۲۱٬۱۴۹
ویرایش
سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←حمایت از نهضت امام‌خمینی
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در اول آبان ۱۳۵۶، قیام ملت ایران علیه [[محمدرضا پهلوی]] جان تازه یافت. طاهری اصفهانی نیز همگام با مردم ضمن برگزاری نماز جمعه، کانون مخفی مبارزه متشکل از اصناف و [[روحانیت]] را در اصفهان تشکیل داد.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۴؛ طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷–۱۸.</ref> وی رابط میان امام‌خمینی و بسیاری از مبارزان و تأمین‌کننده منابع مالی مبارزان و سربازهای فراری از پادگان‌ها بود و تهیه نیازهای آنان از قبیل جا، لباس و وسایل نقلیه بر عهده او بود و به‌ویژه در اصفهان در سازماندهی نیروهای پراکنده فعال بود.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۴.</ref> | پس از درگذشت مشکوک [[سیدمصطفی خمینی]] در اول آبان ۱۳۵۶، قیام ملت ایران علیه [[محمدرضا پهلوی]] جان تازه یافت. طاهری اصفهانی نیز همگام با مردم ضمن برگزاری نماز جمعه، کانون مخفی مبارزه متشکل از اصناف و [[روحانیت]] را در اصفهان تشکیل داد.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۴؛ طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷–۱۸.</ref> وی رابط میان امام‌خمینی و بسیاری از مبارزان و تأمین‌کننده منابع مالی مبارزان و سربازهای فراری از پادگان‌ها بود و تهیه نیازهای آنان از قبیل جا، لباس و وسایل نقلیه بر عهده او بود و به‌ویژه در اصفهان در سازماندهی نیروهای پراکنده فعال بود.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۴.</ref> | ||
طاهری در آگاهی‌بخشیدن به مردم اصفهان و تشویق آنان به اعتراض به [[توهین روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی|مقاله توهین‌آمیز ۱۷ دی ۱۳۵۶ روزنامه اطلاعات]] و اعتراض به [[کشتار ۱۹ دی ۱۳۵۶ قم]]، کشتار مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ و کشتار مردم در دیگر شهرها نقش عمده‌ای داشت. او با وجود منع از منبر، روز جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۵۷، یک روز پس از کشتار مردم [[یزد]]، در میان نمازگزاران مسجد اعظم حسین‌آباد اصفهان خطبه نماز جمعه خواند و وقایع قم، تبریز و یزد و حمله رژیم پهلوی به مردم در مسجد حکیم اصفهان را محکوم کرد. با مخالفت‌های شدیدِ وی با رژیم و اصرار بر برگزاری نماز جمعه، کمیسیون امنیت اجتماعی وی را به سه سال تبعید محکوم کرد که با تلاش وکلای وی، این مدت به سه ماه کاهش یافت<ref>شخصیت‌نگار، پایگاه اطلاع‌رسانی.</ref> در پی این حکم، او در ۱۴/۱/۱۳۵۷ به مهاباد کردستان تبعید شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۱/۴۹۶.</ref> وی در فرصت تبعید توانست با [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] و [[محمدصادق خلخالی]] که در شهرهای [[سردشت]] و [[بانه]] تبعید بودند، دیدار و گفتگو کند.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۸.</ref> | طاهری در آگاهی‌بخشیدن به مردم اصفهان و تشویق آنان به اعتراض به [[توهین روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی|مقاله توهین‌آمیز ۱۷ دی ۱۳۵۶ روزنامه اطلاعات]] و اعتراض به [[نوزده دی|کشتار ۱۹ دی ۱۳۵۶ قم]]، کشتار مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ و کشتار مردم در دیگر شهرها نقش عمده‌ای داشت. او با وجود منع از منبر، روز جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۵۷، یک روز پس از کشتار مردم [[یزد]]، در میان نمازگزاران مسجد اعظم حسین‌آباد اصفهان خطبه نماز جمعه خواند و وقایع قم، تبریز و یزد و حمله رژیم پهلوی به مردم در مسجد حکیم اصفهان را محکوم کرد. با مخالفت‌های شدیدِ وی با رژیم و اصرار بر برگزاری نماز جمعه، کمیسیون امنیت اجتماعی وی را به سه سال تبعید محکوم کرد که با تلاش وکلای وی، این مدت به سه ماه کاهش یافت<ref>شخصیت‌نگار، پایگاه اطلاع‌رسانی.