emailconfirmed
۲٬۵۷۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
بنابر نظر امامخمینی، ذات در تعینات اسمائی بر اعیان ثابته [[تجلی]] میکند و اسما نیز در لباس اعیان ثابته بر اعیان خارجی تجلی میکنند؛ اما به سبب عدم حجاب ذات و خلق و صفای آینههای اسمائی و اعیانی و اندکاک و محوشدن آنها در حقتعالی، ظهور و تجلی حقتعالی در آنها ذاتی است و خداوند شریکی در الهبودن و الوهیت خود ندارد <ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ۵۹؛ یزدانپناه، فروغ معرفت، ۲/۲۲۵.</ref>. | بنابر نظر امامخمینی، ذات در تعینات اسمائی بر اعیان ثابته [[تجلی]] میکند و اسما نیز در لباس اعیان ثابته بر اعیان خارجی تجلی میکنند؛ اما به سبب عدم حجاب ذات و خلق و صفای آینههای اسمائی و اعیانی و اندکاک و محوشدن آنها در حقتعالی، ظهور و تجلی حقتعالی در آنها ذاتی است و خداوند شریکی در الهبودن و الوهیت خود ندارد <ref>امامخمینی، مصباح الهدایه، ۵۹؛ یزدانپناه، فروغ معرفت، ۲/۲۲۵.</ref>. | ||
====اسفار اربعه==== | ====اسفار اربعه==== | ||
ازجمله بحثهای [[عرفان عملی]]، [[سیر و سلوک|سلوک]] و سفرهای باطنی سالک است که اهل معرفت چهار سفر برای رهروان مسیر حق بیان کردهاند، و آنچه قمشهای درباره اسفار اربعه نگاشته و امامخمینی آنها را در آثار خویش نقل و بررسی کرده است، تقریباً اوج اندیشههای عرفانی مکتب [[ابنعربی]] در این عرصه است. | |||
این سفرها بنابر نظر قمشهای عبارتاند از: | این سفرها بنابر نظر قمشهای عبارتاند از: |