پرش به محتوا

بحث:حضرت فاطمه معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
==هجرت به ایران==
==هجرت به ایران==
امام‌رضا(ع) در سال 200ق به دستور [[مأمون]] خلیفه عباسی از [[مدینه]] به [[خراسان]] (به مرکزیت [[مرو]] ) برده شد. گروهی از [[بنی‌هاشم]] با هدف دیدار با حضرت در سال 201ق عازم [[خراسان]] شدند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 565؛ عاملی، 428</ref>؛ ازجمله فاطمه معصومه(س) که در میانه راه در [[ساوه]] بیمار شد. حضرت از همراهان خود درباره فاصله ساوه تا قم پرسید که پاسخ داده شد ده فرسنگ راه است. حضرت از خادم خود خواست ایشان را به قم منتقل کند. مؤلف [[تاریخ قم]] بر آن است که خبر درست آن است که چون خبر آمدن کاروان به آل‌سعد اشعری رسید، یعنی گروهی از عرب‌های شیعه یمنی ساکن [[کوفه]] که در زمان سخت‌گیری حجاج‌بن‌یوسف ثقفی بر شیعیان به قم هجرت کردند، آنان همداستان شدند تا از حضرت دعوت کنند تا به قم آید و از میان آنان موسی‌بن‌خزرج اشعری شبانه به طرف کاروان به راه افتاد و زمام ناقه حضرت را گرفت و به خانه خود برد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 566 ـ 567</ref>. ایشان پس از ورود به قم و هفده روز سکونت در خانه موسی‌بن‌خزرج از دنیا رفت و پیکر ایشان پس از تشییع در باغ بابلان ـ که متعلق به [[موسی‌بن‌خزرج]] بود و اینک حرم شریف ایشان است ـ دفن شد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 567</ref>. درباره [[ازدواج]] فاطمه معصومه(س) اطلاعی در دست نیست <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، 5/31</ref> و مشهور آن است که ایشان ازدواج نکرده است و دلایلی هم برای ازدواج‌نکردن ایشان ذکر شده که نبود همتا یا شرایط نامساعد سیاسی از آن جمله است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 599؛ شریف‌قرشی، حیاة الامام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)، 2/496</ref>.
امام‌رضا(ع) در سال 200ق به دستور [[مأمون]] خلیفه عباسی از [[مدینه]] به [[خراسان]] (به مرکزیت [[مرو]] ) برده شد. گروهی از [[بنی‌هاشم]] با هدف دیدار با حضرت در سال 201ق عازم [[خراسان]] شدند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 565؛ عاملی، 428</ref>؛ ازجمله فاطمه معصومه(س) که در میانه راه در [[ساوه]] بیمار شد. حضرت از همراهان خود درباره فاصله ساوه تا قم پرسید که پاسخ داده شد ده فرسنگ راه است. حضرت از خادم خود خواست ایشان را به قم منتقل کند. مؤلف [[تاریخ قم]] بر آن است که خبر درست آن است که چون خبر آمدن کاروان به آل‌سعد اشعری رسید، یعنی گروهی از عرب‌های شیعه یمنی ساکن [[کوفه]] که در زمان سخت‌گیری حجاج‌بن‌یوسف ثقفی بر شیعیان به قم هجرت کردند، آنان همداستان شدند تا از حضرت دعوت کنند تا به قم آید و از میان آنان موسی‌بن‌خزرج اشعری شبانه به طرف کاروان به راه افتاد و زمام ناقه حضرت را گرفت و به خانه خود برد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 566 ـ 567</ref>. ایشان پس از ورود به قم و هفده روز سکونت در خانه موسی‌بن‌خزرج از دنیا رفت و پیکر ایشان پس از تشییع در باغ بابلان ـ که متعلق به [[موسی‌بن‌خزرج]] بود و اینک حرم شریف ایشان است ـ دفن شد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 567</ref>. درباره [[ازدواج]] فاطمه معصومه(س) اطلاعی در دست نیست <ref>محلاتی، ریاحین الشریعه، 5/31</ref> و مشهور آن است که ایشان ازدواج نکرده است و دلایلی هم برای ازدواج‌نکردن ایشان ذکر شده که نبود همتا یا شرایط نامساعد سیاسی از آن جمله است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 599؛ شریف‌قرشی، حیاة الامام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)، 2/496</ref>.
