۱٬۸۶۳
ویرایش
جز (انتقال از رده:مقالههای جلد سوم دانشنامه به رده:مقالههای جلد سوم دانشنامه امامخمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تفکر'''، سیری درونی و ذهنی برای یافتن مطلوب. | '''تفکر'''، سیری درونی و ذهنی برای یافتن مطلوب. | ||
تفکر به معنای اندیشیدن و تأمل است. امامخمینی تفکر را اِعمال فکر و ترتیب امور معلوم برای به دست آوردن نتایج مجهول میداند. | |||
امامخمینی تفکر را کلید ابواب [[معارف]] و [[علوم]] میداند و به باور ایشان تفکری که نتیجهاش تذکر تام معبود باشد، از نظر فضیلت، قابل مقایسه با اعمال دیگر نیست. | |||
اندیشمندان میان تفکر با حدس و شهود تفاوت قائل شده و امامخمینی فکر را علم حصولی و شهود را علمی حضوری میداند. | |||
اندیشمندان تفکر را به ممدوح و مذموم و یا به ممنوع، پسندیده و لازم تقسیم کردهاند و امامخمینی تفکر ممدوح را سبب تعالی انسان و تفکر مذموم را ناپسند میداند و برای تفکر ممدوح اقسامی چون تفکر در حق، اسما و صفات خداوند، تفکر در نعمتهای خداوند، تفکر در احوال نفس و تفکر در [[اسرار عبادت|اسرار عبادات]] برمیشمارد و تفکر در کنه ذات حق را ممنوع میداند. | |||
امامخمینی برای تفکر ثمراتی چون؛ حصول معرفت، [[حب الهی]] و بیداری قلب بیان کرده و مشغولشدن به کثرات را از موانع تفکر برمیشمارد. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |