۵۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==احیای نماز جمعه== | ==احیای نماز جمعه== | ||
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، بحث از نماز جمعه در آثار امامخمینی منحصر در آثار مکتوب ایشان بود؛ اما پس از انقلاب اسلامی، این بحث روح تازهای گرفت و امامخمینی آن را احیا کرد. نخستین امامجمعهای که ایشان در تهران تعیین کرد، سیدمحمود طالقانی بود. طالقانی در روز پنجم مرداد 1358 در ماه مبارک رمضان نخستین نماز جمعه را در دانشگاه تهران اقامه کرد<ref> میرابوالقاسمی، 210 و 211.</ref>. در مراکز استانها و برخی شهرها نیز امامان جمعه را امامخمینی منصوب کرده است<ref> امامخمینی، صحیفه، 9/257، 266، 319، 492 و....</ref>. | پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، بحث از نماز جمعه در آثار امامخمینی منحصر در آثار مکتوب ایشان بود؛ اما پس از انقلاب اسلامی، این بحث روح تازهای گرفت و امامخمینی آن را احیا کرد. نخستین امامجمعهای که ایشان در تهران تعیین کرد، سیدمحمود طالقانی بود. طالقانی در روز پنجم مرداد 1358 در ماه مبارک رمضان نخستین نماز جمعه را در دانشگاه تهران اقامه کرد<ref> میرابوالقاسمی، طالقانی فریادی در سکوت، 210 و 211.</ref>. در مراکز استانها و برخی شهرها نیز امامان جمعه را امامخمینی منصوب کرده است<ref> امامخمینی، صحیفه، 9/257، 266، 319، 492 و....</ref>. | ||
==آثار فردی و اجتماعی== | ==آثار فردی و اجتماعی== | ||
امامخمینی نماز جمعه را محلی برای طرح مباحث سیاسی و هدایت جمعی<ref> امامخمینی، صحیفه، 4/452.</ref> و فرصتی برای آگاهیبخشی به مسائل اجتماعی، رفع اختلافهای مسلمانان و گرفتاریهای آنان<ref> | امامخمینی نماز جمعه را محلی برای طرح مباحث سیاسی و هدایت جمعی<ref> امامخمینی، صحیفه، 4/452.</ref> و فرصتی برای آگاهیبخشی به مسائل اجتماعی، رفع اختلافهای مسلمانان و گرفتاریهای آنان<ref> امامخمینی، صحیفه، 4/447.</ref> و موجب آشنایی مردم با وظایف خویش<ref> امامخمینی، صحیفه، 10/17.</ref> میدانست و بر این باور بود که امامان جمعه عامل تهذیب افراد و جامعهاند<ref> امامخمینی، صحیفه، 19/134.</ref>. ایشان از نماز جمعه با تعابیری همچون «دژ محکم»، «سنگر اسلامی»، «نمایش قدرت سیاسی و اجتماعی اسلام»<ref> امامخمینی، صحیفه، 9/492.</ref>، «اجتماع سیاسی»<ref> امامخمینی، صحیفه، 18/425.</ref>، «فریضه الهی»<ref> امامخمینی، صحیفه، 10/225.</ref>، «امر مهم»<ref> امامخمینی، صحیفه، 17/212.</ref>، «در رأس همه امور»<ref> امامخمینی، صحیفه، 18/195.</ref>، «پایگاه بزرگ سعادت و سیاست اسلام»<ref> امامخمینی، صحیفه، 20/287.</ref> و «یکی از برکات بسیار عظیم اسلام»<ref> امامخمینی، صحیفه، 17/104.</ref> یاد کرده است. ایشان نماز جمعه را محل طرح مسائل و مشکلات سیاسی و اجتماعی مربوط به کشور و منطقه میدانست و معتقد بود برای حل این مشکلات باید راهکارهای آن نیز در نماز جمعه مطرح شود<ref> امامخمینی، صحیفه، 4/447؛ 9/333 و 10/16.</ref>. ایشان نماز جمعه را پشتوانه محکم و عامل پیشبرد انقلاب اسلامی و بیداری مردم معرفی میکرد<ref> امامخمینی، صحیفه، 9/492 و 16/188.</ref>. این اهتمام ویژه ایشان به نماز جمعه و احیای مجدد آن و راهنماییهای ایشان که به تناسب اقتضائات زمان مطرح میشد، در بالندگی نماز جمعه و بیداری مردم، نقش ویژهای داشت و ضامن بقای انقلاب اسلامی گردید؛ همچنین موجب شد تا اندیشمندان آثار مختلفی را در خصوص تبیین اهمیت نماز جمعه تألیف کنند<ref>فیاضی؛ خسروی؛ محمودی.</ref>. | ||
ویرایش