پس از این واقعه بسیاری از علویان از دیگر نقاط به قم هجرت کردند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 570 ـ 678؛ ابن‌طباطبا، مهاجران آل ابوطالب در قم، 333 ـ 339</ref>؛ ازجمله آنان [[موسی مبرقع]] و فرزندانش از فرزندان [[امام‌جواد(ع)]] بودند <ref>آل قاسم، تاریخ الحوزات العلمیه، 6/33</ref> (← مقاله [[قم]] )؛ چنان‌که دختران امام‌جواد(ع) نیز به قم رفتند و در کنار فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شده‌اند، قبر [[بریهه]] دختر موسی مبرقع، فرزند [[امام‌محمدتقی(ع)]] (م296ق) در کنار آنان قرار دارد <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، 2/432؛ قمی، عباس، تتمة المنتهی، 344</ref>.
پس از این واقعه بسیاری از علویان از دیگر نقاط به قم هجرت کردند <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 570 ـ 678؛ ابن‌طباطبا، مهاجران آل ابوطالب در قم، 333 ـ 339</ref>؛ ازجمله آنان [[موسی مبرقع]] و فرزندانش از فرزندان [[امام‌جواد(ع)]] بودند <ref>آل قاسم، تاریخ الحوزات العلمیه، 6/33</ref> (← مقاله [[قم]] )؛ چنان‌که دختران امام‌جواد(ع) نیز به قم رفتند و در کنار فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شده‌اند، قبر [[بریهه]] دختر موسی مبرقع، فرزند [[امام‌محمدتقی(ع)]] (م296ق) در کنار آنان قرار دارد <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، 2/432؛ قمی، عباس، تتمة المنتهی، 344</ref>.
==زیارت فاطمه معصومه(س)==
==زیارت فاطمه معصومه(س)==
در روایات به [[زیارت]] قبر فاطمه معصومه(س) توصیه شده است. بنابر نقل، امام‌صادق(ع)، امام‌رضا(ع) و امام‌جواد(ع) پاداش زیارت یا زیارتِ با معرفت قبر فاطمه معصومه(س) را بهشت شمرده‌اند <ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، 324؛ مجلسی، بحار الانوار، 48/316 ـ 317</ref>. برخی [[فقها]] نیز برابر روایات ازجمله روایت معتبر یادشده به مردم توصیه کرده‌اند فاطمه معصومه(س) در قم را زیارت کنند <ref>← تبریزی، صراط النجاة، 10/414.</ref> [[مجلسی]] زیارت مشاهد مشرفه را [[مستحب]] و دارای پاداش بزرگ و بزرگداشت مشاهد مشرفه را بزرگداشت ائمه(ع) دانسته است و فاطمه معصومه(س) را ازجمله امامزادگان صاحب جلالت و جایگاه خوانده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، 99/273</ref>. [[شیخ‌عباس قمی]] نیز زیارت حضرت معصومه(س) را دارای [[ثواب]] فراوان دانسته است <ref>قمی، عباس، سفینة البحار، 7/358 ـ 359</ref>. علمای برجسته از گذشته به [[زیارت قبر]] این بانو توجه داشته‌اند و حضرت را واسطه میان خود و خدا قرار می‌داده‌اند. [[ملاصدرا]] از حکمای بزرگ به زیارت ایشان می‌رفت و مشکلات علمی خود را با توسل به ایشان حل می‌کرد <ref>قمی، عباس، فوائد الرضویه، 2/618</ref>. برخی از [[اهل سنت]] نیز از گذشته به زیارت فاطمه معصومه(س) توجه داشته‌اند و پادشاهان و بزرگان [[شافعی]] و [[حنفی]] به زیارت ایشان می‌رفته‌اند <ref>قزوینی رازی، نقض، 588</ref>.
در روایات به [[زیارت]] قبر فاطمه معصومه(س) توصیه شده است. بنابر نقل، امام‌صادق(ع)، امام‌رضا(ع) و امام‌جواد(ع) پاداش زیارت یا زیارتِ با معرفت قبر فاطمه معصومه(س) را بهشت شمرده‌اند <ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، 324؛ مجلسی، بحار الانوار، 48/316 ـ 317</ref>. برخی [[فقها]] نیز برابر روایات ازجمله روایت معتبر یادشده به مردم توصیه کرده‌اند فاطمه معصومه(س) در قم را زیارت کنند <ref>← تبریزی، صراط النجاة، 10/414.</ref> [[مجلسی]] زیارت مشاهد مشرفه را [[مستحب]] و دارای پاداش بزرگ و بزرگداشت مشاهد مشرفه را بزرگداشت ائمه(ع) دانسته است و فاطمه معصومه(س) را ازجمله امامزادگان صاحب جلالت و جایگاه خوانده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، 99/273</ref>. [[شیخ‌عباس قمی]] نیز زیارت حضرت معصومه(س) را دارای [[ثواب]] فراوان دانسته است <ref>قمی، عباس، سفینة البحار، 7/358 ـ 359</ref>. علمای برجسته از گذشته به [[زیارت قبر]] این بانو توجه داشته‌اند و حضرت را واسطه میان خود و خدا قرار می‌داده‌اند. [[ملاصدرا]] از حکمای بزرگ به زیارت ایشان می‌رفت و مشکلات علمی خود را با توسل به ایشان حل می‌کرد <ref>قمی، عباس، فوائد الرضویه، 2/618</ref>. برخی از [[اهل سنت]] نیز از گذشته به زیارت فاطمه معصومه(س) توجه داشته‌اند و پادشاهان و بزرگان [[شافعی]] و [[حنفی]] به زیارت ایشان می‌رفته‌اند <ref>قزوینی رازی، نقض، 588</ref>.
امام‌خمینی که تأکید کرده است مردم حضرت معصومه(س) را دختر امام خودشان می‌دانند و آستانه آن را می‌بوسند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 9/534</ref>، همانند دیگر علما و بزرگان زیارت فاطمه معصومه(س) را عبادت می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 12/2</ref> و به زیارت ایشان توجه ویژه نشان می‌داد و به ایشان [[توسل]] می‌جست و [[ضریح]] را می‌بوسید <ref>کرجی، قم و مرجعیت، 15</ref>. ایشان در آغاز تدریس در جوانی در یکی از حجره‌های صحن بزرگ فاطمه معصومه(س) درس می‌داد <ref>دوانی، 4/92</ref>. در این دوره ایشان پس از درس، به حرم مطهر مشرف می‌شد <ref>صابری همدانی، مصاحبه، 4/471</ref>. به گزارشی (پس از انتقال محل تدریس ایشان از حرم) روز‌های چهارشنبه پس از درس به حرم مطهر مشرف می‌شد و پس از زیارت و نماز از پایین پا به احترام عقب عقب بر می‌گشت <ref>کرجی، قم و مرجعیت، 15؛ مسعودی، مصاحبه، 10</ref>. برخی گفته‌اند تا وقتی ایشان در قم بود هر روز پس از درس صبح و گاهی نیز پس از درس عصر به حرم مطهر فاطمه معصومه(س) مشرف می‌شد <ref>رسولی محلاتی، مصاحبه، 64</ref> (← مقاله [[اخلاق و سیره امام‌خمینی]] ).
امام‌خمینی که تأکید کرده است مردم حضرت معصومه(س) را دختر امام خودشان می‌دانند و آستانه آن را می‌بوسند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 9/534</ref>، همانند دیگر علما و بزرگان زیارت فاطمه معصومه(س) را عبادت می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 12/2</ref> و به زیارت ایشان توجه ویژه نشان می‌داد و به ایشان [[توسل]] می‌جست و [[ضریح]] را می‌بوسید <ref>کرجی، قم و مرجعیت، 15</ref>. ایشان در آغاز تدریس در جوانی در یکی از حجره‌های صحن بزرگ فاطمه معصومه(س) درس می‌داد <ref>دوانی، 4/92</ref>. در این دوره ایشان پس از درس، به حرم مطهر مشرف می‌شد <ref>صابری همدانی، مصاحبه، 4/471</ref>. به گزارشی (پس از انتقال محل تدریس ایشان از حرم) روز‌های چهارشنبه پس از درس به حرم مطهر مشرف می‌شد و پس از زیارت و نماز از پایین پا به احترام عقب عقب بر می‌گشت <ref>کرجی، قم و مرجعیت، 15؛ مسعودی، مصاحبه، 10</ref>. برخی گفته‌اند تا وقتی ایشان در قم بود هر روز پس از درس صبح و گاهی نیز پس از درس عصر به حرم مطهر فاطمه معصومه(س) مشرف می‌شد <ref>رسولی محلاتی، مصاحبه، 64</ref> (← مقاله [[اخلاق و سیره امام‌خمینی]] ).
==حرم و آستانه مقدسه==
==حرم و آستانه مقدسه==
پس از به خاک‌سپردن حضرت فاطمه معصومه(س)، مردم بر قبر ایشان سایه‌بانی از بوریا برافراشتند تا آنکه زینب دختر امام‌محمدتقی(ع) قبه‌ای بر تربت ایشان بنا کرد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 566</ref>. در کوی و میدان میر قم، [[مسجد]] و مدرسه‌ای است که آن را ستّیّه (مخفف سیّدتی) می‌نامند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، 281</ref> و آنجا سرای [[موسی‌بن‌خزرج]] بوده و فاطمه معصومه(س) در آنجا نماز گزارده است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 569؛ مجلسی، بحار الانوار، 48/290</ref> و محراب آن حضرت محل زیارت مردم است <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، 2/432</ref>. مردم در روز شهادت امام‌کاظم(ع) برای عرض تسلیت به آنجا می‌روند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، 281</ref>.
پس از به خاک‌سپردن حضرت فاطمه معصومه(س)، مردم بر قبر ایشان سایه‌بانی از بوریا برافراشتند تا آنکه زینب دختر امام‌محمدتقی(ع) قبه‌ای بر تربت ایشان بنا کرد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 566</ref>. در کوی و میدان میر قم، [[مسجد]] و مدرسه‌ای است که آن را ستّیّه (مخفف سیّدتی) می‌نامند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، 281</ref> و آنجا سرای [[موسی‌بن‌خزرج]] بوده و فاطمه معصومه(س) در آنجا نماز گزارده است <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 569؛ مجلسی، بحار الانوار، 48/290</ref> و محراب آن حضرت محل زیارت مردم است <ref>قمی، عباس، منتهی الامال، 2/432</ref>. مردم در روز شهادت امام‌کاظم(ع) برای عرض تسلیت به آنجا می‌روند <ref>دانش‌پژوه، گنجینه آستانه ستّی فاطمه در قم، 281</ref>.
بنای زینب(س) دست‌کم تا سال 378ق سرپا بوده است. در سال 350ق زیدبن‌احمد اصفهانی حاکم قم، سردر بقعه را از جانب رودخانه توسعه داد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 572</ref> و در 477ق امیرابوالفضل عراقی به اشاره [[شیخ طوسی]] بقعه فاطمه معصومه(س) را بازسازی کرد. سلطان‌محمد الجایتو (716ق) به آبادانی قم و حرم‌های آن پرداخت. کاشی‌های موجود در آستانه که تصویر سواران مغول را نمایش می‌دهند، از آثار او هستند. در [[دوره صفویه]] آستانه فاطمه معصومه(س) شکوه و جلالی یافت. در این دوره خادمان و حافظان و زائران را مهمان و برایشان هزینه می‌کردند و در دوره قاجار بر توسعه آن افزوده شد <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، 297 ـ 299</ref>. آستانه فاطمه معصومه(س) از گذشته دارای موقوفات باارزشی بوده و املاک، کتابخانه و موزه‌ای معتبر و آکنده از ذخایر معنویِ نفیس را در خود جای داده است <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، 287 ـ 288</ref>.