</ref> در پی این حکم، او در ۱۴/۱/۱۳۵۷ به مهاباد کردستان تبعید شد.<ref>مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۱/۴۹۶.</ref> وی در فرصت تبعید توانست با [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] و [[محمدصادق خلخالی]] که در شهرهای [[سردشت]] و [[بانه]] تبعید بودند، دیدار و گفتگو کند.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۸.</ref> | ||
با گسترش قیام مردم و فشار علیه رژیم پهلوی، طاهری در ۲۸/۳/۱۳۵۷ از تبعید آزاد شد و با استقبال پرشور مردم به اصفهان بازگشت.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۵.</ref> در تیر ۱۳۵۷ وی همراه با گروهی از علما و استادان [[حوزه علمیه قم]] در اعلامیه‌ای به مناسبت فرارسیدن [[نیمه ماه شعبان]]، حکومت [[محمدرضا پهلوی]] را غیرقانونی و نامشروع خواند و حمله عوامل رژیم، به مدرسه علوم دینی تبریز و ضرب، جرح و قتل دانشجویان دانشگاه‌های تبریز، تهران و [[اصفهان]] و فرستادن جنایتکاران حرفه‌ای و چاقوکشان بر سر زندانیان سیاسی در تهران و اصفهان را محکوم کرد<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۳۱۹–۳۲۲.</ref>؛ سپس موضوع خلع محمدرضا پهلوی از قدرت را در ۶ مرداد همان سال در نماز جمعه در مسجد مصلی مطرح کرد و گستردگی این نماز جمعه موجب وحشت رژیم شد.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۴.</ref> | با گسترش قیام مردم و فشار علیه رژیم پهلوی، طاهری در ۲۸/۳/۱۳۵۷ از تبعید آزاد شد و با استقبال پرشور مردم به اصفهان بازگشت.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۵.</ref> در تیر ۱۳۵۷ وی همراه با گروهی از علما و استادان [[حوزه علمیه قم]] در اعلامیه‌ای به مناسبت فرارسیدن [[نیمه ماه شعبان]]، حکومت [[محمدرضا پهلوی]] را غیرقانونی و نامشروع خواند و حمله عوامل رژیم، به مدرسه علوم دینی تبریز و ضرب، جرح و قتل دانشجویان دانشگاه‌های تبریز، تهران و [[اصفهان]] و فرستادن جنایتکاران حرفه‌ای و چاقوکشان بر سر زندانیان سیاسی در تهران و اصفهان را محکوم کرد<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۳/۳۱۹–۳۲۲.</ref>؛ سپس موضوع خلع محمدرضا پهلوی از قدرت را در ۶ مرداد همان سال در نماز جمعه در مسجد مصلی مطرح کرد و گستردگی این نماز جمعه موجب وحشت رژیم شد.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۴.</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
با افزایش فعالیت‌های انقلابی طاهری و ادامه افشاگری‌های وی علیه رژیم پهلوی، در ۱۰/۵/۱۳۵۷ دوباره مأموران ساواک نیمه‌شب به خانه وی هجوم و او را به شهربانی بردند و سپس به زندان قصر تهران انتقال دادند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۱۱/۵۸۵؛ طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۸.</ref> با پخش خبر بازداشت وی، اعتراضات مردمی شدت گرفت و منجر به تعطیلی بازار اصفهان، تحصن اعتراض‌آمیز و اجتماع در خانه [[سیدحسین خادمی]] شد و به درگیری مردم با نیروهای امنیتی در ساعت ۱۰ شب ۱۹ مرداد ۱۳۵۷ انجامید که به «فاجعه کشتار پنجم رمضان ۱۳۵۷ اصفهان» مشهور گشت و برای نخستین بار [[حکومت نظامی]] در این شهر برقرار شد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۸/۳۱۱.</ref> طاهری در زندان قصر با [[سیدمحمود طالقانی]] هم‌سلول بود و نامساعدشدن وضع جسمی‌اش در زندان به گسترش دامنه اعتراض‌ها افزود و سرانجام پس از ۳۱ روز حبس، وی به بهداری زندان قصر منتقل شد.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۲–۴۳.</ref> پس از آزادی حسینعلی منتظری و [[سیدمحمود طالقانی]]، طاهری در ۲۳ آبان ۱۳۵۷ از زندان آزاد و با هواپیما به اصفهان بازگردانده شد. او پس از بازگشت نیز از فعالیت‌های انقلابی خود دست نکشید.