مالکیت: تفاوت میان نسخه‌ها

مالکیت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۲۶

۲٬۸۵۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ اسفند ۱۴۰۱

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

P.mahdi

مدیران رابط کاربری، مدیران

۱٬۷۶۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''مالکیت'''، اختصاص مالکانه و اعتباری اموال به افراد.
+در [[فقه]] اسلامی سه گونه مالکیت خصوصی، دولتی و عمومی وجود دارد و مالکیت، به مالکیت حقیقی و اعتباری تقسیم شده‌است. مالکیت حقیقی؛ مالکیت خداوند بر هستی و مالکیت اعتباری؛ مالکیت انسان بر اشیای خارجی است.
+امام‌خمینی، مالکیت انسان بر اموال را امری اعتباری از جانب [[عقلا]] می‌داند و صیغه عقد را سبب ایجاد مالکیت نمی‌داند.
+مکاتب گوناگون مالکیت عبارتنداز. [[سرمایه‌داری]]: اساس مالکیت را بر مالکیت خصوصی قرار داده؛ [[مارکسیسم|سوسیالیستی]]: مالکیت همگانی را پیشنهاد کرده و اسلام: مالکیت مختلط شخصی و غیر شخصی را به نحو متوازن پذیرفته‌است.
+مالکیت از جهت نوع مالک سه دسته است: مالکیت خصوصی: مالکیتی که به یک شخص یا گروهی معین اختصاص دارد؛ مالکیت عمومی: مالکیت همه مردم و مالکیت دولتی: شامل مالکیت منابع طبیعی، مانند [[انفال]]، و نظام اقتصادی جمهوری اسلامی بر سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی استوار شده‌است.
+امام‌خمینی، معتقد است آنچه مورد تملک قرار می‌گیرد، باید منافع عقلایی و حلال داشته باشد و متعلق حق دیگران اعم از خصوصی یا عمومی نباشد و در به دست آوردن آن باید از راه‌های مشروع بهره برد. ایشان با تکیه بر اختیارات [[ولیّ فقیه]] تصریح می‌کند مالکیت خصوصی در اسلام علاوه بر محدودبودن به امور شرعی، از نظر کمّی نیز محدود است و ولیّ فقیه در صورت تشخیص، می‌تواند اموال مشروع فردی را محدود کند.
+قاعده سلطنت از اموری است که فرع بر ملکیت است و مراد از آن تسلط کامل بر اموال خود است. امام‌خمینی آن را امری اعتباری می‌داند که قابل جعل و قرارداد است.
+یکی از راه‌های اثبات مالکیت، [[قاعده ید]] است که به معنای سلطه و استیلای بر مال است. امام‌خمینی ماهیت ید را استیلا و سلطنت عرفی بر اشیا، و مهم‌ترین دلیل حجیت این قاعده را [[بنای عقلا]] در همه زمان‌ها و مکان‌ها می‌داند.
 == مفهوم‌شناسی ==
@@ خط ۱۱۹: / خط ۱۳۴: @@
 [[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
 [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
+[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]