Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱
ویرایش
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
چمران افزون بر مبارزات، سالها در شهر صور لبنان مدیریت مدرسه صنعتی جبل عامل را بر عهده داشت و در آن به فرزندان یتیم شیعی آموزش میداد. هنرجویان با علوم و فناوری روز آشنا میشدند و در کارگاههای مختلف مدرسه که بعضی به دست خود چمران ساخته شده بود، برای رفع نیازهای مالی هنرستان از بیرون هم سفارش صنعتی میپذیرفتند و این خود سبب رشد تجربه علمی آنان شد و بعدها از میان آنان کادرهای اصلی صف مقدم مقاومت شیعی در برابر [[اسرائیل]] بیرون آمدند و بارها در طول تهاجمات اسرائیل به جنوب لبنان، به زیباترین و شجاعانهترین شکل ممکن جنگیدند.<ref>چمران، مصطفی، لبنان، ۴۲۶؛ چمران، مصطفی، یاران امام، ۱۰.</ref> در روزهایی که امامخمینی در [[فرانسه]] اقامت داشت، چمران از لبنان تیم آموزشدیدهای برای حفاظت از ایشان به آنجا فرستاد.<ref>طباطبایی، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی، ۳/۴۰ و ۱۲۸.</ref> | چمران افزون بر مبارزات، سالها در شهر صور لبنان مدیریت مدرسه صنعتی جبل عامل را بر عهده داشت و در آن به فرزندان یتیم شیعی آموزش میداد. هنرجویان با علوم و فناوری روز آشنا میشدند و در کارگاههای مختلف مدرسه که بعضی به دست خود چمران ساخته شده بود، برای رفع نیازهای مالی هنرستان از بیرون هم سفارش صنعتی میپذیرفتند و این خود سبب رشد تجربه علمی آنان شد و بعدها از میان آنان کادرهای اصلی صف مقدم مقاومت شیعی در برابر [[اسرائیل]] بیرون آمدند و بارها در طول تهاجمات اسرائیل به جنوب لبنان، به زیباترین و شجاعانهترین شکل ممکن جنگیدند.<ref>چمران، مصطفی، لبنان، ۴۲۶؛ چمران، مصطفی، یاران امام، ۱۰.</ref> در روزهایی که امامخمینی در [[فرانسه]] اقامت داشت، چمران از لبنان تیم آموزشدیدهای برای حفاظت از ایشان به آنجا فرستاد.<ref>طباطبایی، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی، ۳/۴۰ و ۱۲۸.</ref> | ||
==انتصابها و مسؤلیتها== | ==انتصابها و مسؤلیتها== | ||
[[پرونده:چمران در دفاع مقدس.jpg|بندانگشتی|چپ|چمران در دفاع مقدس]] | |||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، چمران همراه گروه ۹۲ نفری از نخبگان مذهبی و سیاسی لبنان به ایران آمد و به دیدار امامخمینی رفت و بنا به توصیه ایشان، در ایران ماند و آمادگی خویش را برای خدمت به انقلاب و مردم اعلام کرد.<ref>چمران، مصطفی، یاران امام، ۱۶.</ref> در تیر ۱۳۵۸ بازرگان وی را به عنوان معاون نخستوزیر در امور انقلاب منصوب کرد<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲.</ref>؛ اما وی برای فرونشاندنِ توطئههای جداییطلبانه ضد انقلاب در کردستان، تابستان سال ۱۳۵۸ با آنکه معاون نخستوزیر بود، لباس رزم پوشید و به کردستان رفت.<ref>یزدی، یادنامه شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران، ۱۲۰؛ بهنود، ۲۷۵ روز بازرگان، ۱۰۶ و ۶۳۹.</ref>{{سخ}} | پس از پیروزی انقلاب اسلامی، چمران همراه گروه ۹۲ نفری از نخبگان مذهبی و سیاسی لبنان به ایران آمد و به دیدار امامخمینی رفت و بنا به توصیه ایشان، در ایران ماند و آمادگی خویش را برای خدمت به انقلاب و مردم اعلام کرد.<ref>چمران، مصطفی، یاران امام، ۱۶.</ref> در تیر ۱۳۵۸ بازرگان وی را به عنوان معاون نخستوزیر در امور انقلاب منصوب کرد<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲.</ref>؛ اما وی برای فرونشاندنِ توطئههای جداییطلبانه ضد انقلاب در کردستان، تابستان سال ۱۳۵۸ با آنکه معاون نخستوزیر بود، لباس رزم پوشید و به کردستان رفت.<ref>یزدی، یادنامه شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران، ۱۲۰؛ بهنود، ۲۷۵ روز بازرگان، ۱۰۶ و ۶۳۹.</ref>{{سخ}} | ||
احزاب چپ پس از خلع سلاح نیروهای انتظامی، قتل و غارت در پادگان مهاباد، پادگان بانه و پادگان سردشت، دست به تصفیه نیروهای مذهبیِ مخالف خود زدند و در مهاباد، سقز، اشنویه، جلدیان، بوکان، نقده، مریوان و مهمتر از همه [[شهر پاوه]] به آنان حمله کردند و آنان را به رگبار و گلوله بستند و این مراکز را به آتش کشیدند.<ref>چمران، مصطفی، کردستان، ۳۹.</ref> شهر پاوه در آن روزها در محاصره نیروی [[ضد انقلاب]] قرار گرفته بود و چنانکه چمران یادآور شده است، کردستان و ازجمله پاوه در حالت سقوط به دست احزاب چپ قرار گرفته بود و نیروهای ضد انقلاب برای تجزیه کردستان برنامهریزی کرده بودند. آنان پاسداران را به شهادت میرساندند و به [[پاسداران]] کمک نمیرسید. وی همچنین افزوده است پیش از رسیدن پیام انقلابی امامخمینی، تنها به [[شهادت]]، آن هم در سکوت خبری میاندیشید و پیام امامخمینی باعث تقویت روحی و تحرک نیروهای او و سرازیرشدن نیروهای جدید و منجر به پیروزی شد.<ref>چمران، مصطفی، کردستان، ۸۲ـ۹۱.</ref>{{سخ}} | احزاب چپ پس از خلع سلاح نیروهای انتظامی، قتل و غارت در پادگان مهاباد، پادگان بانه و پادگان سردشت، دست به تصفیه نیروهای مذهبیِ مخالف خود زدند و در مهاباد، سقز، اشنویه، جلدیان، بوکان، نقده، مریوان و مهمتر از همه [[شهر پاوه]] به آنان حمله کردند و آنان را به رگبار و گلوله بستند و این مراکز را به آتش کشیدند.<ref>چمران، مصطفی، کردستان، ۳۹.</ref> شهر پاوه در آن روزها در محاصره نیروی [[ضد انقلاب]] قرار گرفته بود و چنانکه چمران یادآور شده است، کردستان و ازجمله پاوه در حالت سقوط به دست احزاب چپ قرار گرفته بود و نیروهای ضد انقلاب برای تجزیه کردستان برنامهریزی کرده بودند. آنان پاسداران را به شهادت میرساندند و به [[پاسداران]] کمک نمیرسید. وی همچنین افزوده است پیش از رسیدن پیام انقلابی امامخمینی، تنها به [[شهادت]]، آن هم در سکوت خبری میاندیشید و پیام امامخمینی باعث تقویت روحی و تحرک نیروهای او و سرازیرشدن نیروهای جدید و منجر به پیروزی شد.<ref>چمران، مصطفی، کردستان، ۸۲ـ۹۱.</ref>{{سخ}} |