۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شکر'''، شناخت نعمت و قدردانی از نعمتدهنده. | '''شکر'''، شناخت نعمت و قدردانی از نعمتدهنده. | ||
امامخمینی شکر را قدردانی از نعمتهای نعمتدهنده میداند. ایشان شکر را حالتی نفسانی و ثمره این حالت را اعمال قلبی و ظاهری میداند. ایشان شکر خداوند را لازم و مراتب نهایی شکر را از آن اولیا میداند و شکر از مخلوق را از وظایف حتمی برشمرده است. | امامخمینی شکر را قدردانی از نعمتهای نعمتدهنده میداند. ایشان شکر را حالتی نفسانی و ثمره این حالت را اعمال قلبی و ظاهری میداند. ایشان شکر خداوند را لازم و مراتب نهایی شکر را از آن اولیا میداند و شکر از مخلوق را از وظایف حتمی برشمرده است. |