بنای زینب(س) دست‌کم تا سال 378ق سرپا بوده است. در سال 350ق زیدبن‌احمد اصفهانی حاکم قم، سردر بقعه را از جانب رودخانه توسعه داد <ref>قمی، حسن، تاریخ قم، 572</ref> و در 477ق امیرابوالفضل عراقی به اشاره [[شیخ طوسی]] بقعه فاطمه معصومه(س) را بازسازی کرد. سلطان‌محمد الجایتو (716ق) به آبادانی قم و حرم‌های آن پرداخت. کاشی‌های موجود در آستانه که تصویر سواران مغول را نمایش می‌دهند، از آثار او هستند. در [[دوره صفویه]] آستانه فاطمه معصومه(س) شکوه و جلالی یافت. در این دوره خادمان و حافظان و زائران را مهمان و برایشان هزینه می‌کردند و در دوره قاجار بر توسعه آن افزوده شد <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، 297 ـ 299</ref>. آستانه فاطمه معصومه(س) از گذشته دارای موقوفات باارزشی بوده و املاک، کتابخانه و موزه‌ای معتبر و آکنده از ذخایر معنویِ نفیس را در خود جای داده است <ref>سجادی، آستانه حضرت معصومه(س)، 287 ـ 288</ref>.
این آستان که در زمان [[رژیم پهلوی]] زیر نظر دربار و [[اوقاف]] اداره می‌شد <ref>← امام‌خمینی، صحیفه، 13/219</ref> و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] امام‌خمینی در 19/12/1357 در حکمی [[احمد مولایی]] را به عنوان [[تولیت]] آن انتخاب کرد و در آن [[حکم]] تصریح کرد وی در همه امور مربوطه با [[احمد آذری قمی]] و [[مجتبی طباطبایی]] مشورت کند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 13/219</ref>. در 29/5/1359 مولایی از امام‌خمینی تقاضا کرد آستانه به صورت مستقل اداره شود که ایشان اجازه داد آستانه و [[موقوفات]] آن زیر نظر شخص «[[فقیه]] » اداره شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 13/219</ref>. بخشی از مستقلات آستانه از گذشته در اجاره مردم قرار داشت و با وقوع انقلاب اسلامی این تصور در میان برخی به‌وجود آمد که نیازی به پرداخت مبلغ اجاره نیست و برخی این موضوع را به امام‌خمینی نسبت می‌دادند. ایشان در پاسخ استفتائی دراین‌باره، این [[شایعه]] را تکذیب کرد و لازم دانست که مستأجران آستانه مبلغ اجاره را بپردازند <ref>امام‌خمینی، استفتائات، 2/383</ref>.
این آستان که در زمان [[رژیم پهلوی]] زیر نظر دربار و [[اوقاف]] اداره می‌شد <ref>← امام‌خمینی، صحیفه، 13/219</ref> و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] امام‌خمینی در 19/12/1357 در حکمی [[احمد مولایی]] را به عنوان [[تولیت]] آن انتخاب کرد و در آن [[حکم]] تصریح کرد وی در همه امور مربوطه با [[احمد آذری قمی]] و [[مجتبی طباطبایی]] مشورت کند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 13/219</ref>. در 29/5/1359 مولایی از امام‌خمینی تقاضا کرد آستانه به صورت مستقل اداره شود که ایشان اجازه داد آستانه و [[موقوفات]] آن زیر نظر شخص «[[فقیه]] » اداره شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 13/219</ref>. بخشی از مستقلات آستانه از گذشته در اجاره مردم قرار داشت و با وقوع انقلاب اسلامی این تصور در میان برخی به‌وجود آمد که نیازی به پرداخت مبلغ اجاره نیست و برخی این موضوع را به امام‌خمینی نسبت می‌دادند. ایشان در پاسخ استفتائی دراین‌باره، این [[شایعه]] را تکذیب کرد و لازم دانست که مستأجران آستانه مبلغ اجاره را بپردازند <ref>امام‌خمینی، استفتائات، 2/383</ref>.
