۲۰٬۷۴۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
او پس از تبعید امامخمینی به نجف، همراه با جمعی از روحانیان مبارز قم چون [[سیدحسن طاهری خرمآبادی]]، [[محمدمهدی ربانی املشی]]، [[عبدالمجید معادیخواه]] و... جلسات هفتگی برای ادامه مبارزه تشکیل میدادند و به گفته معادیخواه، در آن سالها رابط مبارزان مشهد و قم بود. این فعالیت موقتاً با بازداشت معادیخواه و عبایی متوقف شد.<ref>معادیخواه، جام شکسته، ص۳۵۳ـ۳۵۴.</ref> | او پس از تبعید امامخمینی به نجف، همراه با جمعی از روحانیان مبارز قم چون [[سیدحسن طاهری خرمآبادی]]، [[محمدمهدی ربانی املشی]]، [[عبدالمجید معادیخواه]] و... جلسات هفتگی برای ادامه مبارزه تشکیل میدادند و به گفته معادیخواه، در آن سالها رابط مبارزان مشهد و قم بود. این فعالیت موقتاً با بازداشت معادیخواه و عبایی متوقف شد.<ref>معادیخواه، جام شکسته، ص۳۵۳ـ۳۵۴.</ref> | ||
عبایی خراسانی در طول مبارزات انقلابی، دو مرتبه در سال ۱۳۵۲ش دستگیر و زندانی شد؛ نخستین بار در قم بازداشت شد و سپس همراه با معادیخواه به تهران و [[زندان قزلقلعه]] انتقال یافت و سرانجام پس از سه ماه آزاد شد.<ref>خاطرات عبایی،«خاطرات عبایی از تبعیدگاههای خویش»، ص۱۵۲ـ۱۵۳.</ref> بار دوم نیز در تهران، بازداشت شد و سرانجام پس از تحمل تقریباً یک ماه زندان به سه سال تبعید محکوم شد که هشت ماه آن را در بندر دیلم و ۲۸ ماه را نیز در نایین در تبعید به سر برد.<ref> مصاحبه با حجتالاسلاموالمسلمین اسحاقنیا، ص۲۶۰ـ۲۶۱.</ref> ایشان همچنین در طول دوران مبارزه سه بار با سوءقصد و ترور مواجه شد.<ref>شاخه شمشاد، ص۱۶.</ref> عبایی در دوران تبعید و غیر آن، سالیان سال ممنوعالمنبر بود، ولی با نام مستعار به سخنرانی و تبلیغ میپرداخت. در سالهای ۱۳۵۶-۱۳۵۷ش در شهرهای تبریز، تهران و زنجان به سخنرانیهای انتقادی میپرداخت. او سخنران بزرگداشت چهلم شهدای قم در مسجد اعظم قم بود. همچنین در چهلم شهدای ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز در [[مسجد جامع تهران]] سخنرانی کرد.<ref>سخنرانیهای عبایی در سالهای ۵۷ ـ ۵۸: ۱۳۸۴: ص۱۶۱ـ۱۶۵؛ شاخه شمشاد، ص۶۳.</ref> وی در مجلات دینی آن زمان با نگارش مقالههایی همچون «رهبر آزادگان» به رشد اسلام سیاسی یاری رساند.<ref>عبایی، | عبایی خراسانی در طول مبارزات انقلابی، دو مرتبه در سال ۱۳۵۲ش دستگیر و زندانی شد؛ نخستین بار در قم بازداشت شد و سپس همراه با معادیخواه به تهران و [[زندان قزلقلعه]] انتقال یافت و سرانجام پس از سه ماه آزاد شد.<ref>خاطرات عبایی،«خاطرات عبایی از تبعیدگاههای خویش»، ص۱۵۲ـ۱۵۳.</ref> بار دوم نیز در تهران، بازداشت شد و سرانجام پس از تحمل تقریباً یک ماه زندان به سه سال تبعید محکوم شد که هشت ماه آن را در بندر دیلم و ۲۸ ماه را نیز در نایین در تبعید به سر برد.<ref> مصاحبه با حجتالاسلاموالمسلمین اسحاقنیا، ص۲۶۰ـ۲۶۱.</ref> ایشان همچنین در طول دوران مبارزه سه بار با سوءقصد و ترور مواجه شد.<ref>شاخه شمشاد، ص۱۶.</ref> عبایی در دوران تبعید و غیر آن، سالیان سال ممنوعالمنبر بود، ولی با نام مستعار به سخنرانی و تبلیغ میپرداخت. در سالهای ۱۳۵۶-۱۳۵۷ش در شهرهای تبریز، تهران و زنجان به سخنرانیهای انتقادی میپرداخت. او سخنران بزرگداشت چهلم شهدای قم در مسجد اعظم قم بود. همچنین در چهلم شهدای ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز در [[مسجد جامع تهران]] سخنرانی کرد.<ref>سخنرانیهای عبایی در سالهای ۵۷ ـ ۵۸: ۱۳۸۴: ص۱۶۱ـ۱۶۵؛ شاخه شمشاد، ص۶۳.</ref> وی در مجلات دینی آن زمان با نگارش مقالههایی همچون «رهبر آزادگان» به رشد اسلام سیاسی یاری رساند.<ref>عبایی، «رهبر آزادگان»، ص۷۰ـ۷۹.</ref> ساواک در ۳۰ مهر ۱۳۵۷ فهرستی از روحانیان طرفدار امامخمینی تهیه کرد و نام عبایی را هم در آن فهرست و بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی قرار داد.<ref>آیتاللهالعظمی حسین نوری همدانی، ص۲۹۵-۲۹۸.</ref> | ||
== فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیتها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == |