۲۱٬۱۴۹
ویرایش
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نبوت'''، رساندن پیام خداوند و خبردادن از حقایق الهی توسط بندگان برگزیده. | '''نبوت'''، رساندن پیام خداوند و خبردادن از حقایق الهی توسط بندگان برگزیده. | ||
نبوت از مهمترین اصول و ارکان ادیان الهی است و یکی از مباحث اساسی در علم [[کلام]] است که متکلمان درباره آن مسائلی چون: ضرورت نبوت، ارسال رسل، [[عصمت]]، معجزات انبیاء و نبوت ختمی بحث کردهاند. | |||
همچنین در آثار [[عرفا|عارفان]] از نبوت به معنای عام آن که شامل انباء و اخبار در صقع ربوبی است، بحث شده و علاوه بر جنبه ظاهری نبوت، به رویکرد باطنی آن نیز توجه شده است. | |||
[[امامخمینی]] درباره موضوعاتی چون ضرورت و حقیقت و مقاصد و اقسام نبوت بحث کرده است و معتقد است حقیقت نبوت دارای مراتب مختلفی است که هرکدام وظیفه خاصی برعهده دارند. ایشان نبوت را به لحاظ اختلاف ابعاد و نشئات، به پنج مرتبه تقسیم میکند و در بیان نبوت عرفانی به دو مؤلفه اساسی آن، یعنی کشف حقایق در مرحله نخست و بسط آن در مرحله بعد اشاره کرده است. | [[امامخمینی]] درباره موضوعاتی چون ضرورت و حقیقت و مقاصد و اقسام نبوت بحث کرده است و معتقد است حقیقت نبوت دارای مراتب مختلفی است که هرکدام وظیفه خاصی برعهده دارند. ایشان نبوت را به لحاظ اختلاف ابعاد و نشئات، به پنج مرتبه تقسیم میکند و در بیان نبوت عرفانی به دو مؤلفه اساسی آن، یعنی کشف حقایق در مرحله نخست و بسط آن در مرحله بعد اشاره کرده است. | ||
امامخمینی با بیان رابطه نبوت و رسالت و [[امامت]] و ولایت و بیان سرّ تفاوت [[پیامبران(ع)|انبیاء الهی]]، به برخی ویژگیهای انبیای الهی اشاره میکند از جمله: انبیاء به مقام [[فنا]] و بقای بعد فنا میرسند ۲- انبیاء در دعوت خود از زبان فلسفه و برهان استفاده نمیکنند ۳- انبیاء دارای شرح صدر و قوت قلب خاصی هستند. | |||
== معنای لغوی و اصطلاحی == | == معنای لغوی و اصطلاحی == |