[[حرم حضرت فاطمه معصومه(س)]] از گذشته یکی از عبادتگاه‌های [[شیعیان]] بوده است <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، 270</ref> و بزرگ‌ترین مراکز علمی و مهم‌ترین حوزه‌های علمیه [[جهان تشیع]] در شهر قم تأسیس گردید و اهمیت زیارت ایشان، علمای فراوانی را به سوی این شهر جذب و موجب تحوّلات تازه و موثّری درگسترش [[تشیع|تشیّع]] گردید <ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، 1/15 ـ 16 و 21 ـ 22</ref>. یکی از دلایل هجرت ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] به قم در سال 1300 وجود مرقد فاطمه معصومه(س) در این شهر بود <ref>شکوری، مرجع دور‌اندیش و صبورآیت‌الله حائری، 17/112</ref>. حائری یزدی تا مدت زیادی درس و نمازهای‌ خود را در [[مسجد بالاسر حرم]] اقامه می‌کرد <ref>کرجی، قم و مرجعیت، 9 ـ 10</ref> (← مقاله [[حوزه علمیه قم]] ). سیدحسین بروجردی نیز به سبب وجود فاطمه معصومه(س) در قم اقامت کرد <ref>احمدی، مصاحبه، 43 ـ 44</ref> (← مقاله [[سیدحسین بروجردی|بروجردی]]، سیدحسین).
[[حرم حضرت فاطمه معصومه(س)]] از گذشته یکی از عبادتگاه‌های [[شیعیان]] بوده است <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، 270</ref> و بزرگ‌ترین مراکز علمی و مهم‌ترین حوزه‌های علمیه [[جهان تشیع]] در شهر قم تأسیس گردید و اهمیت زیارت ایشان، علمای فراوانی را به سوی این شهر جذب و موجب تحوّلات تازه و موثّری درگسترش [[تشیع|تشیّع]] گردید <ref>شریف رازی، آثار الحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، 1/15 ـ 16 و 21 ـ 22</ref>. یکی از دلایل هجرت ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] به قم در سال 1300 وجود مرقد فاطمه معصومه(س) در این شهر بود <ref>شکوری، مرجع دور‌اندیش و صبورآیت‌الله حائری، 17/112</ref>. حائری یزدی تا مدت زیادی درس و نمازهای‌ خود را در [[مسجد بالاسر حرم]] اقامه می‌کرد <ref>کرجی، قم و مرجعیت، 9 ـ 10</ref> (← مقاله [[حوزه علمیه قم]] ). سیدحسین بروجردی نیز به سبب وجود فاطمه معصومه(س) در قم اقامت کرد <ref>احمدی، مصاحبه، 43 ـ 44</ref> (← مقاله [[سیدحسین بروجردی|بروجردی]]، سیدحسین).
[[امام‌خمینی]] با توجه به روایات نقل شده درباره اهمیت قم <ref>مجلسی، بحار الانوار، 57/218 ـ 219</ref>، این شهر را بهشت برین نامیده و وجود فاطمه معصومه(س) را موجب نورانیت و قداست آن دانسته است. ایشان در پاسخ [[توهین]] و شبهه‌افکنی [[علی‌اکبر حکمی‌زاده]] در کتاب اسرار هزارساله درباره مزارهای [[اولیای خدا]] ازجمله فاطمه معصومه(س) یادآور شده حرم آن حضرت از عبادت‌گاه‌های بزرگ شیعیان است که شبانه‌روز در آن خانه، مردم به[[ذکر خدا]] مشغول‌اند و توهین به چنین مسجد و معبدی جز [[کینه]] به فرزندان علی(ع) ریشه‌ای ندارد <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، 270</ref>.
[[امام‌خمینی]] با توجه به روایات نقل شده درباره اهمیت قم <ref>مجلسی، بحار الانوار، 57/218 ـ 219</ref>، این شهر را بهشت برین نامیده و وجود فاطمه معصومه(س) را موجب نورانیت و قداست آن دانسته است. ایشان در پاسخ [[توهین]] و شبهه‌افکنی [[علی‌اکبر حکمی‌زاده]] در کتاب اسرار هزارساله درباره مزارهای [[اولیای خدا]] ازجمله فاطمه معصومه(س) یادآور شده حرم آن حضرت از عبادت‌گاه‌های بزرگ شیعیان است که شبانه‌روز در آن خانه، مردم به[[ذکر خدا]] مشغول‌اند و توهین به چنین مسجد و معبدی جز [[کینه]] به فرزندان علی(ع) ریشه‌ای ندارد <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، 270</ref>.
