۲۱٬۱۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| ترجمهبهدیگرزبانها = | | ترجمهبهدیگرزبانها = | ||
| تاریخ نگارش = | | تاریخ نگارش = ۱۳۸۸ش | ||
| موضوع = | | موضوع = دیدگاه تفسیری امامخمینی | ||
| سبک = | | سبک = تحلیلی-توصیفی | ||
| زبان = | | زبان = فارسی | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| به تصحیح = | | به تصحیح = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| طراح جلد = | | طراح جلد = | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = ۱ | ||
| تعداد صفحات = | | تعداد صفحات = | ||
| قطع = | | قطع = | ||
| مجموعه = | | مجموعه = | ||
| نسخهالکترونیکی = | | نسخهالکترونیکی = | ||
| ناشر = | | ناشر = [[مؤسسه نشر و چاپ عروج]] | ||
| محل نشر = | | محل نشر = تهران | ||
| تاریخ نشر =۱۳۸۸ش | | تاریخ نشر =۱۳۸۸ش | ||
| نوبت چاپ = | | نوبت چاپ = اول | ||
| شمارگان = | | شمارگان = | ||
| شابک = | | شابک = | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
محمدتقی دیاری بیدگلی، متولد ۱۳۳۸ش، نویسنده، استاد و مدیرگروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم است. | محمدتقی دیاری بیدگلی، متولد ۱۳۳۸ش، نویسنده، استاد و مدیرگروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم است. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
بر اساس محتوای کتاب اندیشه و آرای تفسیری امامخمینی، [[امامخمینی]] معتقد است با اینکه [[قرآن]] و معارف آن در جایگاهی رفیع قرار دارد اما تدبر و تأمل در آن بر همگان واجب است.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۹۹؛ دیاری بیدگلی، اندیشه و | بر اساس محتوای کتاب اندیشه و آرای تفسیری امامخمینی، [[امامخمینی]] معتقد است با اینکه [[قرآن]] و معارف آن در جایگاهی رفیع قرار دارد اما تدبر و تأمل در آن بر همگان واجب است.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۹۹؛ دیاری بیدگلی، اندیشه و آرای تفسیری امامخمینی، ص۱۰.</ref> البته از برخی سخنان امامخمینی برمیآید که قرآن تفسیرناپذیر است و آن را سرّ الهی میداند.<ref>امامخمینی، [[تفسیر سوره حمد (کتاب)|تفسیر سوره حمد]]، ص۱۶۵.</ref> از این جهت که ایشان معتقد است تاکنون تفسیری واقعی برای کتاب خدا نوشته نشده است و بر این مطلب تأکید دارد که دست انسان از لطایف و حقایق و معارف الهی کوتاه است.<ref>امامخمینی، تفسیر سوره حمد، ص۹۳؛ امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۹۳-۱۹۴.</ref> | ||
نویسنده معتقد است شیوه تفسیری [[امامخمینی]] بر سه عنصر تکیه دارد: | نویسنده معتقد است شیوه تفسیری [[امامخمینی]] بر سه عنصر تکیه دارد: | ||
* عنصر تدبّر عقلی و اجتهادی | * عنصر تدبّر عقلی و اجتهادی | ||
* عنصر [[کشف و شهود|شهود عرفانی]] | * عنصر [[کشف و شهود|شهود عرفانی]] | ||
* عنصر نقل و [[حدیث|روایت]]<ref>دیاری بیدگلی، اندیشه و آراء تفسیری امامخمینی، ص۶۰</ref>مهمترین گرایش و رویکرد تفسیری امامخمینی، رویکرد عرفانی است که برگرفته از اندیشه ایشان در باب مقاصد و مطالب [[قرآن|قرآن کریم]] میباشد که آن را کتاب [[تهذیب نفس]] و خودسازی میداند.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۸۶.</ref> امامخمینی برخلاف باور برخی که تأویل را فقط در انحصار [[اهلبیت(ع)]] میدانند، دستیابی به علم تأویل قرآن را برای عالمان ربانی با شرایطی امکانپذیر دانسته و خود نیز به تأویل آیات الهی پرداخته است.<ref>امامخمینی شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۶۱؛ شرح چهل حدیث، ص۱۳.</ref> از منظر ایشان قرآن کتاب جامع الهی است به طوری که از معرفت ذات تا افعال خداوند، هر طبقه از طبقات انسانها به قدر استعداد خود میتوانند از آن ادراک کنند.<ref>دیاری بیدگلی، اندیشه و آرای تفسیری امامخمینی، ص۱۷۲.</ref> | * عنصر نقل و [[حدیث|روایت]]<ref>دیاری بیدگلی، اندیشه و آراء تفسیری امامخمینی، ص۶۰.</ref>مهمترین گرایش و رویکرد تفسیری امامخمینی، رویکرد عرفانی است که برگرفته از اندیشه ایشان در باب مقاصد و مطالب [[قرآن|قرآن کریم]] میباشد که آن را کتاب [[تهذیب نفس]] و خودسازی میداند.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۱۸۶.</ref> امامخمینی برخلاف باور برخی که تأویل را فقط در انحصار [[اهلبیت(ع)]] میدانند، دستیابی به علم تأویل قرآن را برای عالمان ربانی با شرایطی امکانپذیر دانسته و خود نیز به تأویل آیات الهی پرداخته است.<ref>امامخمینی شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۶۱؛ امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۱۳.</ref> از منظر ایشان قرآن کتاب جامع الهی است به طوری که از معرفت ذات تا افعال خداوند، هر طبقه از طبقات انسانها به قدر استعداد خود میتوانند از آن ادراک کنند.<ref>دیاری بیدگلی، اندیشه و آرای تفسیری امامخمینی، ص۱۷۲.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== |