confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
←دفتر نجف
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
در آغاز سال ۱۳۴۵ پس از ورود امام‌خمینی به نجف، عبدالعلی قرهی و رسولی محلاتی به نجف رفتند<ref> (رسولی محلاتی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۸۷ ـ ۲۸۸).</ref> و در دفتر مستقر شدند؛ اما تنها قرهی در نجف ماند و امور بیت و دفتر در اختیار وی قرار گرفت.<ref> (خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۲۶ ـ ۱۲۷).</ref> امام‌خمینی به قرهی اعتماد کامل داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۴۵۴/۱ و ۶۳/۳.</ref> و با بازگشت قرهی به ایران در سال ۱۳۴۹ امور مرتبط به وی بر عهده رضوانی گذاشته شد و رضوانی تا خروج امام‌خمینی از عراق در مهر ۱۳۵۷ مسئول دفتر بود.<ref> (خاتم یزدی، خاطرات سال‌های نجف، ۱۱۴/۱؛ همو، خاطرات آیت‌الله، ۱۲۵ ـ ۱۲۹).</ref> امور سیاسی دفتر زیر نظر سیدمصطفی خمینی انجام می‌گرفت<ref> (دعایی، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ۱۴۶ ـ ۱۴۷ و ۱۸۴؛ محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۲۹۸/۲ ـ ۲۹۹).</ref> و وی هماهنگ‌کننده و واسطه میان انقلابیان و یاران امام‌خمینی و اعضای دفتر بود<ref> (خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۲۴).</ref> او اندیشه‌های امام‌خمینی را از طریق توزیع رساله عملیه، اعلامیه، پیام، نامه و نشر سخنان ایشان در ایران و جهان نشر می‌داد و دیدارهای امام‌خمینی را نیز هماهنگ می‌کرد.<ref> (کریمی، مصاحبه).</ref> {{ببینید|سیدمصطفی خمینی}} افزون بر اعضای اصلی دفتر، روحانیان دیگری نیز با دفتر ارتباط داشتند، ازجمله سیدمحمود دعایی {{ببینید|سیدمحمود دعایی}}، اسماعیل فردوسی‌پور {{ببینید|اسماعیل فردوسی‌پور}}، محمدرضا ناصری {{ببینید|امامان جمعه}} و سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور.<ref> (راعی گلوجه، زندگینامه و مبارزات آیت‌الله سیدمصطفی خمینی، ۹۱ ـ ۹۴؛ فردوسی‌پور، همگام با خورشید از ایران تا ایران، ۱۹۶).</ref> {{ببینید|سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور}} | در آغاز سال ۱۳۴۵ پس از ورود امام‌خمینی به نجف، عبدالعلی قرهی و رسولی محلاتی به نجف رفتند<ref> (رسولی محلاتی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۸۷ ـ ۲۸۸).</ref> و در دفتر مستقر شدند؛ اما تنها قرهی در نجف ماند و امور بیت و دفتر در اختیار وی قرار گرفت.<ref> (خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۲۶ ـ ۱۲۷).</ref> امام‌خمینی به قرهی اعتماد کامل داشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۴۵۴/۱ و ۶۳/۳.</ref> و با بازگشت قرهی به ایران در سال ۱۳۴۹ امور مرتبط به وی بر عهده رضوانی گذاشته شد و رضوانی تا خروج امام‌خمینی از عراق در مهر ۱۳۵۷ مسئول دفتر بود.<ref> (خاتم یزدی، خاطرات سال‌های نجف، ۱۱۴/۱؛ همو، خاطرات آیت‌الله، ۱۲۵ ـ ۱۲۹).</ref> امور سیاسی دفتر زیر نظر سیدمصطفی خمینی انجام می‌گرفت<ref> (دعایی، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ۱۴۶ ـ ۱۴۷ و ۱۸۴؛ محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۲۹۸/۲ ـ ۲۹۹).</ref> و وی هماهنگ‌کننده و واسطه میان انقلابیان و یاران امام‌خمینی و اعضای دفتر بود<ref> (خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۲۴).</ref> او اندیشه‌های امام‌خمینی را از طریق توزیع رساله عملیه، اعلامیه، پیام، نامه و نشر سخنان ایشان در ایران و جهان نشر می‌داد و دیدارهای امام‌خمینی را نیز هماهنگ می‌کرد.<ref> (کریمی، مصاحبه).</ref> {{ببینید|سیدمصطفی خمینی}} افزون بر اعضای اصلی دفتر، روحانیان دیگری نیز با دفتر ارتباط داشتند، ازجمله سیدمحمود دعایی {{ببینید|سیدمحمود دعایی}}، اسماعیل فردوسی‌پور {{ببینید|اسماعیل فردوسی‌پور}}، محمدرضا ناصری {{ببینید|امامان جمعه}} و سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور.<ref> (راعی گلوجه، زندگینامه و مبارزات آیت‌الله سیدمصطفی خمینی، ۹۱ ـ ۹۴؛ فردوسی‌پور، همگام با خورشید از ایران تا ایران، ۱۹۶).</ref> {{ببینید|سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور}} | ||
