۲۰٬۲۹۱
ویرایش
سیدجلال‌الدین طاهری اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←حمایت از نهضت امام‌خمینی
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== حمایت از نهضت امام‌خمینی == | == حمایت از نهضت امام‌خمینی == | ||
پس از آغاز مبارزات امام‌خمینی، طاهری اصفهانی از سال ۱۳۴۲ با امضای اطلاعیه محکومیت [[کشتار ۱۵ خرداد]] و [[بازداشت امام‌خمینی]]، علیه [[رژیم پهلوی]] وارد مبارزه شد.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۳.</ref> وی در سال ۱۳۴۴ به اصفهان بازگشت<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷.</ref> و به تبلیغ از طریق خطابه، اعلامیه و تماس با محافل مبارزاتی روآورد<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۳.</ref> و با تشکیل جلسات بحث و [[تفسیر|تفسیر قرآن]] در مسجد حسین‌آباد اعظم نقش بسزایی در آگاهی مردم و جوانان داشت. عباسعلی روحانی و [[عبدالله نوری]] ازجمله شاگردان وی در درس‌های تفسیر بودند (تاریخ ایرانی). وی از نهضت روحانیت و مبارزات امام‌خمینی حمایت می‌کرد و در کنار عالم برجسته اصفهان، [[سیدحسین خادمی]] به فعالیت‌های انقلابی و طرفداری از امام‌خمینی و مخالفت با رژیم پهلوی می‌پرداخت.<ref>صلواتی، ایران‌شناسی با نگاهی دیگر، ۲۴۱ و ۲۴۲؛ طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷؛ مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۱/۲۲۷–۲۲۹.</ref> وی در ۲۶/۱/۱۳۴۶ از امام‌خمینی با عنوان سید الاعلام، عماد الانام و ثقة الاسلام و المسلمین در [[امور حسبیه]] اجازه‌نامه دریافت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۲۲.</ref> | پس از آغاز مبارزات امام‌خمینی، طاهری اصفهانی از سال ۱۳۴۲ با امضای اطلاعیه محکومیت [[پانزده خرداد|کشتار ۱۵ خرداد]] و [[بازداشت امام‌خمینی]]، علیه [[رژیم پهلوی]] وارد مبارزه شد.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۳.</ref> وی در سال ۱۳۴۴ به اصفهان بازگشت<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷.</ref> و به تبلیغ از طریق خطابه، اعلامیه و تماس با محافل مبارزاتی روآورد<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۳.</ref> و با تشکیل جلسات بحث و [[تفسیر|تفسیر قرآن]] در مسجد حسین‌آباد اعظم نقش بسزایی در آگاهی مردم و جوانان داشت. عباسعلی روحانی و [[عبدالله نوری]] ازجمله شاگردان وی در درس‌های تفسیر بودند (تاریخ ایرانی). وی از نهضت روحانیت و مبارزات امام‌خمینی حمایت می‌کرد و در کنار عالم برجسته اصفهان، [[سیدحسین خادمی]] به فعالیت‌های انقلابی و طرفداری از امام‌خمینی و مخالفت با رژیم پهلوی می‌پرداخت.<ref>صلواتی، ایران‌شناسی با نگاهی دیگر، ۲۴۱ و ۲۴۲؛ طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷؛ مرکز بررسی اسناد، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ۱/۲۲۷–۲۲۹.</ref> وی در ۲۶/۱/۱۳۴۶ از امام‌خمینی با عنوان سید الاعلام، عماد الانام و ثقة الاسلام و المسلمین در [[امور حسبیه]] اجازه‌نامه دریافت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۱۲۲.</ref> | ||