از سوی دیگر، حرم فاطمه معصومه(س) که از گذشته ازجمله در [[نهضت مشروطه]] نقش‌آفرین بود و علمای تهران در جریان هجرت به قم در حرم ایشان متحصن شدند <ref>عمید زنجانی، فقه سیاسی، 1/154</ref>؛ در دوران [[نهضت اسلامی]] نیز یکی از مراکز آن به شمار می‌آمد؛ چنان‌که در اسفند 1341 امام‌خمینی در جمع مردم قم و زائران حضرت معصومه(س) سخنرانی مبسوطی کرد و درباره همه‌پرسی فرمایشی [[محمدرضا پهلوی]] به مردم هشدار داد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 1/151 ـ 152</ref>. ایشان در سیزدهم خرداد 1342 مصادف با عاشورای 1383ق نیز در جمع مردم قم و زوار حرم فاطمه معصومه(س) سخنرانی کرد و به هتک حرمت [[مدرسه فیضیه]] و اذیت و کشتن [[طلاب]] به‌شدت اعتراض کرد و از زائران خواست که به مدرسه فیضیه بروند و جنایت‌های مأموران رژیم پهلوی را از نزدیک ببینند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 1/243 ـ 245</ref> (← مقاله [[حمله به مدرسه فیضیه]] ). ایشان برخی دیدار‌های خود با شخصیت‌ها را در ارتباط با انقلاب اسلامی در حرم قرار می‌داد <ref>عسکراولادی، خاطرات، چاپ‌شده در امام‌خمینی و هیئت‌های دینی مبارز، 193</ref>. ایشان در آبان 1356 در یک سخنرانی در [[نجف]] نیز درباره اهانت رژیم پهلوی به حرم فاطمه معصومه(س) سخن گفت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 3/261</ref>.
از سوی دیگر، حرم فاطمه معصومه(س) که از گذشته ازجمله در [[نهضت مشروطه]] نقش‌آفرین بود و علمای تهران در جریان هجرت به قم در حرم ایشان متحصن شدند <ref>عمید زنجانی، فقه سیاسی، 1/154</ref>؛ در دوران [[نهضت اسلامی]] نیز یکی از مراکز آن به شمار می‌آمد؛ چنان‌که در اسفند 1341 امام‌خمینی در جمع مردم قم و زائران حضرت معصومه(س) سخنرانی مبسوطی کرد و درباره همه‌پرسی فرمایشی [[محمدرضا پهلوی]] به مردم هشدار داد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 1/151 ـ 152</ref>. ایشان در سیزدهم خرداد 1342 مصادف با عاشورای 1383ق نیز در جمع مردم قم و زوار حرم فاطمه معصومه(س) سخنرانی کرد و به هتک حرمت [[مدرسه فیضیه]] و اذیت و کشتن [[طلاب]] به‌شدت اعتراض کرد و از زائران خواست که به مدرسه فیضیه بروند و جنایت‌های مأموران رژیم پهلوی را از نزدیک ببینند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 1/243 ـ 245</ref> (← مقاله [[حمله به مدرسه فیضیه]] ). ایشان برخی دیدار‌های خود با شخصیت‌ها را در ارتباط با انقلاب اسلامی در حرم قرار می‌داد <ref>عسکراولادی، خاطرات، چاپ‌شده در امام‌خمینی و هیئت‌های دینی مبارز، 193</ref>. ایشان در آبان 1356 در یک سخنرانی در [[نجف]] نیز درباره اهانت رژیم پهلوی به حرم فاطمه معصومه(س) سخن گفت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، 3/261</ref>.