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۳–۴۴؛ دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۵.</ref> | با افزایش فعالیت‌های انقلابی طاهری و ادامه افشاگری‌های وی علیه رژیم پهلوی، در ۱۰/۵/۱۳۵۷ دوباره مأموران ساواک نیمه‌شب به خانه وی هجوم و او را به شهربانی بردند و سپس به زندان قصر تهران انتقال دادند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۱۱/۵۸۵؛ طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۸.</ref> با پخش خبر بازداشت وی، اعتراضات مردمی شدت گرفت و منجر به تعطیلی بازار اصفهان، تحصن اعتراض‌آمیز و اجتماع در خانه [[سیدحسین خادمی]] شد و به درگیری مردم با نیروهای امنیتی در ساعت ۱۰ شب ۱۹ مرداد ۱۳۵۷ انجامید که به «فاجعه کشتار پنجم رمضان ۱۳۵۷ اصفهان» مشهور گشت و برای نخستین بار [[حکومت نظامی]] در این شهر برقرار شد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۸/۳۱۱.</ref> طاهری در زندان قصر با [[سیدمحمود طالقانی]] هم‌سلول بود و نامساعدشدن وضع جسمی‌اش در زندان به گسترش دامنه اعتراض‌ها افزود و سرانجام پس از ۳۱ روز حبس، وی به بهداری زندان قصر منتقل شد.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۲–۴۳.</ref> پس از آزادی حسینعلی منتظری و [[سیدمحمود طالقانی]]، طاهری در ۲۳ آبان ۱۳۵۷ از زندان آزاد و با هواپیما به اصفهان بازگردانده شد. او پس از بازگشت نیز از فعالیت‌های انقلابی خود دست نکشید.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۳–۴۴؛ دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۵.</ref> | ||
طاهری اصفهانی که علاقه زیادی به امام‌خمینی داشت و از نظر معنوی جذب ایشان شده بود، اخلاق و منش ایشان را همواره می‌ستود و معتقد بود با حضور ایشان به عنوان مرجع جامع، دغدغه خاطری ندارد و هرچه ایشان را تقویت کند، تقویت [[مرجعیت]] است.<ref>مصطفوی، میمنت، ۷.</ref> با اعلام [[بازگشت امام‌خمینی|برگشت امام‌خمینی]] به ایران، وی در ششم بهمن ۱۳۵۷، برای استقبال از ایشان به تهران رفت و همراه چند نفر از علما ازجمله منتظری، [[سیدمحمد حسینی بهشتی|حسینی بهشتی]]، [[ | طاهری اصفهانی که علاقه زیادی به امام‌خمینی داشت و از نظر معنوی جذب ایشان شده بود، اخلاق و منش ایشان را همواره می‌ستود و معتقد بود با حضور ایشان به عنوان مرجع جامع، دغدغه خاطری ندارد و هرچه ایشان را تقویت کند، تقویت [[مرجعیت]] است.<ref>مصطفوی، میمنت، ۷.</ref> با اعلام [[بازگشت امام‌خمینی|برگشت امام‌خمینی]] به ایران، وی در ششم بهمن ۱۳۵۷، برای استقبال از ایشان به تهران رفت و همراه چند نفر از علما ازجمله منتظری، [[سیدمحمد حسینی بهشتی|حسینی بهشتی]]، [[محمدجواد باهنر]] و [[سیدعلی خامنه‌ای]]، در اعتراض به بسته‌شدن فرودگاه به دست نیروهای رژیم پهلوی و جلوگیری از بازگشت امام‌خمینی، تحصن در مسجد دانشگاه تهران را راه‌اندازی کردند<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۴.</ref> و در نهم بهمن مردم اصفهان به درخواست وی به تهران آمدند و از مهدیه تهران به سمت بهشت زهرا (س) دست به راهپیمایی زدند. وی در جایگاهی که برای امام‌خمینی در [[بهشت زهرا(س)]] درست شده بود، سخنرانی کرد و شور زیادی در میان مردم برای دیدار با ایشان پدیدآورد.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۴–۴۵.</ref> در پنج‌شنبه دوازدهم بهمن با ورود امام‌خمینی به ایران، وی در شمار استقبال‌کنندگان بود و سپس برای اقامه نماز جمعه به اصفهان رفت.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۵/۴۵.</ref> | ||
== فعالیت‌ها و مسئولیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیت‌ها و مسئولیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||