محمدابراهیم شریعت
شریعت، محمدابراهیم؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. او در سال ۱۳۱۲ ش در روستای جیلو از توابع شهرستان نیشابور به دنیا آمد. پدرش حجت‌الاسلام ملا محمدعلی شریعت، روحانی روستا بود و به کشاورزی و باغداری اشتغال داشت. محمدابراهیم شریعت در ۱۳ سالگی به پیشنهاد مادر و برادر بزرگش شیخ غلامرضا شریعت برای کسب علوم حوزوی راهی شهر مشهد مقدس شد و در مدرسه خیرات خان مشغول فراگیری علوم حوزوی گردید. او صرف و نحو را آنجا خواند و سپس در درس ادبیات محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد و مطول و حاشیه ملا عبدالله را نزد آن استاد آموخت. شرح لمعه را هم پیش میرزا احمد یزدی شاگردی کرد. در سال ۱۳۳۲ ش به قم رفت و مدت یک سال به تحصیل و همچنین تدریس درس مطول مشغول شد. حضور او در قم کوتاه بود و پس از یک سال دوباره به مشهد بازگشت و بار دیگر در درس‌های ادیب نیشابوری شرکت کرد... . در سال ۱۳۳۷ ش به پیشنهاد میرزا عبدالله لنکرانی به تهران رفت و در محله دروس (واقع در شمیران) در مدرسه اسلامی که توسط شیخ عبدالحسین سبزواری تأسیس شده بود به تدریس مسائل اسلامی و شرعی مشغول شد. او در اوایل سال ۱۳۴۰ ش بار دیگر راهی شهر قم شد و در درس خارج فقه آیت‌الله سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی و امام خمینی شرکت کرد. در زندگینامه او به قلم فرزندش، از حضور کوتاه‌مدت وی در درس امام خمینی سخن رفته است، بنابراین می‌توان احتمال داد که در سال‌های ۱۳۴۰-۱۳۴۲ ش، مدتی در درس‌های خارج فقه و اصول امام خمینی در مسجد اعظم قم حضور می‌یافته است. محمدابراهیم شریعت در جریان حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در نوروز ۱۳۴۲ حضور داشت و شاهد حمله مأموران به طلاب علوم حوزوی بود. وی در سال ۱۳۴۸ به درخواست موسوی‌فر، رئیس و مؤسس حوزه علمیه نیشابور به نیشابور رفت و در مدرسه فضل مشغول به تدریس شد و دروسی چون ادبیات و شرح لمعه را تدریس کرد. وی طی سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۶ ش به خاطر سخنرانی و شرکت در مجالس مذهبی و مجالس علمای قم و مشهد و تدریس در مدرسه اسلامی تهران و حاضر نشدن در مجالس شاهنشاهی ۲ بار توسط شهربانی مشهد و تهران احضار و یک بار هم توسط ساواک دستگیر شد. وی در سال ۱۳۵۹ ش به درخواست سید مهدی ابن الرضا، رئیس و مؤسس حوزه علمیه خوانسار برای تدریس به شهر خوانسار رفت و ۲ سال در آنجا بود. در سال ۱۳۶۲ ش برای سومین بار به شهر قم رفت و مشغول تدریس علوم حوزوی شد. او در سال ۱۳۶۳ ش با تأییدیه آیت‌الله گلپایگانی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم شد. وی تا سال ۱۳۶۸ در مدرسه امام، مدرسه حجتیه و مدرسه آیت‌الله گلپایگانی مشغول به تدریس بود. در هشت سال دفاع مقدس بارها به جبهه‌های جنگ شتافت ازجمله در آبان ماه سال ۱۳۶۵ در جبهه جنوب و خرداد ماه سال ۱۳۶۷ در جبهه غرب حضور داشت. در سال ۱۳۶۸ به درخواست سید علی مدرسی سریزدی رئیس حوزه علمیه کرج برای تدریس به شهر کرج مهاجرت کرد و در حوزه علمیه امام صادق (ع) مشغول به تدریس دروس حوزوی شد. هم‌زمان دو سال امام جماعت مسجد حضرت ابوالفضل (ع) عظیمیه کرج بود و در سال ۱۳۷۳ ش به پیشنهاد هیئت‌امنای مسجد امام صادق (ع) حسین‌آباد راه‌آهن، امامت جماعت آن مسجد را پذیرفت و تا سال ۱۳۹۵ ش نماز جماعت را در آنجا اقامه می‌کرد. همچنین از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶ ش، در دانشکده الهیات دانشگاه آزاد اسلامی کرج دروس فقه و اصول، اخلاق و منطق را تدریس می‌کرد. او پس از حدود ۴۰ سال تحصیل و تدریس در حوزه‌های علمیه، در بهمن ماه سال ۱۳۹۵ در کرج درگذشت و پیکرش پس از اقامه نماز توسط سید محمود مدرسی به شهر مقدس قم انتقال یافت و در بهشت معصومه (س) قم به خاک سپرده شد (شریعت، jamejamalborz.ir). منبع: شریعت، علی‌اکبر، «مروری بر زندگی مرحوم آیت‌الله استاد شریعت (رحمه‌الله‌علیه)»، http://jamejamalborz.ir/home/NewsInfo/.