از فعالیت‌های دفتر در نجف تشکیل دو جلسه ملاقات و پاسخگویی به پرسش‌ها و استفتائات شرعی با حضور امام‌خمینی بود.<ref> (اختری، خاطرات، ۳۹/۱ ـ ۴۰؛ خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۲۹).</ref> با درگذشت سیدمصطفی مسئولیت‌های او بر عهده سیداحمد خمینی قرار گرفت<ref> (مصطفوی، فریده، مصاحبه، ۱۰۳).</ref> و امام‌خمینی با توجه به اعتماد کاملی که به وی داشت در ۱۵/۱۰/۱۳۵۶ او را وصی خود انتخاب کرد | از فعالیت‌های دفتر در نجف تشکیل دو جلسه ملاقات و پاسخگویی به پرسش‌ها و استفتائات شرعی با حضور امام‌خمینی بود.<ref> (اختری، خاطرات، ۳۹/۱ ـ ۴۰؛ خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۲۹).</ref> با درگذشت سیدمصطفی مسئولیت‌های او بر عهده سیداحمد خمینی قرار گرفت<ref> (مصطفوی، فریده، مصاحبه، ۱۰۳).</ref> و امام‌خمینی با توجه به اعتماد کاملی که به وی داشت در ۱۵/۱۰/۱۳۵۶ او را وصی خود انتخاب کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۹۲/۳.</ref> پس از تصمیم امام‌خمینی برای ترک عراق سیداحمد خمینی در هشتم مهر ۱۳۵۷ خبر هجرت ایشان را به اعضای دفتر اعلام کرد.<ref> (فردوسی‌پور، همگام با خورشید از ایران تا ایران، ۳۷۹ ـ ۳۸۰).</ref> امام‌خمینی پیش از ترک عراق رضوانی، کریمی، حبیب‌الله اراکی و خاتم یزدی را وصی خود در امور وجوهات شرعی کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۸۰/۳؛ خاتم یزدی، خاطرات سال‌های نجف، ۱۱۴/۱.</ref> و مبلغ شصت میلیون تومان از وجوهات دفتر را در اختیار خاتم یزدی و کریمی قرار داد<ref> (خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۳۶).</ref> و تأکید کرد این وجوهات باید به صورت شهریه به طلاب پرداخت شود.<ref> (خاتم یزدی، خاطرات سال‌های نجف، ۱۱۵/۱ ـ ۱۱۶).</ref> ایشان در دهم مهر ۱۳۵۷ آخرین شب حضور در نجف از اعضای دفتر خداحافظی<ref> (فردوسی‌پور، همگام با خورشید از ایران تا ایران، ۳۸۵؛ خاتم یزدی، خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی، ۱۳۵).</ref> و وظایف اعضای دفتر را در نبود خود، شفاهی و مکتوب گوشزد کرد.<ref> (خاتم یزدی، خاطرات سال‌های نجف، ۱۱۴/۱).</ref> | ||
با خروج امام‌خمینی از نجف، مأموران امنیتی عراق به دفتر امام‌خمینی حمله کردند و تعدادی از اعضای آن ازجمله رضوانی، خاتم یزدی و فرقانی را بازداشت و خانه را بازرسی و پلمب کردند.<ref> (قوچانی، خاطرات، ۱۹۷/۱).</ref> با پیروزی انقلاب اسلامی، رضوانی آزاد شد و پس از آنکه مأموران باخبر شدند وی شهریه آن ماه طلاب را پرداخته‌است، وی را از عراق بیرون کردند.<ref> (رضوانی، غائله سبز، ۲۰).</ref> رضوانی پیش از بازگشت به ایران پول‌ها و دیگر اشیای قیمتیِ دفتر امام‌خمینی را به محمود قوچانی از افراد مرتبط با بیت تحویل داد و به وی سفارش کرد شهریه طلبه‌های نجف پرداخت شود<ref> (قوچانی، خاطرات، ۱۹۷/۱ ـ ۱۹۸).</ref> و برای حفاظت از اموال موجود، آنها را به دفتر سیدابوالقاسم خویی از مراجع تقلید بسپارد تا آن را در فرصت مناسب به تهران حواله کند.<ref> (قوچانی، خاطرات، ۱۹۸/۱).</ref> با وجود بسته‌شدن دفتر امام‌خمینی، دعایی تا دوم بهمن ۱۳۵۷ در نجف ماند و به کارها سروسامان داد و خانواده امام‌خمینی را به پاریس فرستاد و سپس خود نیز به ایشان پیوست.<ref> (دعایی، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ۱۸۰ و ۱۹۱ ـ ۱۹۲).</ref> | با خروج امام‌خمینی از نجف، مأموران امنیتی عراق به دفتر امام‌خمینی حمله کردند و تعدادی از اعضای آن ازجمله رضوانی، خاتم یزدی و فرقانی را بازداشت و خانه را بازرسی و پلمب کردند.<ref> (قوچانی، خاطرات، ۱۹۷/۱).</ref> با پیروزی انقلاب اسلامی، رضوانی آزاد شد و پس از آنکه مأموران باخبر شدند وی شهریه آن ماه طلاب را پرداخته‌است، وی را از عراق بیرون کردند.<ref> (رضوانی، غائله سبز، ۲۰).</ref> رضوانی پیش از بازگشت به ایران پول‌ها و دیگر اشیای قیمتیِ دفتر امام‌خمینی را به محمود قوچانی از افراد مرتبط با بیت تحویل داد و به وی سفارش کرد شهریه طلبه‌های نجف پرداخت شود<ref> (قوچانی، خاطرات، ۱۹۷/۱ ـ ۱۹۸).</ref> و برای حفاظت از اموال موجود، آنها را به دفتر سیدابوالقاسم خویی از مراجع تقلید بسپارد تا آن را در فرصت مناسب به تهران حواله کند.<ref> (قوچانی، خاطرات، ۱۹۸/۱).</ref> با وجود بسته‌شدن دفتر امام‌خمینی، دعایی تا دوم بهمن ۱۳۵۷ در نجف ماند و به کارها سروسامان داد و خانواده امام‌خمینی را به پاریس فرستاد و سپس خود نیز به ایشان پیوست.<ref> (دعایی، گوشه‌ای از خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ۱۸۰ و ۱۹۱ ـ ۱۹۲).</ref> | ||