استعمار و استثمار: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۷۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''استعمار و استثمار'''، سلطه و بهره‌کشی دولتی قوی بر سرزمین یا کشوری دیگر برای بهره‌جویی ظالمانه.
'''استعمار و استثمار'''، سلطه و بهره‌کشی دولتی قوی بر سرزمین یا کشوری دیگر برای بهره‌جویی ظالمانه.
استعمار در مفهوم سیاسی آن به معنای تسلط سیاسی، نظامی، اقتصادی یا فرهنگی ملتی قدرتمند بر ملتی ضعیف است. واژه استثمار نیز در اصطلاح سیاسی، به تصاحب و بردن معادن، مخازن، محصولات و اموال ضعیف به دست قوی گفته می‌شود. استثمار می‌تواند در سطح فردی، حکومتی یا [[روابط بین‌الملل]] صورت گیرد. در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]]، مبارزه با استثمار فردی، بهره‌کشی اجتماعی و استثمارگری در سطح بین‌المللی، یک اصل است. در نگرش امام‌خمینی توجه به خطر استعمار و استثمار در کشورهای اسلامی و لزوم مبارزه با آن جایگاه ویژه‌ای دارد. ایشان بر این باور بود که ضعف [[خودباوری]] و اراده و ازدست‌دادن [[هویت]] و شخصیتِ مردم ستمدیده، از عوامل زمینه‌ساز استعمار و استثمار است. از نظر ایشان اگر مسلمانان و دولت‌های اسلامی به [[قرآن|قرآن کریم]] روی آورند، به اسلام و [[وحدت]] توجه کنند و از مکاتب انحرافی دور بمانند، از غارتگری و استثمارِ سلطه‌جویان در امان خواهند بود.


== معنای لغوی و اصطلاحی ==
== معنای لغوی و اصطلاحی ==
خط ۱۳۹: خط ۱۴۲:
[[رده:مفاهیم سیاسی]]
[[رده:مفاهیم سیاسی]]
[[رده:اندیشه‌های امام‌خمینی]]
[[رده:اندیشه‌های امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]