۱٬۷۶۵
ویرایش
غائله چهارده اسفند: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
'''غائله چهارده اسفند'''، رویارویی آشکار موافقان و مخالفان [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]]، نخستین رئیس‌جمهور [[کشور ایران|ایران]] و پیامدهای آن. | '''غائله چهارده اسفند'''، رویارویی آشکار موافقان و مخالفان [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]]، نخستین رئیس‌جمهور [[کشور ایران|ایران]] و پیامدهای آن. | ||
آشکارشدن مرزبندی میان گروه‌های ناهمگون که در [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] به وحدت هدف رسیده بودند، در سال‌های ابتدایی پیروزی، مشکلاتی را برای کشور رقم زد. یکی از تأثیرگذارترین مرزبندی‌ها، اختلاف میان [[حزب جمهوری اسلامی]] و بنی‌صدر، نخستین رئیس‌جمهور انقلاب بود. این اختلاف که از [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] آغاز شد، پس از ریاست جمهوری بنی‌صدر به اوج رسید. | |||
با وجود توصیه‌های مکرر [[امام‌خمینی]] به حفظ [[وحدت]] در وضعیت جنگی کشور، پاییز و زمستان ۱۳۵۹ فضای سیاسی ایران به‌شدت متشنج بود. اختلاف دو گروه، تجمع روز چهاردهم اسفند 1359 در دانشگاه تهران را به درگیری علنی میان حامیان و مخالفان رئیس‌جمهور تبدیل کرد که تا پاسی از شب ادامه داشت. | |||
دادستانی کل کشور، حادثه دانشگاه را حادثه‌ای عمدی دانست که از دوماه پیش برنامه‌ریزی شده بود. اغتشاش چهاردهم اسفند، چالش سیاسی‌‌اجتماعی گسترده‌ای درباره صلاحیت سیاسی و فکری بنی‌صدر پدید آورد و به نقطه عطف سرنوشت سیاسی او تبدیل شد. | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[انقلاب اسلامی ایران]] که در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به رهبری [[امام‌خمینی]] و همراهی روحانیان و عموم مردم به پیروزی رسید، مانند بسیاری از انقلاب‌های دیگر، چندین گروه، طبقه و [[حزب]] با عقاید ناهمگون را متحد ساخت. این اتحاد با وجود توصیه‌های مؤکد امام‌خمینی بر حفظ [[وحدت]] نیروهای حاضر در انقلاب که به‌ویژه در آستانه پیروزی و پس از آن روزبه‌روز افزایش می‌یافتند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۳۱۱؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۵۲؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۱۹۴؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۷؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۴۴۷، ۴۶۶.</ref> پس از پیروزی چندان نپایید و رویدادهای ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و تا تیر ۱۳۶۰ در ایران، موجب شکل‌گیری مرزبندی‌های جدیدی میان نیروهای حاضر در انقلاب شد.{{ببینید|متن=ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران|حزب جمهوری خلق مسلمان}}{{سخ}} | [[انقلاب اسلامی ایران]] که در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به رهبری [[امام‌خمینی]] و همراهی روحانیان و عموم مردم به پیروزی رسید، مانند بسیاری از انقلاب‌های دیگر، چندین گروه، طبقه و [[حزب]] با عقاید ناهمگون را متحد ساخت. این اتحاد با وجود توصیه‌های مؤکد امام‌خمینی بر حفظ [[وحدت]] نیروهای حاضر در انقلاب که به‌ویژه در آستانه پیروزی و پس از آن روزبه‌روز افزایش می‌یافتند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۳۱۱؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۵۲؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۱۹۴؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۷؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۴۴۷، ۴۶۶.</ref> پس از پیروزی چندان نپایید و رویدادهای ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و تا تیر ۱۳۶۰ در ایران، موجب شکل‌گیری مرزبندی‌های جدیدی میان نیروهای حاضر در انقلاب شد.{{ببینید|متن=ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران|حزب جمهوری خلق مسلمان}}{{سخ}} | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۳۲: | ||
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:حوادث پس از انقلاب]] | [[رده:حوادث پس از انقلاب]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||