پرش به محتوا

اهل کتاب (مفهوم): تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۳۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اهل کتاب'''، پیروان سایر ادیان توحیدی و دارای کتاب آسمانی.
'''اهل کتاب'''، پیروان سایر ادیان توحیدی و دارای کتاب آسمانی.
اهل کتاب؛ به غیر مسلمانانی گفته می‌شود که کتاب دارند؛ مانند یهودیان و مسیحیان.
امام‌خمینی، افزون بر [[یهود]] و [[نصاری]]، [[مجوس]] را نیز اهل کتاب‌ می‌داند.
امام‌خمینی، شرایط [[ذمه]] (پیمان همزیستی مسالمت‌آمیز) را در شش عنوان کلی ذکر کرده‌است: قبول [[جزیه]]، ترک تظاهر به محرمات اسلامی، پذیرش اجرای احکام مسلمانان بر آنان، ترک اذیت مسلمانان و پرهیز از ساختن کنیسه‌های جدید و زدن ناقوس و مرتفع‌کردن بنا نسبت به بناهای مسلمانان.
امام‌خمینی قائل به نجاست اهل کتاب است و معتقد است همه اقلیت‌های دینی در اسلام محترم‌اند و همه‌گونه [[آزادی]] برای انجام فرایض مذهبیِ خود دارند. به اعتقاد ایشان جان و مال اهل ذمه در کشور اسلامی محترم است. ایشان دلیل عدم حلیت ذبایح اهل کتاب را قوی دانسته و قائل به حرمت [[ازدواج]] دائم و حلیت [[ازدواج موقت]] مرد مسلمان با زن اهل کتاب است.
از آنجاکه اهل کتاب با انعقاد قرارداد ذمه عضوی از کشور اسلامی می‌شوند، به تبع وظایفی که بر عهده دارند، از حقوق شهروندی و سیاسی برخوردار هستند.
== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
«اهل» به معنای خاندان، [[خانواده]] و اختصاص‌داشتن به چیزی است<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۱/۲۸؛ طریحی، مجمع البحرین، ۵/۳۱۴.</ref> و اهل کتاب به معنای وابستگان به کتاب است و در اصطلاح [[کلام|کلامی]] به پیروان ادیانِ دارای کتاب آسمانی گفته می‌شود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱/۲۴۷–۲۴۸.</ref> نخستین بار در [[قرآن]] به پیروان ادیان الهی، اهل کتاب گفته شد<ref>بینه، ۶.</ref> و در آیات متعددی این عنوان برای آنان تکرار شده است.<ref>بقره، ۶۲؛ مائده، ۶۸؛ حج، ۱۷.</ref> بیشتر اندیشمندان اسلامی مراد از کتاب را که در برخی [[قرآن|آیات قرآن کریم]] به‌کار رفته<ref>بقره، ۱۰۵؛ آل عمران، ۶۴.</ref> [[انجیل]] و [[تورات]] دانسته‌اند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱/۲۴۷؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۶/۳۷۶.</ref> در اصطلاح [[فقه|فقهی]] غیر از یهودیان و مسیحیان، مجوس نیز از آن جهت که کتاب دارند، از اهل کتاب یا در حکم اهل کتاب شمرده شده‌اند.<ref>طوسی، المبسوط، ۲/۹؛ نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، ۲۱/۲۲۸–۲۳۱.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز اهل کتاب را همین سه دسته می‌داند.<ref>امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۴۷۲؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۲۶۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| اهل کتاب (احکام)}}
«اهل» به معنای خاندان، [[خانواده]] و اختصاص‌داشتن به چیزی است<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۱/۲۸؛ طریحی، مجمع البحرین، ۵/۳۱۴.</ref> و اهل کتاب به معنای وابستگان به کتاب است و در اصطلاح [[کلام|کلامی]] به پیروان ادیانِ دارای کتاب آسمانی گفته می‌شود.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱/۲۴۷–۲۴۸.</ref> نخستین بار در [[قرآن]] به پیروان ادیان الهی، اهل کتاب گفته شد<ref>بینه، ۶.</ref> و در آیات متعددی این عنوان برای آنان تکرار شده است.<ref>بقره، ۶۲؛ مائده، ۶۸؛ حج، ۱۷.</ref> بیشتر اندیشمندان اسلامی مراد از کتاب را که در برخی [[قرآن|آیات قرآن کریم]] به‌کار رفته<ref>بقره، ۱۰۵؛ آل عمران، ۶۴.</ref> [[انجیل]] و [[تورات]] دانسته‌اند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱/۲۴۷؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۶/۳۷۶.</ref> در اصطلاح [[فقه|فقهی]] غیر از یهودیان و مسیحیان، مجوس نیز از آن جهت که کتاب دارند، از اهل کتاب یا در حکم اهل کتاب شمرده شده‌اند.<ref>طوسی، المبسوط، ۲/۹؛ نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، ۲۱/۲۲۸–۲۳۱.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز اهل کتاب را همین سه دسته می‌داند.<ref>امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۴۷۲؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۲۶۱.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| اهل کتاب (احکام)}}