پس از پیشنهاد حسینعلی منتظری به طاهری اصفهانی برای اقامه [[نماز جمعه]] در حسین‌آباد اصفهان، وی در سفر به [[نجف]]، در دیدار با امام‌خمینی نظر ایشان را دربارهٔ آن جویا شد. ایشان ضمن موافقت با اصل موضوع، آن را مشروط به استقبال مردم کرد.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷.</ref> اقامه نماز جمعه در اصفهان به امامت وی در سال ۱۳۴۸، با استقبال چشمگیر مردم اصفهان همراه شد و به‌مدت پنج هفته ادامه یافت تا اینکه [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) با بستن مسجد اعظم حسین‌آباد [[نماز]] را تعطیل کرد. اقدام چندباره طاهری برای برپایی نماز نیز با ممانعت ساواک روبه‌رو شد. وی که اقامه نماز جمعه را احتیاط واجب می‌دانست، پس از یک سال‌ونیم تعطیلی دوباره به‌مدت دو هفته در خیابان به اقامه آن پرداخت که به بازداشت وی و تعطیلی دوباره این نماز منجر شد.<ref>جماران، پایگاه اطلاع‌رسانی ۲۳/۱۱/۱۳۹۵ش.</ref> در سال ۱۳۵۵ وی دوباره نماز جمعه را در مسجد اعظم برگزار کرد که این بار نیز ساواک مسجد اعظم حسین‌آباد را بست.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۴.</ref> پاسخ امام‌خمینی به نامه گلایه‌آمیز طاهری نشان می‌دهد که گویی نماز جمعه وی مورد بی‌اعتنایی برخی علمای اصفهان نیز بوده‌است و [[امام‌خمینی]] آن را ناشی از اختلاف و چندگانگی میان علما دانسته و ابراز امیدواری کرده‌است با اصلاح این وضع، همگان از خواب گران بیدار شوند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۳۰۱.</ref> طاهری مورد علاقه امام‌خمینی بود؛ چنان‌که ایشان در هنگام بیماری وی با ابراز نگرانی زیاد، او را به معالجه تشویق کرد و با معرفی پزشک مناسب، تأکید کرد هر گونه کاری که بتواند برای وی انجام خواهد داد و از [[حسینعلی منتظری]] خواست که برای معالجه وی کمک مالی کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۷۰ و ۳۰۱–۳۰۳.</ref> | پس از پیشنهاد حسینعلی منتظری به طاهری اصفهانی برای اقامه [[نماز جمعه]] در حسین‌آباد اصفهان، وی در سفر به [[نجف]]، در دیدار با امام‌خمینی نظر ایشان را دربارهٔ آن جویا شد. ایشان ضمن موافقت با اصل موضوع، آن را مشروط به استقبال مردم کرد.<ref>طاهری اصفهانی، مصاحبه، ۵۴/۱۷.</ref> اقامه نماز جمعه در اصفهان به امامت وی در سال ۱۳۴۸، با استقبال چشمگیر مردم اصفهان همراه شد و به‌مدت پنج هفته ادامه یافت تا اینکه [[ساواک|سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) با بستن مسجد اعظم حسین‌آباد [[نماز]] را تعطیل کرد. اقدام چندباره طاهری برای برپایی نماز نیز با ممانعت ساواک روبه‌رو شد. وی که اقامه نماز جمعه را احتیاط واجب می‌دانست، پس از یک سال‌ونیم تعطیلی دوباره به‌مدت دو هفته در خیابان به اقامه آن پرداخت که به بازداشت وی و تعطیلی دوباره این نماز منجر شد.<ref>جماران، پایگاه اطلاع‌رسانی ۲۳/۱۱/۱۳۹۵ش.</ref> در سال ۱۳۵۵ وی دوباره نماز جمعه را در مسجد اعظم برگزار کرد که این بار نیز ساواک مسجد اعظم حسین‌آباد را بست.<ref>دریچه، گاهشمار زندگی آیت‌الله طاهری، ۴.</ref> پاسخ امام‌خمینی به نامه گلایه‌آمیز طاهری نشان می‌دهد که گویی نماز جمعه وی مورد بی‌اعتنایی برخی علمای اصفهان نیز بوده‌است و [[امام‌خمینی]] آن را ناشی از اختلاف و چندگانگی میان علما دانسته و ابراز امیدواری کرده‌است با اصلاح این وضع، همگان از خواب گران بیدار شوند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۳۰۱.</ref> طاهری مورد علاقه امام‌خمینی بود؛ چنان‌که ایشان در هنگام بیماری وی با ابراز نگرانی زیاد، او را به معالجه تشویق کرد و با معرفی پزشک مناسب، تأکید کرد هر گونه کاری که بتواند برای وی انجام خواهد داد و از [[حسینعلی منتظری]] خواست که برای معالجه وی کمک مالی کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲/۲۷۰ و ۳۰۱–۳۰۳.</ref> | ||