شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

اعتقاد به وجود شیطان و نیروهای [[شرور]]، در میان ادیان و مذاهب از دیرباز وجود داشته و پیروان ادیان ابتدایی و اقوام باستانی، برای دفع ارواح شیطانی، به کاهنان و افسونگران پناه می‌برده‌اند. [[قرآن کریم]] شیطان را موجودی متکبر معرفی می‌کند که از درگاه الهی رانده شده‌ است.

[[متکلمان]] اسلامی کوشیدند شیطان و ماهیت او را که در آیات و روایات مطرح‌ شده، با معیارهای خود بررسی کنند. [[حکما|فلاسفه]] و [[عرفا]] نیز در مباحثی چون [[جبر و اختیار]] بین خیر و شر، [[سعادت و شقاوت]]، از شیطان بحث کرده‌اند.

[[امام‌خمینی|امام‌‌خمینی]] معتقدند شیطان امری واقعی است و تجرد مثالی و صورت برزخی ظلمانی دارد. ایشان حقیقت شیطان را همان جهل و وهم کل عالم هستی می‌داند که به حسب [[فطرت]]، مایل به شر و فساد و دعوت‌کننده به افترا و کذب است. امام خمینی شیطان را مظهر اسم مضل می‌داند که مرتبه‌ آن پایین‌تر از [[ملائکه]] است و جوهر شیطانی دارد و حکمت آفرینش شیطان تمایز بندگان مخلص و غیره مخلص است.

امام یکی از راهکارهای مقابله با نفوذ شیطان را استعاذه و پناه بردن به خداوند متعال می‌داند، زیرا تا زمانی ‌که انسان در پناه حق نباشد، از خدعه و فریب شیطان در امان نخواهد بود.