emailconfirmed
۲٬۵۷۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''ریا'''، خودنمایی برای دنیاطلبی. ==معنی== ریا، مشتق از «رؤیة» به معنای نشاندادن و نمایاندن است <ref>جوهری، الصحاح، 6/2348؛ فیومی، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، 247.</ref>. در اصطلاح علم اخلاق، خودنمایی با انگیزه طلب جاه و منزلت در قلوب م...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==معنی== | ==معنی== | ||
ریا، مشتق از «رؤیة» به معنای نشاندادن و نمایاندن است <ref>جوهری، الصحاح، 6/2348؛ فیومی، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، 247.</ref>. در اصطلاح [[علم اخلاق]]، خودنمایی با انگیزه [[طلب جاه]] و منزلت در قلوب مردم با [[عبادت]] یا غیر عبادت است <ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء، 6/152.</ref>؛ مانند نیک جلوهدادن خود یا اظهار خصوصیاتی که بیانگر خصلتهای نیکو باشد <ref>غزالی، کیمیای سعادت، 2/207 و 473؛ نراقی، مهدی، جامع السعادات، 2/384.</ref>. [[امامخمینی]] ریا را نشاندادن و وانمودکردن چیزی از اعمال یا خصال پسندیده و یا عقاید حقه خود به مردم میداند که به انگیزه منزلت و اشتهار پیداکردن نزد آنان، بدون قصد صحیح الهی اظهار شده باشد <ref>امامخمینی، چهل حدیث، 35.</ref>. | ریا، مشتق از «رؤیة» به معنای نشاندادن و نمایاندن است <ref>جوهری، الصحاح، 6/2348؛ فیومی، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، 247.</ref>. در اصطلاح [[علم اخلاق]]، خودنمایی با انگیزه [[طلب جاه]] و منزلت در قلوب مردم با [[عبادت]] یا غیر عبادت است <ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء، 6/152.</ref>؛ مانند نیک جلوهدادن خود یا اظهار خصوصیاتی که بیانگر خصلتهای نیکو باشد <ref>غزالی، کیمیای سعادت، 2/207 و 473؛ نراقی، مهدی، جامع السعادات، 2/384.</ref>. [[امامخمینی]] ریا را نشاندادن و وانمودکردن چیزی از اعمال یا خصال پسندیده و یا عقاید حقه خود به مردم میداند که به انگیزه منزلت و اشتهار پیداکردن نزد آنان، بدون قصد صحیح الهی اظهار شده باشد <ref>امامخمینی، چهل حدیث، 35.</ref>. | ||
از واژههای مرتبط با ریا، «سُمعه» است که نوعی ریای شنیداری شمرده میشود؛ زیرا در ریا شخص اعمال نیک خود را در معرض دیدن دیگران قرار میدهد تا آنها به حسن فاعل اعتقاد پیدا کنند، ولی در «سمعه» هدف آن است که دیگران بشنوند و فاعل فعل را به نیکی بشناسند و ستایش کنند <ref>امامخمینی، چهل حدیث، 58؛ مازندرانی، شرح الکافی، 9/129، 276 و 10/412.</ref>. ریا ضد [[اخلاص]] است <ref>ورام، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورام)، 1/189.</ref>و اخلاص به معنای پاککردن نیت <ref>نراقی، مهدی، جامع السعادات،2/413.</ref>یا عمل، از هر گونه آمیختگی و شوائب <ref>غزالی، احیاء علوم الدین، 14/183 ـ 184.</ref>است و اخلاص در | از واژههای مرتبط با ریا، «سُمعه» است که نوعی ریای شنیداری شمرده میشود؛ زیرا در ریا شخص اعمال نیک خود را در معرض دیدن دیگران قرار میدهد تا آنها به حسن فاعل اعتقاد پیدا کنند، ولی در «سمعه» هدف آن است که دیگران بشنوند و فاعل فعل را به نیکی بشناسند و ستایش کنند <ref>امامخمینی، چهل حدیث، 58؛ مازندرانی، شرح الکافی، 9/129، 276 و 10/412.</ref>. ریا ضد [[اخلاص]] است <ref>ورام، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورام)، 1/189.</ref>و اخلاص به معنای پاککردن نیت <ref>نراقی، مهدی، جامع السعادات،2/413.</ref>یا عمل، از هر گونه آمیختگی و شوائب <ref>غزالی، احیاء علوم الدین، 14/183 ـ 184.</ref>است و اخلاص در عبادت به معنای پاک بودن آن از آمیختگیهای [[دنیا]] و بهرههای [[نفس]] است؛ مانند عبادت برای رسیدن به مال و یا برای مدح دیگران (ریا). <ref>نراقی، مهدی، جامع السعادات،3/117.</ref> | ||
{{ببینید|اخلاص}}. | {{ببینید|اخلاص}}. | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== |