emailconfirmed
۲٬۵۷۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''زمین'''، ملکیت، اقسام و راههای تملّک زمین از نگاه فقهی است. ==معنی== زمین که در عربی از آن به أرض تعبیر شده، به معنای جایگاه سکونت انسانهاست و در برابر سماء (آسمان) به کار میرود<ref>راغب، مفردات، ۷۳؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۷/۱۱۲؛ د...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زمین'''، ملکیت، اقسام و راههای [[تملک|تملّک]] زمین از نگاه فقهی | '''زمین'''، ملکیت، اقسام و راههای [[تملک|تملّک]] زمین از نگاه فقهی. | ||
==معنی== | ==معنی== | ||
زمین که در [[عربی]] از آن به أرض تعبیر شده، به معنای جایگاه سکونت انسانهاست و در برابر سماء ([[آسمان]]) به کار میرود<ref>راغب، مفردات، ۷۳؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۷/۱۱۲؛ دهخدا، لغتنامه، ۸/۱۱۳۸۶.</ref>. این واژه کاربردهای دیگری نیز دارد که ازجمله آنها بخش محدود و معینی از زمین است<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱/۶۹.</ref> که در [[مباحث حقوقی]] و فقهی، همین معنا مورد نظر است. | زمین که در [[عربی]] از آن به أرض تعبیر شده، به معنای جایگاه سکونت انسانهاست و در برابر سماء ([[آسمان]]) به کار میرود<ref>راغب، مفردات، ۷۳؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۷/۱۱۲؛ دهخدا، لغتنامه، ۸/۱۱۳۸۶.</ref>. این واژه کاربردهای دیگری نیز دارد که ازجمله آنها بخش محدود و معینی از زمین است<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱/۶۹.</ref> که در [[مباحث حقوقی]] و فقهی، همین معنا مورد نظر است. |