۲۱٬۲۱۷
ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''هیئتهای هفتنفره'''، نهادی برای واگذاری زمین به کشاورزان بیزمین و کمزمین پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]. | '''هیئتهای هفتنفره'''، نهادی برای واگذاری زمین به کشاورزان بیزمین و کمزمین پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]. | ||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اصلیترین مسائل داخلی کشور حل مشکل [[زمین]] بود. امامخمینی برای حل مشکل زمینهای کشاورزی خارج از شهرها، به سه تن از فقها، مأموریت داد لایحهای تدوین کنند. | پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اصلیترین مسائل داخلی کشور حل مشکل [[زمین]] بود. [[امامخمینی]] برای حل مشکل زمینهای کشاورزی خارج از شهرها، به سه تن از فقها، مأموریت داد لایحهای تدوین کنند. | ||
بر اساس این لایحه -که در ۲۶/۱/۱۳۵۹ به تصویب رسید- هیئتهای هفتنفره تشکیل شد که موظف بود ضمن واگذاری زمین به [[کشاورزی|کشاورزان]] بیزمین یا خوشنشینان، به حل و فصل نزاعهای مربوط به اجرای این قانون بپردازند. با تصویب این لایحه، تبلیغات گستردهای با عنوان بند «ج» و موافقت و مخالفت (کارشناسی و فقهی) با آن در سراسر کشور به راه افتاد. | بر اساس این لایحه -که در ۲۶/۱/۱۳۵۹ به تصویب رسید- هیئتهای هفتنفره تشکیل شد که موظف بود ضمن واگذاری زمین به [[کشاورزی|کشاورزان]] بیزمین یا خوشنشینان، به حل و فصل نزاعهای مربوط به اجرای این قانون بپردازند. با تصویب این لایحه، تبلیغات گستردهای با عنوان بند «ج» و موافقت و مخالفت (کارشناسی و فقهی) با آن در سراسر کشور به راه افتاد. | ||
[[ | امامخمینی [[زمین|مالکیت زمین]] را در [[اسلام]]، مطلق و نامحدود نمیدانست؛ بلکه معتقد بود عوامل گوناگونی چون اختیارات حکومت و [[ولایت فقیه|ولی فقیه]]، محدودکننده مالکیت زمین است. ایشان با وجود اینکه حق احیای زمین از سوی افراد را محترم میشمرد، اما احیای خانها و فئودالها را نمیپذیرفت. هیئتهای هفتنفره تا سال ۱۳۷۱ فعالیت کردند و پس از آن سازمانی با نام سازمان امور اراضی تشکیل گردید. | ||
== مقدمه == | == مقدمه == |