با آیتالله حکیم رابطه نزدیکی برقرار کرد. همچنین از امامخمینی اجازهای در امور حسبیه و شرعیه دریافت نمود.
موسوی صفوی پس از چند سال تحصیل در نجف اشرف به کشمیر بازگشت و در کنار عمویش سیدیوسف موسوی به فعالیتهای تبلیغی و ارشاد مردم پرداخت و او را در پیشبرد کارهای اجتماعی و مذهبی یاری میکرد.
یکی از اقدامات او احیای محکمه شرعیه در کشمیر بود که یک قرن پیش توسط سیدمهدی موسوی تأسیس و بهمرور زمان تعطیل شده بود. او این مؤسسه را احیا کرد و در آنجا مشغول حلوفصل خصومتها و منازعات میان مردم شد تا از رجوع آنان به محاکم قضایی دولتی جلوگیری شود.
در سال ۱۳۶۲ و پس از درگذشت سیدیوسف موسوی، بین شیعیان درباره رهبری شیعیان آن منطقه اختلاف افتاد و امامخمینی و برخی دیگر از مراجع از رهبری سیدمصطفی موسوی صفوی حمایت کردند و از همان زمان ریاست انجمن شرعیه شیعیان جامو و کشمیر را برعهده گرفت. علاوه بر آن ریاست مدارس باب العلم را عهدهدار شد و به همین سبب مردم منطقه به او لقب آقاصاحب (حاجآقا) لقب داده بودند و با همین عنوان هم معروف بود.
موسوی صفوی که از روحانیان حقوقدان کشمیر به شمار میرفت، از آیتالله سیدعلی خامنهای هم اجازهای در امور شرعی دریافت کرده بود و در کنار آن از مبلغان نظریه ولایت فقیه در بین مردم کشمیر بود. او از حامیان و مدافعان وحدت اسلامی در منطقه کشمیر هم بود و جمله «ای مسلمانان وحدت وحدت» تکیهکلامش بود و هماره بر آن تأکید میکرد. این امر با مخالفت برخی دیگر از افراد مواجه میشد و به همین علت در سال ۱۳۶۴ یکی از فرزندانش به نام سیدمحمدحسین به شهادت رسید. تأکید او بر وحدت اسلامی باعث شد تا در سال ۱۳۸۹ یکی دیگر از فرزندانش به نام سیدمهدی در مجلس عزای امام حسین(ع) به شهادت برسد و پس از آن به ابوالشهیدین ملقب شد.
سیدمصطفی موسوی در ۳۰ مرداد سال ۱۳۸۱ش در بودگام درگذشت و پیکرش پس از تشییع باشکوه در قبرستان همانجا به خاک سپرده شد.[۱] پس از درگذشت او، یک هفته عزای عمومی در شهر بودگام کشمیر اعلام شد.[۲] به سبب محبوبیت والای او نزد مردم کشمیر، همهساله مراسم یادبودی برای وی برگزار میشود.[۳]
پانویس
منابع
- «اعلام یک هفته عزای عمومی در شهر بدگام کشمیر»، https://www.irna.ir؛
- همرهان مجمع: یادنامه شهدا و مرحومین مجمع جهانی اهلبیت(ع) (۱۴۰۱)، قم، مجمع جهانی اهلبیت(ع).