۲۵٬۴۴۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| محل دفن = | | محل دفن = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان =[[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[احمد پایانی اردبیلی]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[حسین نوری همدانی|شیخ حسین نوری]]، [[سیدمحمدحسین طباطبایی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[مرتضی مطهری]]، [[امامخمینی]] و... | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل =تبریز و قم | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| اجازه روایت به = | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات = | | تالیفات =معرفتالله، نظام اقتصادی در اسلام، امام و امامت از دیدگاه قرآن و سنت، خودسازی، علیت در اندیشه فیلسوفان شرق، منابع دولت اسلامی، انسان در قرآن، و... | ||
| سایر = | | سایر =تدریس خارج | ||
| سیاسی = | | سیاسی =مبارزه با رژیم پهلوی، حمایت از نهضت امامخمینی، نماینده مجلس شورای اسلامی و عضویت در مجمع محققین حوزه علمیه قم | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی =مرجعیت | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
=== مهاجرت به قم === | === مهاجرت به قم === | ||
پس از شش سال تحصیل در زنجان، راهی [[قم]] شد و دروس سطح عالی را نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[احمد پایانی اردبیلی|شیخ احمد پایانی]]، [[مصطفی اعتمادی]] و [[حسین نوری همدانی|شیخ حسین نوری]] تکمیل کرد. در دروس عقلی و تفسیر نیز از شاگردان [[سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]]، [[حسینعلی منتظری]] | پس از شش سال تحصیل در زنجان، راهی [[قم]] شد و دروس سطح عالی را نزد [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[احمد پایانی اردبیلی|شیخ احمد پایانی]]، [[مصطفی اعتمادی]] و [[حسین نوری همدانی|شیخ حسین نوری]] تکمیل کرد. در دروس عقلی و تفسیر نیز از شاگردان [[سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[مرتضی مطهری]] و شیخ محمد اسماعیل صائنی بود. آنگاه در درس خارج [[امامخمینی]] حاضر شد.<ref>«مصاحبه با اسدالله بیات»، ص۱۲۱-۱۲۳.</ref> | ||
وی به احتمال زیاد در سالهای نخست دهه ۱۳۴۰ (۱۳۴۰-۱۳۴۳ش) در درس خارج اصول امامخمینی حاضر میشد. او درباره نقد و بررسی آرای دیگر فقها و علما توسط امامخمینی میگوید: <blockquote>«حضرت امام در باب اصول وقتی که اسامی بزرگان و علمایی را مانند شیخ محمدتقی صاحب حاشیه یا محقق غروی اصفهانی (کمپانی) را میبردند و آراء آنان را مطرح میکردند، درست یادم هست که آستینشان را بالا میزدند و مانند دو پهلوان علمی شروع میکردند به نقد و بررسی آنها، اما تماماً با احترام و بزرگی از آنان یاد میکردند». </blockquote>درباره رویکرد امامخمینی به اشکال شاگردان میگوید: <blockquote>«ارتباط امام با شاگردانشان تنها رابط تعلیم و تربیت نبود، بلکه رابطه مریدی و مرادی بود.... امکان نداشت کسالت، ناراحتی یا غیبتی از شاگردان باشد و امام از آن اطلاع پیدا نکند. کسی را دنبال ایشان میفرستاد و یا در منزل شاگرد حضور پیدا میکردند.... شاگرد اگر حرف حسابی میزد، امام تقدیر میکردند و میدان و فرصت بیشتری میدادند. حضرت امام گاهی روی اشکال یکی از شاگردان، دو روز صحبت میکردند. اگر کسانی اشکال میکردند و امام احساس میکردند که ایشان مطلب را اصلاً درک نکرده است (در صورتی که مطلب دقیقاً برای جلسه جا افتاده است) از اشکال رد میشدند».<ref>سلسله موی دوست، ۵۶-۵۸.</ref> </blockquote>او همزمان با درس خارج فقه و اصول امامخمینی، در درس خارج [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری]]، [[میرزا هاشم آملی]]، [[سیدکاظم شریعتمداری]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت میکرد.<ref>«مصاحبه با اسدالله بیات»،۱۲۲.</ref> | وی به احتمال زیاد در سالهای نخست دهه ۱۳۴۰ (۱۳۴۰-۱۳۴۳ش) در درس خارج اصول امامخمینی حاضر میشد. او درباره نقد و بررسی آرای دیگر فقها و علما توسط امامخمینی میگوید: <blockquote>«حضرت امام در باب اصول وقتی که اسامی بزرگان و علمایی را مانند شیخ محمدتقی صاحب حاشیه یا محقق غروی اصفهانی (کمپانی) را میبردند و آراء آنان را مطرح میکردند، درست یادم هست که آستینشان را بالا میزدند و مانند دو پهلوان علمی شروع میکردند به نقد و بررسی آنها، اما تماماً با احترام و بزرگی از آنان یاد میکردند». </blockquote>درباره رویکرد امامخمینی به اشکال شاگردان میگوید: <blockquote>«ارتباط امام با شاگردانشان تنها رابط تعلیم و تربیت نبود، بلکه رابطه مریدی و مرادی بود.... امکان نداشت کسالت، ناراحتی یا غیبتی از شاگردان باشد و امام از آن اطلاع پیدا نکند. کسی را دنبال ایشان میفرستاد و یا در منزل شاگرد حضور پیدا میکردند.... شاگرد اگر حرف حسابی میزد، امام تقدیر میکردند و میدان و فرصت بیشتری میدادند. حضرت امام گاهی روی اشکال یکی از شاگردان، دو روز صحبت میکردند. اگر کسانی اشکال میکردند و امام احساس میکردند که ایشان مطلب را اصلاً درک نکرده است (در صورتی که مطلب دقیقاً برای جلسه جا افتاده است) از اشکال رد میشدند».<ref>سلسله موی دوست، ۵۶-۵۸.</ref> </blockquote>او همزمان با درس خارج فقه و اصول امامخمینی، در درس خارج [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری]]، [[میرزا هاشم آملی]]، [[سیدکاظم شریعتمداری]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت میکرد.<ref>«مصاحبه با اسدالله بیات»،۱۲۲.</ref> |