۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حقوق بشر'''، جایگاه اسلامی حقوق بشر و نقد نهادهای مرتبط. | '''حقوق بشر'''، جایگاه اسلامی حقوق بشر و نقد نهادهای مرتبط. | ||
حقوق بشر؛ حقوقی که هر فردی به دلیل انسانبودن، فارغ از هر حیث دیگر از آن برخوردار است. | |||
هدف حقوق بشر، حمایت از افراد و گروههایی است که حقوق و [[آزادی]]<nowiki/>هاشان از سوی دولتها نقض میشود و مبنای آن، رضایت افراد صاحب [[حق]] است. | |||
امامخمینی، معتقد بود آزادیهای فردی و اجتماعی در چارچوب [[قانون]]، ازجمله حقوق اولیه هر انسانی است و کسی حق ندارد این حقوق را ضایع کند، و مبنای این حقوق را براساس اصل [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] و برابری همه انسانها در برابر خداوند، تشریح میکرد. ایشان ضمن تأیید بسیاری از حقوق ذکرشده در [[اعلامیه حقوق بشر]]، سرلوحه حقوق بشر را آزادی و تساوی همه در برابر قانون میدانست، و باور داشت؛ اسلام با نگاه جامع به همه ابعاد انسان، حقوق بشر را تضمین کردهاست. | |||
حقوق بشر در غرب بهمثابه امر تولیدی است که به دست بشر ایجاد شدهاست؛ اما در اسلام حقوق بشر امری کشفی است که خداوند برای بشر مقرر کردهاست. | |||
پیش از مشروطه، حقوق فردی و شهروندی مدونی در ایران وجود نداشت؛ پس از مشروطه، ایران صاحب [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] مدون شد و بر مهمترین حقوق فردی و شهروندی تأکید شد. و پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]]، نظام جمهوری اسلامی براساس اعتقاد و تأسی به دین اسلام، مصادیق مختلف حقوق بشر را بهرسمیت شناخته و زمینههای تضمین قانونی آن را فراهم کردهاست. | |||
حقوق بشری غربی انسانمحور است و حقوق بشر اسلامی خدامحور است. از اینرو امامخمینی با اعتقاد به محوریت خدا و کاملبودن قوانین الهی، قائل بود؛ حقوق بشر و آزادیهای انسانی نمیتواند با آموزههای [[پیامبران(ع)]] مغایرت داشته باشد. | |||
امامخمینی، از نظر اصولی با اعلامیه جهانی حقوق بشر موافق بود و بسیاری از مطالب آن را تأیید میکرد؛ اما امضاکنندگان اعلامیه حقوق بشر را ازجمله مهمترین پایمالکنندگان حقوق بشر میدانست و معتقد بود اعلامیه حقوق بشر تنها مطالبی خوشنمااست که برای اغفال بشر وضع شدهاست. | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«حقوق» جمع «حق» است که در معانی مختلفی چون خلاف باطل، ثابت، عدل و داد، طلب قانونی،<ref>جوهری، الصحاح، ۴/۱۴۶۰؛ آذرنوش، فرهنگ معاصر عربی ـ فارسی، ۱۳۱–۱۳۲.</ref> نصیب، بهره، حقیقت، سزاوار و آنچه شخص به حکم طبیعت، [[عرف]]، [[شرع]] یا [[قانون]]، اختیار آن را دارد<ref>دهخدا، لغتنامه، ۶/۸۰۲۸؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۳/۲۵۴۷.</ref> آمده است. در زبان فارسی، واژه حقوق، تعاریف گوناگونی دارد که مهمترین آنها عبارتاند از: | «حقوق» جمع «حق» است که در معانی مختلفی چون خلاف باطل، ثابت، عدل و داد، طلب قانونی،<ref>جوهری، الصحاح، ۴/۱۴۶۰؛ آذرنوش، فرهنگ معاصر عربی ـ فارسی، ۱۳۱–۱۳۲.</ref> نصیب، بهره، حقیقت، سزاوار و آنچه شخص به حکم طبیعت، [[عرف]]، [[شرع]] یا [[قانون]]، اختیار آن را دارد<ref>دهخدا، لغتنامه، ۶/۸۰۲۸؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۳/۲۵۴۷.</ref> آمده است. در زبان فارسی، واژه حقوق، تعاریف گوناگونی دارد که مهمترین آنها عبارتاند از: | ||
خط ۱۵۰: | خط ۱۶۶: | ||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقالههای جلد چهارم دانشنامه امامخمینی]] | [[رده:مقالههای جلد چهارم دانشنامه امامخمینی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |