۲۱٬۲۸۸
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''ملاصدرا'''، محمدبنابراهیم، فیلسوف و بنیانگذار [[حکمت متعالیه]]. | '''ملاصدرا'''، محمدبنابراهیم، فیلسوف و بنیانگذار [[حکمت متعالیه]]. | ||
محمد بن ابراهیم قوامی، معروف به صدرالدین شیرازی، فیلسوف و بنیانگذار حکمت متعالیه است. مکتب فکری ملاصدرا را میتوان نقطه وصل تفکرات [[کلام|کلامی]]، فلسفی و عرفانی دانست. وی از یکطرف فیلسوفی اصیل و از سوی دیگر از محققان عرفان نظری است که با حفظ روش فلسفی، در سیر فلسفی به اثبات مدعای عرفان نظری به ویژه [[وحدت وجود]] رسید. | |||
ملاصدرا با استفاده از میراث فکری اسلامی و بنا نهادن مکتب خاص، [[فلسفه]] را نه تنها در روش بلکه در محتوا نیز با [[عرفان]] همسان کرد. | |||
ملاصدرا با | [[امامخمینی]] از ملاصدرا با اوصاف و تعابیری یاد میکند که به خوبی نشان از عظمت وی در نگاه ایشان دارد. ایشان ملاصدرا را سرآمد اهل [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] میداند و در برابر گروهی که وی را صوفی و [[تکفیر]] میکنند دفاع میکند و بر این باور است که در تمام آثار ملاصدرا ایمان به خدا و [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر]] و ائمه معصومین موج میزند. | ||
تأثیر [[حکمت متعالیه]] بر آثار امامخمینی فراوان دیده میشود. ایشان فلسفه ملاصدرا را برگرفته از معارف و متون دینی میداند و مبانی و مسائل اصلی حکمت متعالیه را پذیرفته است از جمله آنها: وجود، [[حرکت جوهری]]، [[تشکیک در وجود]]، امکان فقری، جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء نفس، [[اتحاد عاقل و معقول]] و [[معاد جسمانی]]. | |||
== زندگینامه == | == زندگینامه == |