در اوائل دوره [[تبعید امام‌خمینی]] در [[عراق]] جلسات [[دعای توسل]] پس از [[نماز مغرب]] و [[نماز عشا|عشا]] در رواق بالای سر فاطمه معصومه(س) برگزار می‌شد و زائران حضرت را به خود جذب می‌کرد <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، 25</ref>. معمولاً [[دعا]] را [[محمدرضا مؤیدی قمی]] می‌خواند و شرکت‌کنندگان از امام‌خمینی به عنوان مرجع دور از وطن یاد و برای سلامتی ایشان دعا می‌کردند. در شب‌های پرجمعیت مانند شب جمعه یا وفات و اعیاد ائمه(ع) یک نفر سخنرانی می‌کرد و طلاب پس از سخنرانی با تغییردادن لباسِ سخنران، او را فراری می‌دادند. در برخی از شب‌ها مراسم به [[تظاهرات]] تبدیل می‌شد و جمعیت از صحن بزرگ وارد فیضیه می‌شدند <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، 1/240</ref>. در [[نوروز]] 1344 هم‌زمان با تحویل سال، طلاب انقلابی در حرم فاطمه معصومه(س) دعای توسل برگزار کردند و طلبه‌ای به نام غلام‌حسین فلاح یزدی با سخنرانی کوتاه با اشاره به قیام پانزده خرداد به تبعید امام‌خمینی و بازداشت تعداد بسیاری از روحانیان انقلابی اعتراض کرد که با واکنش مأموران مواجه شد <ref>روح‌بخش، صلوات سیاسی، 21/44</ref>. نیروهای رژیم در چند نوبت به این مراسم حمله کردند و تعدادی از شرکت‌کنندگان در مراسم دعا بازداشت و زندانی شدند؛ چنان‌که در یک نوبت هجده نفر بازداشت و روانه [[زندان]] شدند تا آنکه مأموران دولتی این جلسه را تعطیل کردند <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، 26</ref>. در سال 1354 نیز طلاب در بزرگداشت [[پانزده خرداد]] 1342 تظاهراتی در [[میدان آستانه]] و [[مدرسه فیضیه]] برگزار کردند که تعدادی مجروح و بازداشت شدند (← مقاله [[هفده خرداد]] ).
در اوائل دوره [[تبعید امام‌خمینی]] در [[عراق]] جلسات [[دعای توسل]] پس از [[نماز مغرب]] و [[نماز عشا|عشا]] در رواق بالای سر فاطمه معصومه(س) برگزار می‌شد و زائران حضرت را به خود جذب می‌کرد <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، 25</ref>. معمولاً [[دعا]] را [[محمدرضا مؤیدی قمی]] می‌خواند و شرکت‌کنندگان از امام‌خمینی به عنوان مرجع دور از وطن یاد و برای سلامتی ایشان دعا می‌کردند. در شب‌های پرجمعیت مانند شب جمعه یا وفات و اعیاد ائمه(ع) یک نفر سخنرانی می‌کرد و طلاب پس از سخنرانی با تغییردادن لباسِ سخنران، او را فراری می‌دادند. در برخی از شب‌ها مراسم به [[تظاهرات]] تبدیل می‌شد و جمعیت از صحن بزرگ وارد فیضیه می‌شدند <ref>روحانی، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی، 1/240</ref>. در [[نوروز]] 1344 هم‌زمان با تحویل سال، طلاب انقلابی در حرم فاطمه معصومه(س) دعای توسل برگزار کردند و طلبه‌ای به نام غلام‌حسین فلاح یزدی با سخنرانی کوتاه با اشاره به قیام پانزده خرداد به تبعید امام‌خمینی و بازداشت تعداد بسیاری از روحانیان انقلابی اعتراض کرد که با واکنش مأموران مواجه شد <ref>روح‌بخش، صلوات سیاسی، 21/44</ref>. نیروهای رژیم در چند نوبت به این مراسم حمله کردند و تعدادی از شرکت‌کنندگان در مراسم دعا بازداشت و زندانی شدند؛ چنان‌که در یک نوبت هجده نفر بازداشت و روانه [[زندان]] شدند تا آنکه مأموران دولتی این جلسه را تعطیل کردند <ref>رحیمیان، در سایه آفتاب، 26</ref>. در سال 1354 نیز طلاب در بزرگداشت [[پانزده خرداد]] 1342 تظاهراتی در [[میدان آستانه]] و [[مدرسه فیضیه]] برگزار کردند که تعدادی مجروح و بازداشت شدند (← مقاله [[هفده خرداد]] ).
==فهرست منابع==
==فهرست منابع==
emailconfirmed
۲٬۵۷۶

ویرایش